__________________
1.
Αγαπητή μου Α, μπα θα ξεκινήσω λέγοντας λίγα πράγματα για εμένα . Με λένε Μαρία ( ασυνήθιστο ε; ) τον ελεύθερο μου χρόνο το περνάω διαβάζοντας λογοτεχνικά βιβλία , γράφοντας και κάνοντας μπαλέτο . Είμαι 15 χρονών και βαδίζω προς τα 16 . Ο λόγος που αποφάσισα να σου γράψω είναι για να σου ζητήσω την γνώμη σου σχετικά με κατι που με προβληματίζει όντας έφηβη . Νιώθω ΠΟΛΥ αμήχανα όταν γνωρίζω καινούργιο κόσμο και το σώμα μου αναπτύσσεται με ρυθμούς χελώνας (μόλις έβαλα το πρώτο μου σουτιέν και έχω δεν έχω ενα χρόνο περίοδο) κάτι που όμως δεν έχει σταθεί εμπόδιο στις σχέσεις μου ( φιλικές μέχρι στιγμής ) Το πρόβλημα λοιπόν είναι το εξής , όλα σχεδόν τα συνομήλικα κορίτσια που γνωρίζω έχουν δημιουργήσει ένα δικό τους φανταστικό κόσμο με μηδαμινή επαφή με την πραγματικότητα και μοναδική έγνοια την κατάκτηση του εκάστοτε αγοριού . Δεν με παραξενεύει άλλωστε το οτι το 60 % των κοριτσιών που ξέρω έχουν ήδη ολοκληρώσει πριν τα 16 . Με τις κλασικές ατάκες " φασωθήκαμε ετσι για την φάση " ή " το κάναμε στο δασάκι πάνω απο το σπίτι του " να δίνουν και να παίρνουν με αποτέλεσμα οι σχέσεις να καταλήγουν να γίνονται αυτοσκοπός, ένας απλώς τρόπος να παγειώσει κανείς την θέση του σε ένα κοινωνικό σύνολο . Εγώ όμως θέλω κάτι παραπάνω απο αυτό , θέλω με κάποιον να μπορώ να μιλήσω για βίβλια να του πω και να μου πει τις σκέψεις και τις απόψεις του να μπορώ να εκφραστώ ελεύθερα , θέλω οι σχέσεις μου να με εξελίσσουν ως άνθρωπο ως Μαρια, να μπορώ να μιλήσω σε κάποιον για αυτά που πιστεύω για το προσφυγικό την ομοφυλοφιλία, τα ονειρά μας , τα ταξίδια που θέλουμε να κάνουμε κτλ . Όλα αυτά τα συζήτησα με έναν φίλο μου και μου απάντησε στεγνά οτι υπερβάλλω . Εσύ τι πιστεύεις ;
Μήπως όντως υπερβάλλω ;
-Boo
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ο φίλος σου έχει αδυναμία έκφρασης και ταυτόχρονα ήθελε να είναι και κάπως ευγενικός. Αυτό που βασικά ήθελε να πει είναι ότι δεν έχει όρεξη να συζητήσει μαζί σου αυτό που είσαι, με άλλα λόγια, βαριέται να σε αναλύσει. Θα ανακαλύψεις σύντομα, αν δεν το έχεις μυριστεί ήδη, ότι οι άλλοι βαριούνται να αναλύουν τους άλλους, γιατί προτιμούν να αναλύουν τον εαυτό τους. Αυτή την αδυναμία των άλλων μερικές φορές μπορείς να την εκμεταλλευτείς προς όφελος σου.
