Στο σημερινό «Α μπα»: ζητήματα υγείας

Στο σημερινό «Α μπα»: ζητήματα υγείας Facebook Twitter
91

Το 'Α μπα' θα απουσιάσει για μία μέρα. Επιστρέφει την Παρασκευή.


__________________
1.


Α μπα, θέλω πολύ την άποψη σου για το παρακάτω ζήτημα. Εγώ είμαι δευτεροετής φοιτήτρια στη Θεσσαλονίκη. Πέρυσι νοίκιασα ένα σπίτι σε μια σχετικά παλιά πολυκατοικία, ήταν όμως ανακαινισμένο και βαμμένο. Είχε αρκετά έπιπλα, αγόρασα και εγώ κάποια και όλα καλά. Είναι στο κέντρο, κυριολεκτικά 5 λεπτά από τη σχολή μου και αρκετά κοντά στα στέκια μου. Το θέμα είναι η γυναίκα που μου το ενοικιάζει. Είναι 73 ετών, άρρωστη και συχνά έρχεται Θεσσαλονίκη από Κοζάνη για κάποιες υποχρεώσεις της και για επισκέψεις σε γιατρούς. Στην αρχή παρόλο που εγώ πλήρωνα νοίκι από πρώτη Σεπτέμβρη και αυτή έκατσε εκεί μέχρι 15(εγώ πήγα στις 20) δεν είπα τίποτα γιατί έτσι και αλλιώς δεν ήμουν εκεί και ήθελα να την εξυπηρετήσω(why not). Ωστόσο κατά τη διάρκεια του χρόνου μου ζήτησε 3 φορές να μείνει σπίτι μου το βράδυ και εγώ είπα ψέματα ότι φιλοξενώ φίλους και δεν γίνεται και επίσης ήθελε να μείνει Χριστούγεννα και Πάσχα κάποιες μέρες. Εγώ φυσικά αρνήθηκα αλλά επειδή έχασε πριν κάποια χρόνια κόρη και εγγόνι και έχει και θέματα υγείας είχα τρομερές τύψεις. Δεν θέλω να έρχεται σπίτι μου καθόλου αλλά δε θέλω να της το πω ξεκάθαρα. Δε θέλω να την κάνω να νιώσει μη αποδεκτή. Νόμιζα πως είχε πάρει το μήνυμα αλλά τελικά όχι γιατί μου ζητούσε πριν μερικές μέρες και εφόσον ήμουν διακοπές να της δώσω κάποιο εφεδρικό κλειδί για να πηγαινοέρχεται Θεσσαλονίκη. Της είπα ότι δεν υπάρχει τίποτα και έκλεισα τη συζήτηση εκεί αλλά είμαι σίγουρη ότι θα την ανοίξει ξανά. Εγώ έχω σκεφτεί την δικαιολογία ότι είμαι μικροβιοφοβική και ότι επιτρέπω μόνο σε πολύ δικούς μου ανθρώπους την είσοδο και μόνο υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Δεν ξέρω τι άλλο να της πω για να καταλάβει ότι δεν μπορώ να την φιλοξενώ αφού νοικιάζω το σπίτι. Ουσιαστικά μου είναι μια άγνωστη την οποία δεν εμπιστεύομαι να την αφήσω να κοιμηθεί σπίτι μου. Εσύ τι άλλο θα πρότεινες να της πω(εκτός από την αλήθεια);
- πίστη στην ανθρωπότητα ή αφέλεια;


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Πρώτα, μπράβο σου για τον τρόπο που το χειρίστηκες ως τώρα. Δεύτερον, να μην έχεις καθόλου τύψεις. Ούτε η ηλικία της, ούτε η προσωπική της ιστορία, ούτε τίποτα δεν δικαιολογεί αυτό που κάνει. Υπάρχουν πολλοί μεγάλοι άνθρωποι που δεν εννοούν να καταλάβουν («δυσκολεύονται» να καταλάβουν) τι σημαίνει «νοικιάζω το σπίτι μου» και η πλειοψηφία τους βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, επειδή είναι ο παράδεισος των ιδιοκτητών διαμερισμάτων κοντά σε πανεπιστήμιο.


