ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

19.12.2016 | 09:11

Για τον χωρισμό έγραψα μαχαίρι στην καρδιά!!Μη με παρεξηγήσετε!!!

19.12.2016 | 06:36

Δηλαδή μια μέση κατάσταση;ουτε λίγοι,ουτε παρα πολυ;Οταν ειμαστε των άκρων όμως;Εγω του έρωτα παιδί...στ άκρα η επιθυμία!!

19.12.2016 | 07:22

Δεν ταιριάζουν όλοι με όλους ξανθούλα. Και όταν απορρίπτεσαι, οι λόγοι μπορεί να είναι πολλοί και διάφοροι. Ασχετως του αιτίου, το αποτελεσμα είναι ένα και το αυτό.

19.12.2016 | 09:09

Μακαρι να ταίριαζαν ολοι με όλους αλλα δεν γίνεται!Υπαρχει η ποικιλία,η διαφορετικότητα..Σαν ζευγάρια όμως δε γίνεται να ταιριάζουν δυο άνθρωποι;Μ αρέσει να υπάρχει ωραιο τελος!!Γιατι αλλιως πονάει πολυ!!Δε θελω να χωριζουν οι άνθρωποι!

19.12.2016 | 06:22

Και κάποιες φορές παραείμαστε αρκετοί για κάποιους ώστε να μην μπορούν να μας "αντέξουν"...

19.12.2016 | 07:15

Δεν τιθεται ζήτημα καταδικης φιλτατη, δεν μιλαμε για δικαστήριο εξάλλου εδώ. Προσωπικά εδω και πολύ καιρό δεν καταδικαζω κανέναν, απλά κανω μια πολύ απλή κίνηση:delete και καθενες το δρόμο του. Εξάλλου παρακαλωντας δεν γινεται προκοπή, ασχέτως αιτίου.

19.12.2016 | 07:26

Με παρακάλια δεν γίνεται χωριό φιλτατη μου. Άργησα να το μαθω, μα το εμπεδωσα πλήρως. Εξάλλου, γιατί υποχρεούμαι να απιδέχομαι την οπτική των άλλων όταν οι άλλοι αδιαφορούν για τη δική μου;

19.12.2016 | 07:37

Ακριβώς, το αποτελεσμα μετρά. Και αηδιαζω αφάνταστα από κινησεις υποκριτικής ευγένειας σε αυτό το πλαίσιο.

19.12.2016 | 03:43

Ειχα κάποτε μια αγάπη,που την ζήλευαν θεοί κι άγγελοι!!Τωρα ξερω πλέον ουτε θέλει να με δει!!Ειχα κάποτε μια αγάπη που έσταζε φωτιά,χαρά και μελι!!Στο ποτήρι μου που πίνω ωχ!αμαν!!Στο μυαλό μου δυο λέξεις γυρνάν κι αν στο σπίτι σου από έξω με παν μη σκεφτείς να με μαζέψεις!!Σε λατρεύω!! Παντελης Παντελιδης!!

ασχημάντρας

19.12.2016 | 11:14

Φαντάζομαι οτι και εσύ κάποιος που λιώνει για πάρτυ σου , όλα τα καψουροτράγουδα σου χει αφιερώσει τύφλα στο μεθύσι σε κάποιο φέησμπουκ γουώλ , έχει δακρύσει για σένα , έχει ονειρευτεί και παρακαλέσει θεούς και δαιμόνους να γίνει αυτός που εσύ θα ερωτευόσουν , ξυπνάει και κοιμάτε με μονάχη φλόγα πια να του χει απομείνει στην καρδιά μια μικρή ελπίδα που καθε μερα αργοσβήνει πως ίσως θα γίνει και για αυτον τον θαύμα και θα σε έχει πλαί του να τον γλυκοκοιτάς ,να τον αγαπάς και να σε αγαπάει , και τριγύρω μια αδειανή ζωή που σε μετράει μονάχα απο το πορτοφόλι τα πτυχία και την οικονομική σου επιτυχία να κυλάει ,ανθρώποι με ψυχρα βλέμματα να τρέχουν πάνω κάτω σε μετρό λεωφορεία και πεζοδρόμια, ένας ασθενής κατάκοιτος να αγναντεύει στα τελευταία του απο την τζαμαρία του θαλάμου την βροχούλα σαν χαιδεύει τις πρωινές ηλιαχτίδες χειμωνιάτικα.Μα εσύ δεν σου αρέσουν τα μούτρα του.Δεν σου κάνει. Δεν τον γουστάρουν οι φίλες σου , η μάνα σου , είναι ασχημόπαιδο αυτός , αμόρφωτος, φτωχός..........Αν μη τι άλλο θα μπορούσε να είναι αυτός ,εσύ , εδώ και να γράφει την ίδια εξομολόγηση προς εσένα απο εκείνον. Ενα άρθρο που προσδιορίζει φύλο θα ήσαν και η μόνη διαφορά.