Αλλά ξέφυγα από το θέμα. Εσύ τώρα αναλύεις τον εαυτό σου στον σωστό άνθρωπο, γιατί γι'αυτό υπάρχει το 'α μπα'. Μαρία, έχεις κάνει κάτι υγιές: κατάλαβες ότι δεν είσαι (ακόμα) στο ίδιο εξελικτικό στάδιο εμφάνισης με τα άλλα κορίτσια, και κάνεις μάρκετινγκ στον εαυτό σου ως σκεπτόμενη που έχει να προσφέρει πολλά σε πνευματικό επίπεδο. Είναι πολύ καλή στρατηγική, και μακροπρόθεσμα θα σε βοηθήσει, αλλά μόνο αν συνοδεύεται από πραγματική πνευματική δουλειά. Δεν αρκεί να θέλεις να συζητήσεις την αποψάρα σου, είναι σημαντικό να έχεις σχηματίσει αποψάρα βασιζόμενη σε στοιχεία, σε δεδομένα.
Όμως, μην κάνεις το λάθος να διαχωρίζεις τα αγόρια (και τα κορίτσια) σε αυτά που θέλουν σεξ και σε αυτά που θέλουν να συζητάνε τα όνειρα τους. Για να φτάσεις μέσα σε μια σχέση να συζητάς όνειρα και απόψεις, πρέπει να έχει δημιουργηθεί ένα περιβάλλον εμπιστοσύνης και ασφάλειας. Για να δημιουργηθεί ένα τέτοιο περιβάλλον, χρειάζεται πρώτα να έχει προκύψει έλξη. Για να προκύψει έλξη, χρειάζεται να ταιριάζει κανείς εμφανισιακά, αλλά και να διασκεδάζει με τον άλλον.
Αυτό. Η διασκέδαση. Μην την υποτιμάς. Δεν είναι κακό να περνάς ωραία με τα αγόρια που γνωρίζεις. Είναι η βάση για να προχωρήσει μια σχέση στις βαθυστόχαστες συζητήσεις που ονειρεύεσαι. Το σώμα σου θα αλλάξει, δεν έχει σημασία η ταχύτητα, όσο κι αν βιάζεσαι τώρα. Φρόντισε το και αγάπησε το, μην νιώθεις άσχημα, είσαι μικρό κορίτσι και έχεις όλη τη ζωή σου μπροστά σου. Είσαι όμορφη. Προσπάθησε να το δεις.
__________________
2.
Χαίρε Α,μπα και σχολιαστες!
Θα σας κάνω μία ερώτηση την οποία ντρέπομαι να συζητήσω με οποιονδήποτε άλλο κυρίως για το λόγο ότι οι δικές μου υποθέσεις μπορεί να είναι λάθος, αρα γελοιοποιούμαι κ βγαίνω φαντασμένη αλλά εάν οι υποθέσεις μου είναι σωστές, θα πρέπει να πάρω αποφάσεις αλλαγής πλεύσης, τις οποίες δεν ξέρω αν μπορώ να εφαρμόσω άμεσα. Στο θέμα. Ζω στον Καναδά όπου πρόσφατα ξεκίνησα το διδακτορικό μου. Σχετικά με τον επιβλέποντά μου, δεδομένης της πρότασης που έπρεπε να καταθέσω και της μεταξύ μας συζήτησης πάνω στα επιστημονικά, είχαμε αρκετό χρόνο με καφέδες και συνεργασία εντός κ εκτός σχολής/γραφείου/εργαστηρίου, εντός κ εκτός σπιτιού (λόγω του ότι μένουμε κοντά-για οικονομία χρόνου), οπότε σε ένα βαθμό γνωριστήκαμε. Εγώ 36, αυτός 56. Εγώ σε σχέση, αυτος χωρίς σχέση ούτε παιδιά. Εξωστρεφής, κοινωνικός, αστείος. Εγώ το αντίθετο, σοβαρή, ηρεμη, λιγομίλητη. Στην αρχή ξεκίνησαν μερικά σχόλια ότι ο σύντροφός μου είναι άσχημος κ δεν μου ταιριάζει, όταν είχαμε συνεργασία στο σπιτι του κάποιες φορές εμφανιστηκε με την πετσέτα από το μπανιο τύπου δεν πρόλαβα να ντυθώ, μου ερχονται κ δώρα συχνά πυκνά. Νιώθω κάπως άβολα ή μήπως έτσι κάνουν όλοι οι εξωστρεφείς; Αναρωτιέμαι τι γίνεται, γιατί γίνεται, πώς το σταματάω χωρίς να έχω επιπτώσεις. Δεν ξέρω με ποιον να τα συζητήσω όλα αυτά, αν τα πω στον σύντροφό μου θα μου πει να αλλάξω επιβλέποντα ή να ξεκινήσω εκ του μηδενός με κάποιον άλλο. Πιστεύω ότι θα έχω συνέπειες, ακόμα κ αν αλλάξω επιβλέποντα, ο ίδιος θα κληθεί στην υποστήριξη του διδακτορικού μου κ μπορεί να μου προξενήσει προβλήματα στο μέλλον. Να συνεχίζω να τα αφήνω να περνάνε ως μη γενόμενα να δω μέχρι πού θα το παει? Ε μέχρι πού να το πάει.