Προτείνω να αλλάξεις την κλειδαριά για να είσαι απολύτως βέβαιη ότι δεν μπαίνει στο σπίτι σου όταν λείπεις. Προτείνω να μην ξέρει πότε λείπεις. Καλύτερα να μην ξέρει ημερομηνίες, και για γιορτές άφηνε φλου το θέμα. Ίσως καταλάβει αυτό που την καίει, που είναι το πορτοφόλι. Για κάθε νύχτα που θέλει να μένει σπίτι σου, θα πληρώνεις κι εσύ αντίστοιχα λιγότερο ενοίκιο. Πώς θα της φαινόταν αυτό;


__________________
2.


Αμπα μου, έχω ένα πρόβλημα. Δε ξέρω αν είναι κάτι κοινό το οποίο απλά δεν έχω ακούσει να συζητιέται, ή αν το έχω μόνο εγώ. Αμπα μου, με εκνευρίζουν οι γιατροί. Όχι σαν άνθρωποι, δεν έχω κανένα πρόβλημα μαζί τους σε κοινωνικές ή οικογενειακές συναναστροφές. Σαν επαγγελματίες. Κάθε φορά που χρειάζεται να επισκεφτώ κάποιον για οποιοδήποτε θέμα, οποιασδήποτε σημασίας, νιώθω αδύναμη και ανυπεράσπιστη. Και εξηγώ: έχει τύχει πολλές φορές να πάω σε ραντεβού και να περιμένω ώρες και ώρες. (Αφού έχω ραντεβού!!! Αν μπορείς να με δεις στις 9, πες μου να ρθω στις 9, όχι στις 7 ή στις 6!) Σε καμία από αυτές τις περιπτώσεις δεν παρατήρησα ο γιατρός ή η γραμματέας να νιώθουν ούτε στο ελάχιστο άβολα που προκαλούν την ταλαιπωρία των ασθενών τους. Έχει τύχει πολλές φορές να πάω σε ραντεβού και να νιώσω ότι με ξεπετάνε. Έχει τύχει πολλές φορές μετά το ραντεβού (και ακόμη και αν έχω μείνει ευχαριστημένη προηγουμένως) να έρθω σε δύσκολη θέση καθώς πολύ συχνά ο γιατρός βγαίνει στον προθάλαμο όπου είναι το γραφείο της γραμματεως και της εξηγεί τι εξετάσεις πρέπει να μου κανονίσει. Ακούνε όμως (άθελα τους) και όσοι ασθενείς περιμένουν, και ο γιατρός δεν σκέφτεται ότι μπορεί να νιώθουμε άβολα (ακομα και αν μιλάμε για τις πιο χαζές εξετάσεις ρουτίνας, εγω μπορεί να μη θελω να ακούσει κανεις, γιατί να πρέπει να το ζητήσω;). Τις συμπεριφορές αυτές, ή άλλες αντίστοιχες, τις παρατηρώ σε γιατρούς όλων των ειδικοτήτων και πολύ συχνά, αν όχι πάντα. Είναι ιδέα μου; Έχω εξωπραγματικές προσδοκίες; (Βλέπεις, δε τολμάω να ρωτήσω αν είμαι υπερβολική :D) Τι θα έκανες σε αντίστοιχες περιπτώσεις; Συγνώμη για το μεγάλο κείμενο!


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Φυσικά και δεν έχεις μόνο εσύ αυτό το πρόβλημα. Η σχέση σου με τον γιατρό είναι ευαίσθητη υπόθεση, αλλά έχεις και δικαιώματα. Πάντα να λες τι σε ενοχλεί, γιατί αξίζει να δίνεις μια ευκαιρία μήπως διορθωθεί κάποιος. Αν δεν διορθώνεται, στην Ελλάδα δόξα τω Θεώ δεν υπάρχει έλλειψη γιατρών (αν ζεις σε πόλη, αν ζεις στην Ελλάδα). Υπάρχουν πολύ καλοί γιατροί που θεωρούν αυτονόητα όλα αυτά που ζητάς. Βρες τους και κράτα τους.

