ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάποτε υπήρχε ένα κορίτσι γύρω στα 25, πολύ σοβαρό, μετρημένο με μια πολύ μονότονη ζωή. Σπίτι - δουλειά και λίγοι φίλοι. Μέχρι που μια μέρα συνάντησε εκείνον. Ωραίος, ενθουσιώδης, έξυπνος και κυρίως δήλωνε τρελά ερωτευμένος μαζί της. Επιφυλακτικό με τα μεγάλα πάθη το κορίτσι, μιας που δεν τα ήξερε κιόλας και με φόβο μην αφεθεί και πληγωθεί, άρχισε να αφήνεται και να λιώνει σαν βούτυρο στο τηγάνι.Κι όσο εκείνος της έλεγε το ''Σ'αγαπώ'' και το πόσο πρωτόγνωρο είναι αυτό που νιώθει, τόσο μεγάλωναν οι φόβοι της. Μέχρι που αποφάσισε να ξεπεράσει τις αναστολές της και να του το πει κι εκείνη. Από τότε όμως εκείνος άρχισε σταδιακά να απομακρύνεται, χωρίς να λέει το γιατί. Μέχρι που μια μέρα εμφανίστηκε και το είπε. Είχε ερωτευτεί κάποια άλλη και ήταν μαζί. Έσκυψε το κεφάλι με υποκριτική ντροπή και έφυγε. Από τότε το κορίτσι δεν είναι πια το ίδιο. Έγινε περίπου 10 φορές πιο κλειστό απ'ο,τι πριν και έπαψε να πιστεύει στην αγάπη. Από τότε το κορίτσι βουλιάζει στην κατάθλιψη και στα ''γιατί''. Το κορίτσι δεν αντέχει πια τη μονότονη ζωή του, όπως πριν. Το κορίτσι εδώ και καιρό δεν κοιμάται πια και είναι γεμάτο με οργή και τοξικά συναισθήματα. Το μόνο που θέλει είναι να ξεχάσει. Ίσως κάποτε...