Ευχαριστω
-hollymolly
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δηλώνεις «σοβαρή και ήρεμη», αλλά τι να το κάνω βρε hollymolly αν αυτό σημαίνει ότι εμφανίζεται το αφεντικό σου ξεβράκωτο κι εσύ αναρωτιέσαι μήπως κάνει ζέστη. Ο άνθρωπος αυτός εκμεταλλεύεται την σχέση εξουσίας που έχει, εις βάρος σου. Να μην είσαι ήρεμη. Αν σκοπεύεις να εξοργιστείς κάποτε στη ζωή σου για κάτι, η στιγμή αυτή σε έχει προσπεράσει εδώ και μήνες. Δεν φταις εσύ που σου την έπεσε το κατά κάποιον τρόπο αφεντικό σου.
Σταμάτα να φοβάσαι τόσο πολύ. Αυτός πρέπει να φοβάται, γιατί αυτός κινδυνεύει να έχει επιπτώσεις. Σταμάτα να το δικαιολογείς. Σεξουαλική παρενόχληση σε χώρο εργασίας λέγεται αυτό που συμβαίνει, οπότε ξεκίνα να το αντιμετωπίζεις ως τέτοιο. Είναι βέβαιο ότι στον Καναδά θα υπάρχουν τόμοι με σχετικούς κανόνες, και άλλοι τόσοι τόμοι για τις σχετικές ποινές για όσους τους καταπατάνε. Γύρισε πίσω τα δώρα αν τα δέχτηκες (ελπίζω να μην τα δέχτηκες), σταμάτα να τον βλέπεις εκτός χώρου εργασίας, και πες του ήρεμα κι ωραία να το κόψει γιατί αλλιώς θα απευθυνθείς στους αρμόδιους. Αν θέλεις να κάνεις μαζί του διδακτορικό. Γιατί καλύτερα να μην κάνεις. Μην είσαι τόσο ψάρι. Ο κόσμος αλλάζει επιβλέποντες για διάφορους λόγους, όλη την ώρα. Ούτε είναι βέβαιο ότι θα είναι στην επιτροπή, ούτε είναι υποχρεωτικό ότι θα σου δημιουργήσει προβλήματα στο μέλλον (λες να είσαι η πρώτη και να πάθει εμμονή; Ή ότι θα είσαι η τελευταία του και δε θα βρει άλλη να ασχοληθεί;) και εν πάσει περιπτώσει, τι προτιμάς; Να κάνεις σεξ μαζί του για να μην έχεις προβλήματα στο μέλλον;
ΥΓ. Πολύ κακώς συναντήθηκες με τον επιβλέποντα σου εκτός χώρου δουλειάς, και πάρα πολύ κακώς συμφώνησες σε συνάντηση σε σπίτι (εκτός αν το σπίτι έχει ξεχωριστό χώρο για γραφείο ή υπάρχει άλλος πολύ σημαντικός λόγος για να πας εκεί). Δεν έχει σημασία «τι βολεύει». Υπάρχουν συμβολισμοί και σημαντικοί λόγοι που κάποιες συναντήσεις γίνονται εκεί που γίνονται. Όταν καταπατώνται πρωτόκολλα σε σχέσεις εργασίας υπάρχει λόγος, και αν συμμετέχεις στην καταπάτηση τους, σημαίνει ότι συμφωνείς. Το «δεν ήξερα» δεν δικαιολογείται.