 

Δεν είναι εύκολο να αλλάζεις γιατρό, το ξέρω. Αξίζει όμως τον κόπο.


__________________
3.


Αγαπητή Α μπα.
Σου γράφω για κατι που συνεβη και με προβλημάτισε....
Εχω ενα φίλο που κανουμε παρεα εδώ και 1,5 χρόνο . Τον συμπαθώ παρα πολυ και ταιριάζουμε σε διάφορες δραστηριότητες που κανουμε μαζι. Όλο αυτο το διάστημα δεν τον ειχα δει ποτε ερωτικά. Αυτος αρκετες φορες πετούσε διαφορα υπονοούμενα του τύπου, " θα βγούμε μαζι με τον Τάκη (ο Τάκης=φιλος του για προξενιό για μενα μετα απο πίεση δικιά νου να μου γνωρίσει κανενα φίλο του) για να σου τον γνωρίσω αλλα θα έρθω και εγώ μαζι μην τυχόν δεν σου αρεσει και επωφεληθώ εγώ". Και εγώ έκανα τη χαζή.
"Τι κανεις απόψε; voulez vous coucher avec moi ce soir? ", και εξακολουθούσα να κανω τη χαζή.
Και διαφορα αλλα τέτοια τακτικά υπονοούμενα τα οποια δεν συνέχιζα και δεν έδινα σημασία . Σημειωτέον όλο αυτόν τον 1,5 χρόνο τα ειχε με μια κοπέλα με την οποια τα χάλασε πριν 3 μήνες την οποια ενίοτε την κεράτωνε. Και αυτη τη στιγμη ανταλλάσσει μηνύματα με μια που ζει στο εξωτερικό.
Και φτάνουμε στο προχθές, όπου έχουμε βγει μόνοι μας και εγώ εχω γίνει πολυ λιώμα και σε κάποια στιγμη που έχει πραγματικά κολλήσει πάνω μου στον καναπέ και μιλαμε, τον φιλάω. Δεν το ειχα σκεφτεί ή το ειχα προσχεδιάσει. Εκείνη τη στιγμη ετσι μου βγήκε και ετσι έκανα.
Ανταποκρίνεται για λίγο και μετα ξεκινάει μια ιστορια του τύπου "ειμαι άλλου...μου αρέσουν οι ξανθιές... δεν το περίμενα αυτο απο σένα... περνάω ωραία μαζι σου σαν φίλος κλπ κλπ". Αισθάνομαι άβολα και μαζεύομαι. Αυτος όμως συνεχίζει να κάθεται δίπλα μου κολλητά και να μου πιάνει το πόδι.
Λοιπον την ωρα που τον φίλαγα πίστευα οτι αυτος γουστάρει. Και σίγουρα αν δεν ειχα πιει τοσο δεν θα το έκανα γιατι διοτι σε νηφάλια φαση δεν τον βλέπω εντελώς ερωτικά. Εντάξει καποιες στιγμές που κολλάει πολυ πάνω μου (και κολλάει πολυ!) για να χορέψουμε ή να μιλήσουμε, με αναστατώνει, όμως δεν τον θεωρώ πολυ πιστό τύπο και δεν θα έμπαινα σε διαδικασία σχέσης μαζι του.
Ξημερώνει λοιπόν το σημερα και εκτός απο το Hangover, αισθάνομαι χάλια για την άβολη θεση στην οποια έφερα εγώ η ίδια τον ευατο μου. Πιο πολυ όμως εχω εκνευριστεί μαζι του γιατι τοσο καιρό μου το έπαιζε Δον Ζουάν και Ροδόλφο Βαλεντίνο μαζι, και οταν στριμώχθηκε στη γωνία, έβγαλε την ουρά του απέξω και με εκανε να φαίνομαι οτι εγώ του την έπεσα ετσι ξαφνικά και αυτος ειναι απλα φίλος μου. Δηλαδη βλέπω οτι οι πράξεις και τα λόγια του δεν συνάδουν και , ναι, έχει πληγωθεί ο εγωισμός μου γιατι πλέον φαίνομαι να ειμαι το λιγούρι που του την έπεσε ενω αυτος δεν ήθελε... Και επιπλέον χάλασαν και οι ισορροπίες της σχέσης που ειχαμε...Και αγχώνομαι μην μαθευτεί στους κοινούς φιλους και γνωστούς....
Ειναι σειρά μου λοιπόν να ρωτήσω: μήπως ειμαι υπερβολική;
- Αχινοσαλάτα


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ας συγκεντρωθούμε λίγο.


