Πισεύω ακράδαντα πλέον ότι όλα φαίνονται εξαρχής με έναν άνθρωπο, απλά εθελοτυφλούμε και νομίζουμε ότι τελικώς αποκαλύπτεται στο τέλος.
16.12.2016 | 12:11
Για όλες τις πληγωμενες εκεί έξω. .
Ήμουν με κάποιον 3 χρονια.Δεν τον ερωτευτηκα αλλά ακριβώς εκεί που ηρεμείς και λες είμαι προστατευμενη την πατάς. Μαζί του σκέφτηκα για πρώτη φορά την ζωή μου για πολλά χρόνια ακόμη. Στο τέλος εκτός ότι με κερατωσε -που μεταξύ μας το θεωρώ χυδαίο αλλά όχι τραγικο- έδειξε τέτοια αδιαφορία για την υγεία μου και κακία προς το πρόσωπο μου όταν του έφυγε η καψούρα που έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου. Έπεσα σε κατάθλιψη και δεν εμπιστευομουν ούτε την ίδια μου την μάνα. 9 μήνες μετά εστίασα στην δουλεια,στο διάβασμα και στους φίλους μου και θέλω ν σας πω με βεβαιότητα ότι εκτός ότι τον ξεπέρασα εντελώς είδα και το δικό μου μερίδιο ευθύνης και τις σχέσεις διαφορετικά. Τον μισώ για όσα με έκανε να νιώσω αλλά τον ευχαριστώ γιατί χωρίς την αδιαφορία του δεν θα έπαιρνα το σημαντικοτερο μάθημα της ζωής μου "κανένας δεν θα σε αγαπήσει περισσότερο από τον εαυτό σου.κανένας! " πλέον είμαι ευτυχισμενη αλλά επειδή ξέρω πως είναι αυτό το συναίσθημα ήθελα ν περάσω ένα θετικό μήνυμα!
2