__________________
3.
Εδώ και 2 χρόνια δουλεύω σε ένα μαγζί. Με εναν μπάρμαν είχαμε ιδιαίτερη επαφή. είχε σχέση. στην οποία υπήρχε πίεση. δε μιλούσε σε κανεναν και δεν εβγαινε ποτέ. χώρισε. φέτοσ το καλοκαίρι εκδηλώθηκε σε εμενα και μπλέξαμε. στις 2 πρωτες βδομάδες όλα καλα. χωρίζουμε δε μπορόυσε να το διαχειρίστει. μεα απο μια βδομάδα χωρις να τον ενοχλήσω περαν τησ δουλειας μου λεει να τα βρούμε με θέλει κλπ. 2 μηνες ολα καλα. φτανει καιρός να φυγω και τα σπάμε γιατι δεν θελει σχέση. η πρωην είχε κάνει 3-4 εμφάνιση, τον ρωτάω αν φταέι η πρωην και μου πε οχι οτι δεν ειναι ερωτευμενος μαζι της και οτι αν τα ξανα βρησκανε θα ταν μτα απο μηνες και εβλεπε αλλαγη. με εμενα περνουσε καλα ειμαι αξιολογη για εκεινον ειπε και δε θελει να μου κανει κακο.εφυγα για σπουδεσ. τα βρηκανε πάλι. οι μερες πλησιαζουν για να παω για δουλεια. δουλευω μαζί του. τον θελω. τι θα κανω. ?ειναι 30 ειμαι 24.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
__________________
4.
Είμαι 20 χρονών, είμαι με το αγόρι μου (25 χρονών) 3 χρόνια εκ των οποίων τα 2 συγκατοικούμε. Ξέρω πως είναι λίγο χρονικό διάστημα, αλλά οι καταστάσεις τα έφεραν έτσι και μείναμε μαζί. Άλλο είναι όμως το θέμα. Τον τελευταίο καιρό νιώθω την ανάγκη να γίνω μητέρα, μάλλον έχει αρχίσει να χτυπάει το βιολογικό μου ρολόι(ασχολίαστο). Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει αλλά νιώθω έντονα αυτή την ανάγκη. Βλέπω μωρά με μητέρες και πατεράδες και σκέφτομαι πόσο όμορφα θα ήταν να είχαμε και εμείς ένα δικό μας, ή όταν βλέπω το αγόρι μου να κρατάει αγκαλιά ένα μωρό καμαρώνω και σκέφτομαι πόσο του πάει να είναι πατέρας. Δεν είναι ότι θέλω γενικά μωρό, θέλω να κάνω ένα παιδί δικό του για να ολοκληρωθεί αυτό που έχουμε. Το έχω συζητήσει μαζί του και μου λέει πως θέλει αλλά είναι νωρίς. Εμένα με πιάνει κατάθλιψη όμως κατά καιρούς επειδή σκέφτομαι ότι ίσως δεν θα αποκτήσουμε ποτέ μωρό. Τι μου συμβαινει;
- Εύα
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Γενικά, δεν «συμβαίνει» κάτι τρομερό ή μαγικό όταν μια γυναίκα ή ένας άντρας νιώθει ότι θέλει να κάνει παιδί. Είναι γραμμένο στα γονίδια μας αυτή η επιθυμία. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν εξηγείται αυτό που νιώθεις εσύ συγκεκριμένα.