Δεν είναι φίλος σου αυτός.


Το είδος της σχέσης που είχατε πράγματι χάλασε, όχι επειδή έκανες αυτή την κίνηση, αλλά επειδή ήταν καταδικασμένη.


Το παιδί θέλει παιχνίδι. Αν θέλεις κι εσύ παιχνίδι, όσο κάνει αυτός την πάπια, άλλο τόσο μπορείς να την κάνεις κι εσύ και να πάθεις ξαφνική και ολική αμνησία, σα να μην έχει γίνει τίποτα. Αν δεν θέλεις παιχνίδι και θέλεις φιλία, σκέψου πολύ καλά και πολύ ειλικρινά αν τον συμπαθείς σαν άνθρωπο παρόλα τα προβληματάκια που βγάζει στις σχέσεις του. Αν δεν θέλεις παιχνίδι και ανακαλύψεις ότι τελικά δεν τα βρίσκετε όσο νόμιζες, το μόνο που έπαθες είναι ότι έχασες μια απασχόληση.


Θα μαθευτεί, αν δεν μαθεύτηκε ήδη, οπότε κοίτα να ελέγξεις το μήνυμα από την πλευρά σου. Ανάλογα με το τι πιστεύεις τώρα γι'αυτόν, είτε ήθελες να διασκεδάσεις ένα βράδι κι αυτός το πήρε στα σοβαρά, είτε σου την έπεφτε για ενάμιση χρόνο και μετά έκανε την πάπια. Εσύ διαλέγεις πώς θα το παρουσιάσεις στους άλλους. Πρόσεχε, μην κάνεις την ανώτερη και δεν πεις τίποτα, γιατί θα κυκλοφορήσει (και θα επικρατήσει) η δική του εκδοχή.


