Ωραία τα γράφεις. Αναρωτιέσαι τι λάθος έκανες, θα σου έλεγα μπορεί και τίποτε, απλά ίσως ήταν ο λάθος άνθρωπος για σένα. Θα μου επιτρέψεις να σου πω πάντως ότι οι ζημιές αυτές είναι αναστρέψιμες, όσο και να νομίζουμε το αντίθετο, και στο λέω εκ πικράς πείρας. Και οι ουλές που αναφέρεις στην ψυχή, που δεν είναι ορατές διά γυμνού οφθαλμού, είναι και η δύναμή μας στο τέλος αλλά και το κριτήριο για τον άνθρωπο που πραγματικά αξίζει για εμάς.
3.12.2016 | 14:10
Κι είναι πολύς ο χρόνος αν τον μετράς, μ' ένα ρολόι στην θέση της καρδιάς.
Πρέπει να πάψω να τον σκέφτομαι. Χτες μίλαγα γι' αυτόν με νοσταλγία. Μετά έκανε καταλήψη στον ύπνο μου η μορφή του. Στον ύπνο μου ήταν με άλλη-ες και θα έφευγε μακριά μου και εγώ στεναχωριόμουν και έκανα την αδιάφορη.Θα μου δώσω μερικούς μήνες να συνέλθω. Μου είναι δύσκολο. Είναι άσχημο να θυμάσαι κάποιον με πόνο και να στείβεις το μυαλό σου να καταλάβεις τι λάθος έκανες.Πρέπει να με προσέχω πιο πολύ. Αν και η ζημιά είναι μεγάλη και δεν την κόβω για αναστρέψιμη. Χμ κι όπως έμαθα προσφατα: "Ο,τι δεν σε σκοτώνει, σου αφήνει ουλή" αλλά αυτές στην ψυχή δεν φαίνονται στο γυμνό μάτι.
1
