ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σήμερα το πρωί κάθισα μπροστά από το παράθυρο με μία κούπα καφέ.Καρφωσα τα μάτια έξω από το παράθυρο και αγναντεύοντας με ένα απλανες βλέμμα ξάφνου ξεπήδησε από το μυαλό μου το εξής ερώτημα: πως πρέπει να ζει κανείς για να ζει καλά? Το εξής ερώτημα μας είχε τεθεί κάποτε στο μάθημα της φιλοσοφίας .Τότε είχα τείνει αυθόρμητα το χέρι μου για να εκφράσω την άποψη μου , μαζί και ένας άλλος συμμαθητης μου που κάναμε ταυτόχρονα το ίδιο.Ο λόγος δόθηκε πρώτα σε εκείνον : Απλά! Απάντησε εκείνος με σιγουριά και υπερηφάνεια.Επειτα ο λόγος δόθηκε σε εμένα , που είχα σχεδόν ξεχάσει πως είχα τείνει το χέρι μου και κοιτούσα αφηρημένα .Με το που ακούω το όνομα μου μου βγαίνει αυθόρμητα η φράση : Υπό ποια έννοια καλά?? Ήταν ερώτηση πραγματικη ερωτηση δεν ήταν απάντηση.Δεν είχα κάποια προσχεδιασμένη απαμυηδη