__________________
4.


Α, μπα μου, αγαπημένη μου... Μου συμβαίνει κάτι πολύ περίεργο, το οποίο συνειδητοποίησα τώρα, και προσπαθώ να το αναλύσω. Από τα 13 μου, μου άρεσε κάποιος. Ήταν η πρώτη φορά στην αρχή της εφηβείας μου, που ένιωσα τόσο έντονη ερωτική έλξη για κάποιον. Ήταν καθηγητής μου, ένας κούκλος ζωγραφιστός, και είχε το πιο διαπεραστικό βλέμμα που έχω νιώσει. Δεν έφυγε απ΄το μυαλό μου ποτέ μέχρι και σήμερα που σου γράφω (ύστερα απο 8 χρόνια). Ερωτεύτηκα, καψουρεύτηκα, πληγώθηκα, έκανα σχέσεις, απέκτησα εμπειρίες... Αλλά τα συναισθήματά μου έρχονται ξανά μόλις τον δω τυχαία στον δρόμο, με τον ίδιο τρόπο όπως έρχονταν πάντα. Αυτόν τον καιρό, συμβαίνει να τον σκέφτομαι συχνά, χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι απαραίτητα, απλά έτυχε να τον δω αρκετές φορές, και θυμήθηκα τα προηγούμενα χρόνια... Λοιπόν, εχθές καθώς σκεφτόμουν αφηρημένα, συνειδητοποίησα, πως δεν μπορώ, ούτε και μπόρεσα ποτέ να τον φαντασιωθώ. Πιο συγκεκριμένα, δεν μου συνέβη ποτέ να σχεδιάσω στο μυαλό μου την σκηνή όπου με κοιτάει ερωτικά, με θέλει, με φιλάει, που είναι συνήθης σκέψη των ερωτικών μας πόθων. Κι αναρωτιέμαι.. Γιατί; Τώρα που έθεσα το ερώτημα, θα αναφέρω και μερικές πληροφορίες. Ποτέ δεν μου έδωσε δικαίωμα να πιστέψω ότι με θέλει. Θα έλεγα ότι ποτέ δεν "ένιωσα" να με θέλει, αλλά θα ήταν ψέμα. Επίσης, εγώ είχα κάνει πολύ γνωστές τις προθέσεις μου όσο μου το επέτρεψαν τα όρια του (του είχα στείλει μήνυμα στο κινητό πως θέλω να βρεθούμε). Εννοείται πως δεν απάντησε, ούτε και ασχολήθηκε γενικότερα με τον οποιονδήποτε τρόπο. Να προσθέσω ότι το βλέμμα του είναι καθαρό και ξάστερο, και καθόλου αινιγματικό, πράγμα που με κάνει να πιστεύω πως αν με έβλεπε ερωτικά δεν θα μπορούσε να το κρύψει. Παρ ολα αυτά, αυτό που μου έδειχνε ήταν πάντα αυτο το ακριβώς αντίθετο της ερωτικής στάσης, τόσο πολύ μάλιστα που κάποιες φορές μου έδινε την εντύπωση ότι του του ήταν αδιανόητο το οτιδήποτε ερωτικής φύσεως μεταξύ μας. Επομένως, τον ένιωθα πάντα πολύ απαθή και σκληρό απέναντί μου. Ακριβώς όπως τον βλέπω και στο μυαλό μου. Σαν να προσπαθώ να φιλήσω μία φωτογραφία. Δεν μπορεί να ζωντανέψει στις σκέψεις μου. Και κάτι άλλο.. Μου έχει συμβεί να νιώσω έλξη για αρκετούς ανθρώπους και να ισχύει μόνο από τη δική μου μεριά. Οπότε σκέφτομαι πως δεν παίζει κάποιο ρόλο το ότι εκείνου (πιθανόν) ούτε που του έχει περάσει κάτι τέτοιο απ το μυαλό. Δεν ξέρω α, μπα. Δεν μπορώ να το αποδώσω πουθενά αυτό το γεγονός. Δως μου τα φώτα σου! Τι μου συμβαίνει; Νιώθω σαν κάποιος να μου έχει αφαιρέσει το δικαίωμα να ονειρεύομαι ό,τι θέλω...


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Νομίζω ότι πρέπει να χαίρεσαι που ο εαυτός σου προσπαθεί να σε προστατέψει και δεν σε αφήνει να περάσεις πλήρως στη χώρα της ονειροφαντασίας. Έχεις δημιουργήσει αυτό το άπιαστο σύμβολο που προσκυνάς σαν ιερό λείψανο. Αυτά είναι επικίνδυνα ακόμη και όταν πρόκειται για πραγματικό λείψανο που πασάρεται ως ιερό, πόσο μάλλον τώρα, που βρίσκεται μόνο στο μυαλό σου.


__________________
5.


Ποιά είναι η άποψή σου για τις BDSM πρακτικές ενταγμένες μέσα στο σεξουαλικό μικρόκοσμο μιας σχέσης; Θεωρείς ότι συνήθως είναι προέκταση μιας καθολικής χειριστικής αλληλεπίδρασης ή δείγμα υγιούς σεξουαλικού πειραματισμού, προφανώς πάντα με την κοινή συναίνεση των εμπλεκομένων; Σε διαβάζω χρόνια, στέλνω πρώτη φορά.
- Marquis De Sade


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αφού με διαβάζεις χρόνια (και σε ευχαριστώ πολύ), πιστεύεις ότι αυτή ερώτηση είναι καλύτερο να απαντηθεί με «απόψεις» διαφόρων, ή σε συμφέρει περισσότερο να μελετήσεις το θέμα από σχετικές πηγές, ψάχνοντας και διαβάζοντας με σφαιρικό τρόπο και ανοιχτό μυαλό για να μπουν νέες πληροφορίες;


