ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

να μένουμε σε σχέσεις που κατά βάθος ξέρουμε οτι δεν έχουν μέλλον; γιατί να προσπαθούμε τόσο για κάτι που στο τέλος δεν θα μείνει; γιατί να μένω εγώ μαζί σου ενώ δεν έχουμε κανένα κοινό σημείο; ενώ δεν μας ενώνει τίποτα άλλο εκτός από την αγάπη μας; εσύ γιατί μένεις; είμαστε τόσο διαφορετικοί άνθρωποι που προσπαθούν να ενώσουν αυτά που δεν ενώνονται Γιατί όμως δεν μπορώ να φύγω; εσύ γιατί δεν μπορείς; σε αγαπάω αλλά δεν σε αντέχω,με πνίγεις τόσο ώστε να σκέφτομαι να φύγω απο εμάς, απο τη σχέση μας αλλά εάν φύγω απο εσένα μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα; και αν μείνω με εσένα μπορώ να ζήσω με εσένα; όλα αυτά στριφογυρίζουν στο μυαλό μου συνέχεια και στην αρχή έλεγα υπομονή, υπομονή σε αγαπάει,το νιώθεις ότι σε αγαπάει και τον αγαπάς κι εσύ, αξίζει την υπομονή σου,υπομονή έχει πληγωθεί από ανθρώπους, υπομονή πρέπει να τον κάνεις να σε εμπιστευτεί, υπομονή θα περάσει ο καιρός και όλα θα είναι αλλιώςΑλλά ο καιρός πέρασε και τίποτα δεν άλλαξε και τώρα εγώ δεν ξέρω αν μπορώ να κάνω άλλη υπομονή,δεν ξέρω αν μπορώ να δικαιολογώ τη συμπεριφορά σου Αλλά αν σε πληγώσω; δεν θέλω να σε πληγώσω,δεν θέλω να είμαι άλλος ένας άνθρωπος που σου φέρθηκε σκάρταΜήπως είμαι εγώ το λάθος; μήπως φταίω εγώ που θέλω κι εσένα αλλά και άλλους ανθρώπους στη ζωή μου; τους φίλους μου,την οικογένεια μου Μήπως φταίω που θέλω να κάνω πράγματα χωρίς την έγκρισή σου;Μήπως φταίω επειδή όνειρό μου ήταν τα τελειώσω τη σχολή μου να κάνω μεταπτυχιακό ή κάποιο δεύτερο πτυχίο και να βρω μια σταθερή δουλειά;Μήπως φταίω που δεν θέλω μετά τις σπουδές μου να κλειστώ στο σπίτι και να μαγειρευω;Μήπως φταίω που δεν θέλω να με ζει κανένας άλλος πέρα από τον εαυτό μου; Μήπως φταίω που είμαι μια εικοσάχρονη που έχω όνειρα;Μήπως φταίω που δεν θέλω να αρραβωνιαστώ απο τα 23 όπως θέλεις εσύ;Εσύ όλα αυτά τα θες αλλά εγώ όχι, μου παίρνεις τα όνειρα χωρίς να σε νοιάζω εγώ.Να αναπνευσω θέλω, να πάρω μια βαθιά ανάσα και να περάσουν όλα,να ζήσω θέλω, χωρίς τύψεις, χωρίς δεύτερες σκέψεις,χωρίς στεναχώριες. Μόνο αυτό. Να ζήσω!!