ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θα μπω κατευθείαν στο θέμα. Σπουδάζω εδω και 4 έτη πληροφορική και απο την πρώτη στιγμη που πέρασα δεν με ενδιέφερε κατι τέτοιο αλλα το έκανα μονο και μόνο γιατι ήθελα να φυγω να αλλαξω καταστάσεις μετα απο κάποιο συμβάν καθώς και οτι παντα εχω την τάση να φεύγω γενικα ! Εχω περασμένα 15 μαθήματα και αυτα χωρίς ιδιαίτερο κόπο , απλα δεν μ αρέσει το αντικείμενο σπουδών και θα ήθελα να σπουδάσω ψυχολογία ! Θα ήθελα την γνώμη σας ως προς το τι να κάνω ! Να κάτσω αλλα 2 χρόνια εδώ να πάρω πτυχείο σε κατι που δεν θα ακολουθήσω οπως και να χει γιατι δεν θα γίνω ποτε καλός σε κάτι που δεν μου αρέσει, η να τα παρατήσω όλα και να το ψάξω με την ψυχολογία που πάντα με ενδιέφερε σαν επιστήμη ; Απο θέμα οικονομικών δεν παίζει μία , απο θέμα γονιών θα απογοητευτούν οπως πάντα , όσο για μένα αυτο που νιώθω ειναι φόβος, γιατι το να τα παρατας όλα και να ξεκινας απο την αρχή ειναι ρίσκο, μεγαλο ρίσκο ! Επισης, αυτο που δεν ξέρω ειναι αν όντως θα μου αρέσει η νομίζω πως θα μου αρέσει και αν τελικα καταφέρνω να σπουδάσω να μην μου αρέσει και να νιώσω βλάκας που τα παράτησα όλα ! Τέλος, θέλω να τονίσω πως δεν με ενδιαφέρει η επαγγελματική αποκατάσταση η τιποτα άλλο απλα θέλω να μπορώ να ξυπνάω και να κοιμάμαι χωρις το αίσθημα οτι έχω ενα '' βάρος'' που δέν μπορώ να σηκώσω κι ομως ειναι δεμένο πάνω μου ! Θέλω να νιώσω γαλήνη και ηρεμία ! Οποια χαρα στην μέχρι τώρα ζωη μου δεν κρατάει καθόλου γιατι εγώ την καταστρέφω και ψάχνωντας να βρω την αιτία κατάλαβα οτι αυτό φταίει οτι ειμαι εγκλωβισμένος σε κάτι που δεν μου αρέσει απο φόβο μην αποτύχω και μην ξανα απογοητεύσω τους γονείς μου !