__________________
6.


Καλημέρα. Παρακολουθώ καθημερινά τη στήλη και μου αρέσει πολύ. Θα ήθελα να αναφέρω ένα δικό μου πρόβλημα που τώρα τελευταία με έχει βάλει σε μπελάδες. Είναι το κουτσομπολιό. Δεν καταλαβαίνω πως-ενώ κάνω συζητήσεις με τον εαυτό μου και λέω ότι θα σταματήσω-ξαφνικά παρασύρομαι και ανοίγω το στόμα μου. Και λέω πράγματα φίλων μου, που δεν πρέπει, και συζητάω για θέματα προσωπικά, που θα πρέπει να μείνουν προσωπικά. Έχω ήδη χάσει δύο φίλες έτσι, που θύμωσαν και δεν μου ξαναμίλησαν. Δεν καταλαβαίνω τι είναι αυτό που με κάνει να μιλήσω, σαν να μην είμαι εγώ εκείνη τη στιγμή. Μια τεχνική θέλω, να μάθω να συγκρατώ τον εαυτό μου για να σταματήσω να κάνω κακό σε αυτούς που με εμπιστεύονται. Δεν έχω καταλάβει τι κρύβεται πίσω από αυτή τη συμπεριφορά ,αλλά από τον επόμενο μήνα αλλάζω εργασιακό περιβάλλον και θα ήθελα πολύ να κάνω μια νέα αρχή. Υπάρχει λύση;

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ίσως, αν καταφέρεις να καταλάβεις γιατί το κάνεις. Θα κάνω μια υπόθεση: το κάνεις γιατί έτσι δημιουργείς, ή μάλλον εκβιάζεις, μια αίσθηση συνενοχής, εγγύτητας και εμπιστοσύνης. Δείχνεις στον συνομιλητή σου ότι είναι πιο σημαντικός από τον φίλο σου επειδή εκθέτεις τον φίλο σου, και ζητάς από τον συνομιλητή να σου ανταποδώσει την προσοχή που του χαρίζεις. Ζητάς να σε ανταμείψει επειδή «διάλεξες» αυτόν, βάζοντας τον πάνω από κάποιον άλλον.


Δηλαδή, ζητάς να σε αγαπήσουν. Πολύ κοινός πόθος, αλλά δεν τον καταλαβαίνεις, και σε ελέγχει αντί να τον ελέγχεις εσύ. Αν μάθεις πώς να έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου, ώστε να νιώθεις ότι έχεις ενδιαφέρον, θα σταματήσεις να προσπαθείς να δείχνεις την υποταγή σου διαλύοντας την εμπιστοσύνη ανθρώπων που θεωρείς δεδομένους.


Δεν γίνεται να μας αγαπάνε όλοι, αγαπητοί φίλη. Σταμάτα να το προσπαθείς.