Στην ερώτηση «γιατί θέλεις παιδί» απαντάς «γιατί θα ολοκληρωθεί αυτό που έχουμε». Ακούγεται λογικό, αλλά αφήνει μια υποψία ότι θέλεις ένα παιδί για να νιώσεις εσύ πιο ασφαλής στη σχέση σου ή στη θέση σου στη ζωή. Αν συμβαίνει αυτό, δεν είναι καλή ιδέα να κάνεις παιδί για να καλύψεις δικές σου ανασφάλειες. Μολαταύτα ο κόσμος κάνει παιδιά για ακριβώς αυτόν τον λόγο όλη την ώρα (και για ακόμη χειρότερους), και δεν μπορώ να κρίνω μια τόσο προσωπική απόφαση, άλλωστε πραγματικά δεν ξέρω τι σου συμβαίνει, και δεν λες απολύτως τίποτα για τις συνθήκες της ζωής σου και για την ιστορία σου.
Ας πούμε ότι είσαι έτοιμη και έχεις απαντήσεις στο «ποιος θα το μεγαλώσει και με τι λεφτά». Αυτό που έχει σημασία τώρα είναι ότι δεν είναι έτοιμος ο άλλος. Δεν μπορείς να κάνεις απολύτως τίποτα γι'αυτό, πρέπει να το σεβαστείς. Ελπίζω να μην διανοείσαι να κάνεις παιδί με κάποιον που δεν θέλει. Οπότε αυτό που σου μένει να επεξεργαστείς είναι το γιατί το παίρνεις τόσο βαριά ενώ ξέρεις ότι πραγματικά έχεις πολύ χρόνο μπροστά σου και πραγματικά δεν ξέρεις το αγόρι σου πολύ καιρό. Πήγαινε σε έναν ψυχολόγο για να καταλάβεις το γιατί. Από εδώ είναι αδύνατο.
__________________
5.
Αγαπητή Α, μπα,
χαίρομαι που σε διαβάζω καθημερινά και "παίρνω λίγο από τα φώτα" σου κι εγώ.
Το θέμα μου: νιώθω ότι οι γύρω μου μου κάνουν συνεχώς αυστηρή κριτική, γεγονός που με κουράζει απίστευτα. Δεν τολμώ να κάνω ένα λάθος και μου το επισημαίνουν σαν να μην επιτρέπεται να κάνω λάθος σε αυτή τη ζωή. Αν, για παράδειγμα, στον χώρο της δουλειάς τύχει να κάνω ένα λάθος, θα υποστώ αυστηρότερη κριτική από έναν άλλο συνάδελφο που μπορεί να έχει κάνει και μεγαλύτερο από το δικό μου. Το ίδιο συμβαίνει και στο οικογενειακό μου περιβάλλον (π.χ. πιο αυστηρή κριτική σε μένα και λιγότερη στον αδερφό μου). Και στο φιλικό μου περιβάλλον: πιο αυστηροί σχολιασμοί σε μένα παρά σε κάποιον άλλον. Έχω να σου απαριθμήσω αρκετά περιστατικά για να σου αποδείξω τα λεγόμενα μου. Τι πιστεύεις ότι πρέπει να κάνω για να αντιμετωπίσω την κατάσταση αυτή; Σ' ευχαριστώωω!
λάθος...
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Είναι πολύ κρίμα που ισχυρίζεσαι ότι έχεις πολλά περιστατικά για να αποδείξεις τα λεγόμενα σου αλλά δεν αναφέρεις ούτε ένα, ούτε για δείγμα. Με αυτόν τον τρόπο νομίζεις ότι μας αναγκάζεις να δεχτούμε την δική σου πλευρά και την δική σου παρατήρηση ως δεδομένο. Όμως δεν μπορώ να δεχτώ αυτή την παραδοχή. Εκεί είναι όλο το θέμα. Αν σου φαίνεται ή όχι.
