ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τις τελευταιες μερες με επιασε μια περιεργεια να δω πως εχουν εξελιχθει οι παλιοι μου συμμαθητες και συμφοιτητες με τους οποιους εκανα τοτε παρεα και μετα κοψαμε. Λοιπον, τους ειδα ολους αυτους και εχω μεινει αναυδη. Με πνιγει το αδικο ρε παιδια. Εγω σπουδαζω 8 χρονια κι εχω ενα πτυχιο κ δυο μεταπτυχιακα, πρακτικη αμισθι για ενα μηνα κι αυτη με το ζορι τη βρηκα. Χαλασα σωμα, μυαλο και παρα μα παρα πολλα λεφτα για τις σπουδες μου και εδω και εξω μα δε βρισκω δουλεια. Εδωσα τα παντα, κονταψα να παθω ψυχιατρικα θεματα για να κανω τοσες σπουδες και βλεπω πλεον οτι οι αλλοι εχουν κανει τα εξης: διδακτωρικα (εμενα δε με δεχονται), εχουν επιχειρησεις, ειναι αεροσυνοδοι και ζουν μια ζωη γεματη εμπειριες, ειναι μεχρι και μοντελα καλοπληρωμενα και διασημα στο εξωτερικο (αρμανι κτλ), μιλανε σε συνεδρια κτλ. κι εγω δε μπορω να.βρω μια δουλεια ουτε σερβιτορα ή καθαριστρια γιατι μου λενε οτι δεν εχω προυπηρεσια. Ειναι δυνατον; πως γινεται εγω που.η οικογενεια μου χαλασε ολη της την περιουσια για τις σπουδες μου να μην εχω κανει ακομα στα 25 μου κατι; οσοι δε απο αυτους δεν ασχοληθηκαν με ακαδημαικη καριερα απορω πώς σκατα εγιναν γνωστοι παγκοσμιως. Θυμαμαι οτι ηταν απο φτωχες οικογενειες και.δε.νοιαζονταν για τιποτα στο σχολειο,μονο για ποδοσφαιτο και ηταν τοσο κοντοι για μοντελα. Απορω ποιος τους εντοπισε, καμια φορα δυο δυο φιλους μου μαζι και τους βοηθησε για καριερα. Νιωθω τελειως ηλιθια που εχασα τοσα.χρονια σε σπουδες και χαλασα.το σωμα και την ψυχη μου χωρις αντικρυσμα. Νιωθω αδικια, εδωσα τα παντα για να σπουδασω και τωρα βλεπω απο το τιποτα κατι τυπακια να.γινονται μουρες. Γιατι ρε.γαμωτο; ειμαι που ειμαι χαλια αυτη την περιοδο, αυτο με αποτελειωσε, νιωθω ΑΧΡΗΣΤΗ.