ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Από το καλοκαίρι μου συμβαίνει κάτι το απερίγραπτο.Με τον συγκεκριμένο είμαστε φίλοι πολλά χρόνια,είναι παιδικός φίλος του πατέρα μου για την ακρίβεια,γείτονες στο χωριό.Εμείς μένουμε στην πόλη,εκείνος στο χωριό.Το καλοκαίρι κάνανε γιορτή του κρασιού και έκατσα μέχρι τέλους.Ήμασταν 5-6 άτομα.Από την οικογένειά μου είχα μείνει μόνο εγώ.Εκείνος με πλησιάσε καθώς μαζεύαμε και μου έπιασε την κουβέντα ως συνήθως.Μόνο που εκείνη τη φορά μου τα ψιλομάσαγε.Έτσι τον πιέσα και μου είπε στο αφτί ότι του αρέσω.Στην αρχή γέλασα γιατί δεν το πίστευα.Νόμιζα ότι με πείραζε όπως πάντα.Και επαναλάμβανε τη φράση του ξανά και ξανά όλο και πιο σοβαρός.Δεν ήθελα να βάλω τις φωνές μπροστά στους άλλους.Φοβόμουν την αντίδρασή τους.Αλλά κι εγώ είχα μείνει άφωνη με όσα άκουγα.Επιπλέον είχα πιεί πάρα πολύ όπως κι αυτός και δεν είχα αντοχές για καυγά.Εκείνος εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία του και με πλησιάζε όλο και περισσότερο.Στεκόμασταν όρθιοι δίπλα-δίπλα με το χέρι του στη μέση μου.Τότε άρχισα να σφίγγομαι και η μόνη μου σκέψη ήταν "Τώρα θα κατεβάσει το χέρι.Μην κατεβάσεις το χέρι." και μετά από λίγο το έκανε.Τότε αρχίσαμε να συζητάμε γιατί δεν πρέπει να δωθεί συνέχεια σε αυτό και εκείνος εξακολουθούσε να έχει το χέρι του στον κώλο μου.Μετά από λίγο μου είπε πάλι στο αφτί "Ένα φιλί σου θέλω μόνο.Ένα φιλί σου.". Δεν θα την ξεχάσω αυτή τη φράση.Πως με παρακάλαγε κι εγώ να μάχομαι με τον εαυτό μου.Από τη μια φοβόμουν για το παραμικρό βλέμα του κόσμου και το τι θα ακολουθούσε και από την άλλη αυτό που έκανε με άναβε.Σχεδόν αμέσως μετά από αυτό έφυγα χωρίς να κοιτάζω πίσω νιώθοντας τον να με κοιτάει καθώς φεύγω.Προσπαθώ να το ξεχάσω αλλά αδύνατον.Χτες πάλι ξαναπήγα στο χωριό.Έκανε γλέντι ο αδερφός του.Πάλι ήπιαμε πολύ όλοι, από τα λίγα μου μεγάλα μεθύσια.Βοηθούσα στα ψησίματα μιας και ήμουν η μικρότερη και από γυναίκες ήμασταν εγώ,η μαμά μου και μια άλλη κυρία, και ήταν κι αυτός εκεί.Τα ελάχιστα λεπτά που βρεθήκαμε μόνοι με ρώτησε αν είμαι ακόμα θυμωμένη από τότε και απάντησα καταφατικά.Μετά από ώρα είχα μείνει εγώ με τον πατέρα μου και μερικοί ακόμα καλεσμένοι και εξαντλημένη πια είπα στον πατέρα μου να γυρίσω σπίτι και προθυμοποιήθηκε να με γυρίσει μιας και το γλέντι ήταν στο βουνό και δεν ήξερα πολύ καλά να γυρίσω πίσω.Ο πατέρας μου συμφώνησε.Στα 100 μέτρα με σταμάτησε.Ήθελε να με φιλήσει.Κατέβασα το κεφάλι μου ως ένδειξη να σταματήσει.Με φίλησε στο κεφάλι στα μαλλιά και μου είπε ότι δεν καταλαβαίνει το λόγο που φέρομαι έτσι.Στη διαδρομή ξανασυζητήσαμε τι θα γίνει αν μαθευτεί αυτό που κάνει και πάλι συμφώνησε μαζί μου.50 μέτρα από το σπίτι με σταμάτησε πάλι να με φιλήσει,εγώ πάλι κατέβασα το κεφάλι και με φίλησε ξανά εκεί στα μαλλιά.Καθώς έφευγα μου είπε ένα ευχαριστώ.Δεν απάντησα.Έστειλε μήνυμα και στο facebook λέγοντάς μου καληνύχτα κούκλα κι εγώ τον διαολόστειλα.Το μετάνιωσα και ζήτησα συγγνώμη προσθέτοντας ότι δεν την αξίζει.Είμαι σκληρή και κακιά αλλά κατά βάθος κι εγώ θέλω να τον φιλήσω.Δεν ξέρω αν θέλω κάτι παραπάνω αλλά σίγουρα μ'αρέσει αυτό που γίνεται.Δεν το δείχνω όμως.Είναι πολύ επικίνδυνο.Αν μαθευτεί θα γίνει ο κακός χαμός στο χωριό.18 εγώ 41 αυτός.Ο πατέρας μου θα τον σπάσει στο ξύλο και δεν ξέρω καν τι θα κάνει με εμένα.Δεν καταλαβαίνει ότι προσπαθώ να τον προστατεύσω.Τόσα χρόνια έμαθα να τον αγαπώ όπως κάθε οικογενειακό μας φίλο και δεν θέλω να πάθει κάτι κακό.Την επόμενη φορά που θα μου ξαναριχτεί φοβάμαι πως δεν θα μπορέσω να κρατηθώ.Και όλα μαθαίνονται αργά ή γρήγορα στο χωριό.Προσπαθώ να μείνω καθαρή ώστε όταν γίνει αυτό να είναι πιο εύκολη η θέση μου εφ'όσον θα έχει κάνει κίνηση μόνο αυτός.Το χειρώτερο όμως είναι πως έχω υποψίες ότι ο αδερφός του αρχίζει να καταλαβαίνει κάτι.Αυτός ήρθε τότε που ήμασταν μόνοι στο κουζινάκι και μας βρήκε τόσο κοντά ώστε μετά βίας δεν παρεξηγούμασταν.Πρέπει να μείνω βράχος όσο κι ας μην το θέλω κατά βάθος.