ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Από μικρή ήμουν πειραχτήρι. "Βασάνιζα" τα άλλα παιδιά για να γελάσω.Στο τέλος βέβαια όλοι με συγχωρούσαν, γιατί γνώριζαν ότι οι προθέσεις μου, κατά βάθος, ήταν αγνές. Όλοι, εκτός από έναν...Ο Κ. ήταν γειτονόπουλο. Ερχόταν κάθε καλοκαίρι στην γιαγιά και τον παππού για διακοπές. Ήταν ένα όμορφο, στρουμπουλό αγοράκι με ωραία μαγουλάκια. Δεν είχαμε ιδιαίτερα καλές σχέσεις, γιατί μια μέρα που περνούσα με το ποδήλατο έξω από το σπίτι του, με είχε φασκελώσει και τον είχα δει. Για να μη τα πολυλογώ, ένα μεσημέρι που βαριόμουν, αποφάσισα να ντυθώ νύφη. Έβαλα ένα άσπρο φόρεμα, στερέωσα και μια πετσέτα στα μαλλιά για πέπλο, έκοψα λουλούδια και ήμουν ό,τι πρέπει. Έλειπε όμως κάτι βασικό...Ο γαμπρός!Πήγα στο σπίτι του με τη συγκεριμένη αμφίεση. Άνοιξα την πόρτα της αυλής και τον είδα να κάθεται σε μια καρέκλα. Αντιλήφθηκε γρήγορα την παρουσία μου και με κοιτούσε με έντρομο ύφος, καθώς πλησίαζα. Του λέω: ''Γεια σου Κ. Θέλεις να παίξουμε; Θα είμαι η νύφη και θα είσαι ο γαμπρός.". Η απάντηση, όπως είχα φανταστεί, ήταν αρνητική. Δεν το έβαλα κάτω. Άρχισα να τον παρακαλάω επίμονα. Τίποτα. Του έταξα ότι θα του αγοράσω δρακουλίνια ή ό,τι άλλο ήθελε από το περίπτερο. Τίποτα. Τον απείλησα ότι θα του βάλω νεκρό τζιτζίκι (τα μάζευα για κάποιο λόγο) στο φαγητό. Δεν έπαιρνε από λόγια. Όλο έλεγε: ''Άσε με".Ε, μου γύρισε το μάτι και μένα και τον κυνήγησα. Σε μια φάση τον προφταίνω και αρχίζω να του τσιμπάω τα μάγουλα και να προσπαθώ να τον φιλήσω. Η γιαγιά του άκουσε τα ουρλιαχτά και τα κλάματά και βγήκε να μας χωρίσει. Με έστειλε κακήν κακώς σπίτι μου, όπου άκουσα και δεύτερη κατσάδα από τη μάνα μου. Μετά από εκείνο το περιστατικό, οι σχέσεις μας ήταν κάτι λιγότερο από τυπικές. Δεν ξαναπαίξαμε μαζί ποτέ. Τον συνάντησα και πρόσφατα, στις γιορτές. Απ' ότι κατάλαβα δεν το έχει ξεχάσει μετά από τόσα χρόνια. Ήταν ευγενικός μεν, αλλά πίσω από το βλέμμα του διέκρινα τον ίδιο τρόμο. Κ., αν τυχόν διαβάσεις αυτή την εξομολόγηση, συγνώμη.