Για λόγους ανάλυσης όμως, ας δεχτούμε ότι ισχύει η παρατήρηση σου. Τότε νομίζω ότι η αφετηρία είναι στις οικογενειακές σου σχέσεις. Ίσως ακόμη και χωρίς να το καταλαβαίνεις, αναπαράγεις στον δημόσιο βίο σου τις συνθήκες στις οποίες έχεις μεγαλώσει και συνηθίσει, ακόμη και αν καταλαβαίνεις ότι δεν σου κάνουν καλό, γιατί μόνο αυτές ξέρεις. Είναι πολύ δύσκολο να αλλάξεις μια δυναμική, όσο κακή κι αν είναι, αν δεν έχεις παραδείγματα μιας καλύτερης. Σε αυτή την περίπτωση θα σε βοηθούσε πολύ ένας ψυχολόγος, αν πραγματικά θέλεις να αλλάξεις κάτι στον εαυτό σου. (Ελπίζω να μην περίμενες απάντηση τύπου «φταίνε όλοι οι άλλοι».)
__________________
6.
Αγαπητή μου Α, μπα,
Έχω πρόβλημα ερωτικής φυσεως και χρειάζομαι την άποψή σου. Γνώρισα έναν τύπο πριν από 4 μήνες. Η αρχική μου αίσθηση ήταν ότι είμαστε διαφορετικοί σε βασικά θέματα αλλα επειδή υπήρχε καλή επικοινωνία και έντονη ερωτική έλξη, δώσαμε την ευκαιρία. Λοιπόν μέχρι στιγμής, η αίσθηση αυτή έχει επιβεβαιωθεί και παράλληλα εχω ανακαλύψει μία πλευρά του εαυτού μου ζηλιάρα, εντόνως διεκδικητική και οτι κρύβω μέσα μου την κριτική επιτροπή του πλανήτη.
Αυτός γενικώς ειναι 40 χρονών, εχει βρει τον τροπο με τον οποιο θέλει να ζήσει την ζωή του, ο οποιος ειναι διαφορετικός από τον δικό μου και δεν φαινεται διαλλακτικός σε ορισμένα ζητήματα, μεχρι να εκφράσω έντονα παράπονα που εκεί τα βελτιώνει. Εγω αισθάνομαι ότι δεν με καλύπτει, βλέπω και όλη αυτη την εικόνα μου που δεν μου αρέσει καθόλου και νιωθω πως βασανίζομαι. Και Α, μπα μου πηρα την απόφαση να το σταματήσω εδώ. Το είπα και ήμουν και πολύ σοβαρή και ευθης στον λόγο μου και μετά έκλαιγα για δυο μερες. Ειναι δυνατόν; Τι διάολο έχω πάθει; Αυτο ολο μου το εχει δημιουργήσει η καλη ερωτική έλξη; δεν μπορώ να καταλαβω αληθεια.
Τελικώς δεν χωρίσαμε, τα ξαναβρήκαμε. Εκείνος βελτιώθηκε από μόνος του σε πολλά, αλλά ομως εγω και τωρα νιωθω ότι έχουμε πολλες διαφορές. Δεν πάει έτσι, δεν κυλάει έτσι μία σχέση και κυρίως γιατι έγινα τοσο εγωίστρια μαζί του; Αφού δεν με καλύπτει, γιατί δεν παίρνω τα μπογαλάκια μου να πάω σε αλλη παραλία; Ξέρω πως τα ερωτήματα αυτά τα πρέπει να τα απαντήσω μόνη μου απλώς θα ήθελα πολυ και τα δικά σου σχολια.
Για την ιστορία να σου πω πως εχουμε και διαφορά ηλικίας, εγω ειμαι 27. Επαγγελματικά και οικονομικά ειμαι πιο άνετη απο εκεινον, μιας και εχω δίκη μου επιχείρηση (απο οικογένεια). Μένουμε και οι δυο Αθήνα. Το χειρότερο από όλα είναι πως δυστυχώς η όλη αυτή κατάσταση με έχει επηρεάσει και στους υπόλοιπους τομείς στην ζωή μου. Δεν έχω όρεξη, έχω πέσει στην δουλειά και έχω παχύνει.