_________________
7.


Αγαπητή Α μπα,
θα ήθελα σε παρακαλώ να με βοηθήσεις στο πρόβλημά μου , το οποίο μεν αναγνωρίζω ότι αποτελεί First World problem, πολύ με βασανίζει δε! Σε παρακαλώ μην το πάρεις αψήφιστα , γιατί κυριολεκτικά μου έχει στοιχίσει τον ύπνο μου. Κυριολεκτικά. Και εξηγούμαι... δεν κοιμάμαι γιατί ο σύζυγός μου ροχαλίζει. Εν συγκρίσει με πολύ σοβαρότερα προβλήματα φαίνεται μηδαμινό αλλά δεν είναι - για μένα τουλάχιστον, που το ζω. Είναι αιτία διαζυγίου! Ξέρεις τι είναι να έχεις μωρό ,να μη σε ξυπνάει το καημενούλικο τα βράδια (ούτε ακόμα και όταν ήταν νεογέννητο για να φάει) και να σε ξυπνά ο σύντροφος σου λόγω του ροχαλητού;;; Πηγαίνω στη δουλειά και τους κοιτώ όλους με μισό μάτι (τόσο ανοίγει ούτως ή άλλως λόγω της αϋπνίας) γιατί τους βλέπω φρεσκαδούρα και τους φθονώ! Δεν αντέχω άλλο! Από τη μια ,κοιμάμαι εγώ πολύ ελαφριά , από την άλλη κοιμάται εκείνος πολύ βαριά, τόσο που ούτε οι κλωτσιές δεν τον ξυπνούν. Στην απελπισία μου , ρίχνω και καμιά σπρωξιά στην πλάτη (στο τέλος θα κατηγορηθώ και για ενδοοικογενειακή βία) αλλά , βρε παιδί μου, υπάρχουν φορές που ούτε γερανός δε θα κατάφερνε να του αλλάξει πλευρό. Έχει τύχει να τον τσιμπήσω κάποιο βράδυ, που δεν άντεχα πια άλλο , να μην έχει πάρει χαμπάρι και να έχει ξυπνήσει το πρωί με μελανιά και να αναρωτιέται πως την έκανε. Τέτοιες τραγελαφικές καταστάσεις ζω. Έχουμε δοκιμάσει ρινικές ταινίες και αποσυμφορητικά μύτης αλλά δεν κάνουν τίποτα. Ωτοασπίδες δεν μπορώ να φορέσω γιατί θέλω να ακούω το μωρό μιας και εκείνος δε χαμπαριάζει! Μη μου προτείνεις ως λύση το να κοιμάται σε άλλο δωμάτιο γιατί πραγματικά δε μου αρέσει καθόλου το ζευγάρι να κοιμάται ξεχωριστά (αν και το ομολογώ: κάνα δυο φορές, που κατάφερα να τον ξυπνήσω, τον έχω στείλει στο σαλόνι). Σε ειδικό αποκλείεται να πάει καθώς σε γιατρό για τον εαυτό του δεν πάει ποτέ .Χρειάζομαι μια πρακτική λύση είτε από εσένα είτε από τους σχολιαστές ειδάλλως ή διαζευγμένη θα καταλήξω ή δολοφόνος! Ωραία κοιμωμένη #not#
Υ.Γ: Πριν παντρευτούμε η κατάσταση δεν ήταν τόσο απελπιστική και απορώ...! Θα κάνω μια αυθαίρετη γενίκευση , το γνωρίζω, αλλά φαντάζομαι πως δεν είμαι η μοναδική άυπνη εξαιτίας του ροχαλητού από σύντροφο , οπότε σας παρακαλώ λύστε μου την απορία. Τι στο καλό; Το κρύβουν όλοι επιμελώς ώσπου να αποκατασταθούν και μετά αποκαλύπτονται; Ξυπνάει το τέρας ή -για να το διατυπώσω καλύτερα- αυτό κοιμάται μετά ροχαλητών και βρυχηθμών και μένουμε εμείς αιωνίως άγρυπνες;;;
- Ωραία κοιμωμένη #not#

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Το ροχαλητό, ειδικά αν χειροτερεύει, μπορεί να δείχνει άλλα προβλήματα, οπότε πριν αρχίσουμε την φιλοσοφία, πρέπει να ξέρεις ότι είναι απολύτως απαραίτητο να πάει σε γιατρό. Δεν «αποκλείεται», γιατί είναι η υγεία του, και η υγεία του αφορά κι εσένα, γιατί μεταξύ άλλων έχετε ένα παιδί μαζί. Κλείσε ραντεβού, και πήγαινε μαζί του. Μην το συζητάς καν. Εκτός από το δικό του θέμα υγείας, η έλλειψη ύπνου είναι επικίνδυνη για την δική σου υγεία. Κανονικά επικίνδυνη, δεν είναι σχήμα λόγου.


Όταν πάτε, αφού μάθετε το πώς και το γιατί, και αν αποδειχτεί ότι δεν υπάρχει τίποτα που μπορείτε να κάνετε, κοίτα πώς θα μάθεις να μην πιστεύεις ότι τα ζευγάρια που κοιμούνται χωριστά έχουν κάποιο πρόβλημα. Το «δεν μου αρέσει καθόλου» είναι κάτι που έχεις μάθει και το έχεις αφομοιώσει χωρίς να το σκεφτείς. Παλιότερα το σωστό ήταν να κοιμούνται τα ζευγάρια χωριστά. Είναι κοινωνική κατασκευή αυτή η ιδέα του αγαπημένου ζευγαριού που κοιμάται σαράντα χρόνια αγκαλιά. Δεν είναι για όλους.


91

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