ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θα περάσουν δυστυχώς πολλά χρόνια ακόμα για να καταλάβουμε ότι το κράτος θα είναι πάντα απών. Ότι πάντα θα προσλαμβάνει τους πιο ακατάλληλους ανθρώπους για τις πιο οργανικές θέσεις. Ότι πάντα ό,τι γίνεται το κράτος θα το μαθαίνει τελευταίο κι έκπληκτο.Θα περάσουν πολλά χρόνια γιατί δεν έχουμε καταλάβει ότι το μόνο μας όπλο είναι η αλληλεγγύη μεταξύ μας.Δεν υπάρχει ρε γαμώτο αριστερή και δεξιά ανθρωπιά. Υπάρχει μόνο ανθρωπιά.Πρέπει να βοηθάμε εμείς όσο μπορούμε.Επίσης θέλω να πω ότι πρέπει να είμαστε και λίγο προσεκτικοί σχετικά με τη βοήθεια που πιστεύουμε πως προσφέρουμε καμιά φορά στους αδύναμους, η οποία στην ουσία δεν είναι βοήθεια.Εννοώ ότι έχει τύχει να περπατάω με κάποιον γνωστό μου στο δρόμο, να βλέπουμε έναν άστεγο, να λέμε να τον βοηθήσουμε, και ο γνωστός μου να βγάζει από την τσέπη του δυο χούφτες κέρματα και να κοιτάζει να ξεχωρίσει τα κέρματα του ενός λεπτού και των πέντε λεπτών ώστε να τα δώσει στον άστεγο για να τα ξεφορτωθεί αυτός.Έχω δει κι άλλους να το κάνουν αυτό.Σε αυτή την περίπτωση καλύτερα μην βοηθήσεις καθόλου. Αυτό δεν είναι βοήθεια. Απλά θες να ξεφορτωθείς εσύ τα κέρματα που δεν σου χρησιμεύουν σε τίποτα. Μην το κάνεις με αυτόν τον τρόπο.Επίσης έχω δει με τα ίδια μου τα μάτια ανθρώπους να ξεχνούν μέσα στο ψυγείο τους ψωμί για μια εβδομάδα και μετά όταν θέλουν να κάνουν εκκαθάριση στο ψυγείο τους ή απόψυξη, να βγάζουν το ξεχασμένο ψωμί από το ψυγείο ή την κατάψυξη και να το βάζουν σε σακούλες για να το κρεμάσουν έξω από τον κάδο για τους άστεγους. Μαζί με φαγητά ξεχασμένα, που είναι ένα βήμα πριν την αποσύνθεση, λίγα δευτερόλεπτα πριν σχηματίσουν κρούστα μούχλας. Μην το κάνετε αυτό.Ο άστεγος κι ο πεινασμένος είναι άνθρωποι σαν και σένα και μένα. Όπως εσύ κι εγώ δεν μπορούμε να φάμε ένα ψωμί που έχει γίνει πέτρα, που δεν μπορείς να το φας ακόμα κι αν σπάσεις όλα σου τα δόντια προσπαθώντας, έτσι δεν μπορεί κι ο άστεγος. Αν δεν έχεις να βγάλεις κάτι για να βοηθήσεις, μην βγάζεις τίποτα. Βγάλε μια μερίδα από το φαγητό που μαγείρεψες το μεσημέρι. Ή από αυτό που μαγείρεψες χτες ή προχτές αν είναι καλοδιατηρημένο.Να τα προσέχουμε αυτά.Και να είμαστε ευγνώμονες που τα δικά μας άγχη(όσων αντέχουμε ακόμα) εξαντλούνται στο ότι το κινητό μας δεν έχει μπαταρία κάποιες φορές όταν βγαίνουμε έξω και μας πιάνει πανικός. Ή στην καθυστέρηση του ραντεβού μας.Και αν, αν μπορούμε, αν έχουμε τη δυνατότητα να φιλοξενήσουμε και κάποιον άστεγο(ή ξέρουμε ένα μέρος, π.χ. κάποιου φίλου μας) όπου να μπορεί να πάει, να το κάνουμε. Να τον βοηθάμε.Είναι πανεύκολο να βρεθούμε στη θέση του. Πιο εύκολο απ' όσο νομίζουμε.