- Απορημένη
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Θα καταλάβεις τι συνέβη όταν τελειώσει αυτή η ιστορία. Θα καταλάβεις όταν θα σταματήσει να σε ενδιαφέρει να καταλάβεις. Είναι βέβαιο ότι σου πατήθηκε κάποιος κάλος που δεν ήξερες ότι υπάρχει, όχι απαραίτητα επειδή είναι πολύ κρυμμένος, πιθανόν επειδή δεν είχε τύχει. Δεν έχει σημασία αυτός, αυτός ήταν το μέσο. Η αντίδραση σου δεν προκύπτει από αυτόν, αλλά από τον κάλο σου. Προσωπικά σου κολλήματα βγήκαν στη φόρα. Προσπάθησε να μην τον θεοποιήσεις και να πιστέψεις ότι είναι κανένας μάγος που κατάφερε να σε κάνει ανασφαλή και κλαψιάρα. Οι ανασφάλειες μας συνήθως είναι γραμμένες πάνω στα κούτελα μας, όλοι τις βλέπουν εκτός από εμάς. Ευτυχώς λίγοι άνθρωποι είναι τόσο ανασφαλείς και οι ίδιοι ώστε να θέλουν να τις πατάνε για να νιώσουν καλύτερα με την πάρτη τους. Ελπίζω να μην έπεσες πάνω σε τέτοιον.
_________________
7.
Ούσα σε κατάσταση απόλυτης βαρεμάρας στη δουλειά, άρχισα να διαβάζω τη στήλη σου από την αρχή της. Έπεσα λοιπόν πάνω σε απάντηση που είχες δώσει και είναι η εξής: «Να ξέρεις ότι άνθρωπος που δεν λέει ποτέ «σ' αγαπώ» δεν είναι στα καλά του. Αν ισχύει, φύγε τρέχοντας και μην κοιτάς πίσω σου.». Θα ήθελα λίγη ανάλυση σε αυτή την απάντηση. Εννοώ, δεν θα μπορούσε κάποιος να εκφράζεται με πράξεις και όχι με λόγια; Αναρωτιέμαι γιατί υπήρξα ερωτευμένη με άνθρωπο που ποτέ δεν εκφράζεται λεκτικά. Υπάρχει όντως πρόβλημα σε αυτό (ψυχική ασθένεια: «δεν είναι στα καλά του»), και αν ναι, γιατί; Κι επειδή είναι εύλογο να αναρωτηθεί κανείς, φυσικά και με πείραζε που δεν εκφράζεται λεκτικά, καθώς αποζητώ την επιβεβαίωση με κάθε τρόπο, και οι λέξεις είναι απαραίτητες για να τροφοδοτήσουν το εγώ μου. Απλά νομίζω ότι αυτό είναι πρόβλημα δικό μου και όχι δικό του. Λάθος μου;
- Δεν έχει σημασία.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν μπορεί να έχει ο καθένας από ένα πρόβλημα; Για την ακρίβεια, αν εσύ αποζητάς επιβεβαίωση με κάθε τρόπο, και ταυτόχρονα διάλεξες να ερωτευτείς κάποιον που δεν είναι διαθέσιμος συναισθηματικά, τότε ίσως να έχεις πάνω από ένα πρόβλημα.
Πιστεύω ότι υπάρχει όντως πρόβλημα σε κάποιον που δεν μπορεί να πει ότι αγαπάει άλλον άνθρωπο (είτε δεν μπορεί να το πει, είτε πραγματικά δεν αγαπάει, έχει διαφορετικό πρόβλημα άλλης βαρύτητας, πάντως πρόβλημα). Για την δική σου ιστορία όμως, μη βιάζεσαι τόσο να καταλήξεις σε συμπέρασμα. Μπορεί να μην εκφραζόταν ποτέ λεκτικά σε σένα, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτός ο άνθρωπος δεν εκφράζεται ποτέ λεκτικά. Παρατηρώ ότι χρησιμοποίησες παρελθόν για τον έρωτα «υπήρξα ερωτευμένη» και ενεστώτα για αυτόν «δεν εκφράζεται λογικά», οπότε ίσως νομίζεις ότι αυτό που έδειξε σε σένα, αυτό είναι. Δεν θέλω να ρίξω αλάτι στην πληγή, αλλά δεν είναι πολύ πιθανό.
σχόλια