τώρα έτσι που τα έκανες κάτσε του κιόλας..ο πρώτος θα είναι ο τελευταίος άκυρος που έκατσες;
7.12.2016 | 02:17
Το αθώο μου φλερτ με ένα παντρεμένο στη δουλειά, δεν ήταν τόσο αθώο όσο νόμιζα...
Τους τελευταίους 2 μήνες κάνω πρακτική σε μία επιχείρηση. Στην επιχείρηση αυτή κάναμε τα εργαστήρια απ' την αρχή της φοίτησης μου και ήξερα το προσωπικό. Στο γραφείο που κάθομαι, εργάζονται στα δίπλα γραφεία οι άντρες της προσωπικού. Ήξερα εξ αρχής ότι οι τύποι είναι λίγο ό,τι να' ναι, διότι είναι η φύση της δουλειάς τέτοια. Στην ειδικότητα μου, δύσκολα γνωρίζω κάποιο συγκροτημένο άτομο για να είμαι ειλικρινής. (Δημοσιογραφία). Παρατήρησα να ρέει άφθονος σεξισμός, όχι με την έννοια ότι δεν κάνω στη δουλειά λόγω του φύλου μου, αλλά λόγω των διάφορων σχολίων που άκουγα καθημερινά (για την εμφάνιση μου κλπ). Ενώ το είχα παρατηρήσει, το έπαιρνα στη πλάκα, και πίστευα ότι αυτό θα με βοηθούσε να "χαλαρώσω" ειδικά τις πρώτες μέρες που ήμουν αγχωμένη. Ένας από αυτούς, με πείραζε περισσότερο απ' τους άλλους, και εγώ προσπαθούσα να απαντήσω στα πειράγματα του, όχι με ιδιαίτερα προκλητικό τρόπο, ίσα να μην σκέφτεται ότι δεν μπορώ να τον αντιμετωπίσω. Έχει τη φήμη του "γυναικά" εκεί μέσα σημειωτέον. Μια μέρα πήρε αφορμή ένα γεγονός και μου έστειλε μήνυμα. Εγώ συνέχισα για πλάκα τη συζήτηση. Μετά από λίγες μέρες, η κατάσταση ξέφυγε λίγο, διότι με προκαλούσε και τον προκαλούσα. Το αποτέλεσμα ήταν να μου την πέσει. Για μένα κάπου εκεί κόπηκε η πλάκα, και από τη μία μετανιώνω που το τράβηξα, απ' την άλλη πραγματικά έπεσα στη παγίδα χωρίς να το καταλάβω, γιατί όλο αυτό που γινόταν μου άρεσε κατά κάποιο τρόπο, και πραγματικά πίστευα ότι δε θα μου την έπεφτε, καθώς είναι μεγαλύτερος μου και παντρεμένος. Πίστευα απλώς ότι θα πειράζαμε ο ένας τον άλλον λεκτικά, αλλά ως εκεί. Πείτε με αφελή αλλά το πίστευα. Την επόμενη μέρα απ' αυτό δεν με ενόχλησε καθόλου. Σαν να μην υπάρχω. Το κακό είναι ότι δε ξέρω πως να διαχειριστώ αυτό που προκάλεσα, τα ήθελε ο απαυτός μου το ομολογώ, αλλά εγώ δεν έχω σκοπό να κάνω κάτι με αυτόν τον άνθρωπο σε καμία περίπτωση. Είναι φύσει αδύνατο από πολλές απόψεις. Απλά μου άρεσε αυτό που γινόταν. Το πρόβλημα μου τώρα, είναι ότι αυτό με επηρεάζει στη δουλειά μου, δεν επικεντρώνομαι σ' αυτήν και νιώθω ότι τα έχω κάνει σκατά. Σκέφτηκα να του το ξεκαθαρίσω αυτό το πράγμα, αλλά φοβάμαι μήπως τα κάνω χειρότερα. Δεν έχω ιδέα τι να κάνω. Θέλω να αποκαταστήσω τις σχέσεις μου αυτούς που δουλεύω γενικώς εκεί μέσα, αλλά προκειμένου να γίνω αρεστή τα κάνω μαντάρα. Τι θα με συμβουλεύατε να κάνω;;Y.Γ. Βρίστε με άφοβα, ξέρω ότι εγώ φταίω
10