Διαβάζοντας την εξομολογηση όπως και τα σχόλια έχω να πω πως οι γενικευσεις είναι περιττες.Έχοντας στο μυαλό μας πως κανένας άνθρωπος δεν είναι τέλειος, συνεπάγεται πως και κανένας γονιός η παιδί είναι τέλειο. Μας ακολουθούν τα βιώματά, οι εμπειρίες και παράλογες φοβίες μας σε κάθε βήμα της ζωής μας και έτσι πορευόμαστε. Το όνειρο της μαμάς σου είναι να σε δει σύντομα μανούλα και νυφούλα γιατί έτσι έμαθε,γιατί αυτά θεωρεί σημαντικά στη ζωή σου.Μην την κατηγορείς, ο καθένας έχει και μια γνώμη, όπως και εσύ άλλωστε. Η ζωή είναι δική σου και θα τη ζήσεις όπως θέλεις. Αν οι απόψεις σας πια είναι τόσο αντικρουομενες που υποφέρεις,απλά φύγε από το σπίτι. Μην είσαι όμως αχάριστη. Αυτός ο άνθρωπος σε έφερε στον κόσμο, σου έμαθε τρόπους, σου έμαθε τι είναι η ζωή και πάντα σε προστάτευε σε ότι θεωρούσε εκείνη επικινδυνο.Το μόνο που δε μπορώ είναι η αχάριστοι του στυλ α δε συμφωνώ σε τίποτα μαζί τους,υπάρχει έλλειψη επικοινωνίας άρα τους γράφω στα παλιά μου τα παπούτσια. Αύριο μπορεί να γίνεις εσύ μαμά και να σου φερθούν έτσι τα παιδιά σου.θα σου άρεσε μετά από τόσα χρονια με τόσο κόπο και ταλαιπωρία να μεγαλώσεις ένα παιδί όπως κρίνεις εσύ καλυτερα (δυστυχώς δεν υπάρχουν εγχειρίδια ανατροφής παιδιού )και αυτό να σου γυρίσει την πλάτη? Μιλώντας από προσωπική εμπειρία, ζω στο εξωτερικό και έχω τη δική μου ζωή πια αλλά κάθε μέρα δε σταματώ να σκέφτομαι την οικογένεια μου και πόσο πολύ τους λατρεύω. Δεν εξαρτώμαι από αυτούς σε τίποτα και τους ευχαριστώ που μου έδωσαν όλα τα εφόδια να γίνω αυτό που είμαι,που μόνο αχάριστη δε με λες!απλά χαλάρωσε και αν δε σου αρέσει το περιβάλλον που ζεις φύγε, αν για οικονομικούς η άλλους λόγους δε μπορείς απλά κάτσε χωρίς να λες κουβέντα γιατί δεν είναι υποχρεωμένη η μάνα σου να σε εχει στο σπίτι της 29 χρονών γυναίκα. Οπότε δειξε σεβασμό και μην είσαι αχαριστη
3.1.2017 | 13:50
Μανα μανουλα μαμα
Η σχεση μου με τη μητερα μου ειναι δια- ταραγμενη. Ολα αυτα τα χρονια την εχω απεναντι μου. Με βλεπει σαν εχθρο. Λεει κακίες , με κρινει συνεχεια και ανηλεώς , με κακολογει σε τριτους. Ηταν παντοτε μια πολυ ψυχρη μητερα που εμοιαζε σα να μην την αγγιζει τιποτα. Εκλεισα τα 29 και με εβριζε λεγοντας οτι δεν εχω θεση στο πατρικο μου και τωρα αυτες τις γιορτες θα επρεπε να ειμαι παντρεμενη με παιδιά οπως η ταδε Κ , η ταδε Λ , η ταδε Μ. Καταφερε να μου χαλασει την πρωτη μερα του καινουργιου χρονου. Ο μονος τροπος να επιβιωσω παρά τον ψυχολογικο πολεμο που εχει εξαπολυσει ειναι να μην της μιλαω καθολου. Αλλα για ποσο?
7