ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
15.1.2017 | 01:30

Ακολουθεί αισθηματικός προβληματισμός. Απαραίτητη γονική συναίνεση :)

Είμαι δεκαεννιά,είναι τριανταένα. Τον γνώρισα εντελώς τυχαία,και από εκεί και πέρα ξεκινήσαμε να μιλάμε φιλικά μέσω φβ (με έχει καταστρέψει το ρημάδι)Αυτός μετά το είδε αλλιώς.Και σιγά σιγά κι εγώ. Μου έγινε κάτι σαν εξάρτηση, Μπορώ να του μιλάω κάθε μέρα,όλη μέρα (πράγμα σπάνιο για τα δεδομένα μου) Αυτός έχει αισθήματα,εγώ ακόμα ψάχνομαι.Έχει μια παράξενη δύναμη πάνω μου.Έχω προσπαθήσει πολλές φορές να το σταματήσω,(γτ ειχα σχέση,για λόγους διαφοράς ηλικίας,θα φρίκαραν οι γονείς μου) αλλά μάταια. Είτε θα μου στείλει αυτός,είτε -τις φορές που αυτός θα προσπαθήσει να το σταματήσει θα του στείλω εγώ.Μπορώ να του λέω τα πάντα.ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Μπορώ να του μιλάω κυριολεκτικά όλο το βράδυ. Μπορώ να του μιλάω όλη μέρα.Δεν τον βαριέμαι ποτέ. Με κάνει να γελάω,τρελαίνομαι για τη φωνή του. Σαν εμφάνιση,δεν είναι κάτι που υπό άλλες συνθήκες θα πρόσεχα. Πιάνω πλέον τον εαυτό μου να χαζεύω φωτογραφίες του.Να με παίρνει τηλέφωνο και να μη θέλω να το κλείσει. Να τον σκέφτομαι και να διεγείρομαι. Έχουμε περάσει ένα σκ μαζί. Εκείνο το σκ είδα τον εαυτό μου να αντιδρά τελείως διαφορετικά στα φιλιά του,τα χάδια του από ότι σε εκείνα του τότε αγοριού μου (μέγα λάθος το ξερω..) Δε ξέρω τι να υποθέσω. Είμαι ερωτευμένη;Φοβάμαι να το πω.Ώρες-ώρες λέω,ας πάω και ας καώ. Άλλοτε πάλι το ξανασκέφτομαι,μια τέτοια σχέση θα έφερνε τα πάνω κάτω στη ζωή μου.Θα είναι και από απόσταση. Και ερωτώ εγώ τώρα:Μπορεί να δουλέψει;
5
 
 
 
 
σχόλια
δεν μου έχει τύχει εμένα προσωπικά αλλά ξέρω τέτοιες περιπτώσεις. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν θέλει απλά μια περιπέτεια με μια πιτσιρίκα ή κάτι παραπάνω και στην εξομολόγηση σου δεν είδα κάποιο ''σημάδι'' πως τείνει προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση. το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να ζήσεις την ιστορία έτσι όπως έρχεται. βλέποντας και κάνοντας.
Η πρώτη μεγάλη μου σχέση ήταν ακριβώς έτσι, εγώ 19 και εκείνος 31.Κράτησε 2,5 χρόνια και τέλειωσε συναινετικά ας πούμε,πολύ νορμαλ δηλαδή.Παρ'όλα αυτά υπήρχε μια διστακτικότητα (δικαίως) από τον περίγυρο. Η μάνα μου με έπρηζε, ο πατέρας μου πιο διακριτικός αλλά έδειχνε τη δυσφορία του, οι δικοί του έψαχναν νύφη για το γιο, οι φίλοι του με έλεγαν πιτσιρίκα και δε με έπαιρναν στα σοβαρά και οι φίλοι μου τον έλεγαν μπάρμπα. Από ένα σημείο και μετά το εμπέδωσαν δε λέω αλλά γενικά μας ζάλιζαν τον έρωτα κυριολεκτικά.Πρόσφατα μάλιστα συναντηθήκαμε μετά από χρόνια σε ένα σεμινάριο, 38 εγώ και 50 εκείνος. Μεγαλώνοντας μικραίνει η διαφορά αλλά σε τόσο μικρή ηλικία είναι μια σημαντική διαφορά ηλικίας.Απ'την άλλη δε μπορώ να συμφωνήσω και με το σχόλιο του Nanashi ότι δηλαδή ίσως ψάχνει μια περιπέτεια με μια πιτσιρίκα.
Ενας 31χρονος δεν ψαχνει ερωτα και αγαπες απο μια 19χρονη, για να την προσεγγισει ομως θα την κανει να πιστεψει αυτο, κουνα το κεφαλακι σου λιγο. Κατα πασα πιθανοτητα δεν θα σου βγει σε καλο αν το συνεχισεις
κακά τα ψέμματα και εγώ σαν 35άρης πλέον κατι κοριτσόπουλα 19-22 τα βλέπω στο λεωφορείο απο τις σχολές τους σαν γυρνάνε και τα βλέπω σαν μωρά παιδιά. Εντάξει τι να λέμε τώραΑλλά επίσης σαν άντρας οφείλω να σου παραδεχτώ οτι αυτό που λές "δεν ψάχνει έρωτα και αγάπες" μην το θεωρείς και απόλυτη και μια και μοναδική σου αλήθεια.Συνάμμα θυμάμαι και μια συμμαθήτρια μου που στα 18 της σαν τελειὠναμε το λύκειο είχε αρραβωνιαστεί με κάποιον 32άρη και μετά απο ένα χρόνο έμαθα οτι είχε κάνει και παιδί.Καλή μαθήτρια ήσαν , του 19 και του 20, όχι ότι έψαχνε για παντρειά για να σωθεί δηλαδή.Απο κει και πέρα είμαστε ολοι ανθρώποι με τις ιστορίες μας και δεν μπορούμε να ξέρουμε τι είναι ο ένας και η άλλη
Παντα υπαρχουν εξαιρεσεις αλλα συνηθως δεν ειμαστε σε αυτες. Το πιο συνηθισμενο ειναι να παρει αυτο που θελει αυτος και να την αφησει στην προκειμενη. Δεν τους ξερω βεβαια και δεν το λεω με σιγουρια, ειχα κι εγω μια συμμαθητρια που παντρευτηκε στα 17 εναν 30 και τωρα ειναι παντρεμενοι και περιμενουν το πρωτο τους παιδι
Scroll to top icon