Δεν τα είχαν υπολογίσει έτσι, ούτε ο Νίκος Χατζηνικολάου, όταν μέρες πριν τις εκλογές ανακοίνωσε ποιος θα ήταν ο καλεσμένος του, ούτε ο Μεϊμαράκης όταν αποδέχτηκε με χαρά την πρόσκληση να είναι στο στούντιο την επομένη των εκλογών.
Ο πρώτος πίστευε ότι θα είχε σε αποκλειστικότητα τον μεγάλο νικητή, τον νέο Πρόεδρο της ΝΔ που όλοι θα ενδιαφέρονταν να ακούσουν. Ο δεύτερος θεωρούσε πως θα έκανε μια θριαμβευτική νικητήρια εμφάνιση. Έτσι για μέρες, διαφημιζόταν η περίφημη συνέντευξη, εντείνοντας την αίσθηση πως ο Β. Μεϊμαράκης θα έκανε περίπατο στις εκλογές της Κυριακής. Το αποτέλεσμα, αισθανόσουν, είχε ήδη κριθεί.
Το γεγονός ότι η εκπομπή είχε ανακοινωθεί πριν τις εκλογές λειτούργησε δεσμευτικά και για τους δύο, που, είμαι σχεδόν σίγουρος, ότι μετά την μεγάλη ανατροπή θα προτιμούσαν, αν μπορούσαν, να αλλάξουν πλάνα για το βράδυ της Δευτέρας. Ήταν όμως αργά για τον Ν.Χ., που πόνταρε σε άλογο που έχασε, να πείσει τον Κυριάκο (άνθρωπο που όλοι θέλαμε να δούμε χτες) να πάει στην εκπομπή, και ακόμα πιο αργά για τον Β. Μ. να κάνει πίσω και να ακυρώσει την εμφάνισή του, πράγμα που ίσως τελικά να αποδεικνυόταν λιγότερο οδυνηρό απ' την παρουσία του στο στούντιο.
Είναι αλήθεια πως υπάρχει μεγάλο κουτσομπολίστικο ενδιαφέρον για το πώς θα είναι και τι θα πει ο ηττημένος (που μάλιστα ηττήθηκε με τέτοιο απρόβλεπτο τρόπο). Και αυτός θα ήταν ο μόνος λόγος για να δει κανείς μια συνέντευξή του χτες, μια και ειδήσεις δεν θα έβγαζε. Κι έτσι για μερικά λεπτά, η συνέντευξη είχε το ενδιαφέρον της. Αυτό ξεθώριασε γρήγορα όμως όταν έγινε προφανής η τακτική του Μεϊμαράκη, η οποία συνεχίστηκε βασανιστικά σε όλη την εκπομπή.
Ψεύτικο καλόκαρδο χαμόγελο, συνεχής αμυντική λογοδιάρροια, μπηχτές τύπου μια στο καρφί και μια στο πέταλο. Αν τον έβλεπες για πέντε λεπτά καταλάβαινες πώς θα το πάει και βαριόσουν την φωνή ημι-κλάψας του, που δεν άλλαζε, όσες, συχνά ενδιαφέρουσες, ερωτήσεις κι αν του έκανε ο παρουσιαστής.
«Μα εγώ το ήξερα ότι θα έχανα», είπε απ' την αρχή, για να μας προκαταλάβει, «και μάλιστα πίστευα ότι θα έχανα με μεγαλύτερη διαφορά». Μου θύμισε τους παίκτες στο Big Brother που σε καμία περίπτωση δεν περίμεναν ότι θα αποχωρήσουν, αλλά μόλις ακουγόταν το όνομά τους έλεγαν στους γύρω τους «Το ήξερα! Σας το είχα πει! Το ήξερα!» ενώ δεν το ήξεραν καθόλου, και στη συνέχεια με θαρραλέο ψεύτικο χαμόγελο παρηγορούσαν τους συμπαίκτες τους λέγοντας «καλά, τι στεναχωριέστε, αφού έτσι κι αλλιώς ήθελα να φύγω (!)». Καναδυό φορές μάλιστα ο Μεϊμαράκης είπε ότι «εντάξει δεν έχει σημασία και ποιος θα βγει Πρόεδρος» αλλά και ότι δεν είχε και κάποια ιδιαίτερη κάψα να κερδίσει...
Τόσο καιρό αρνούνταν ένα ντιμπέιτ και καλά για χάρη της ενότητας του κόμματος, και τώρα βγήκε και έκραζε συνεχώς όλους τους υπόλοιπους. Με δυο λόγια: καθόλου ενωτικός.
Υπήρξε πάντως μια ανθρώπινη στιγμή, όταν μίλησε για το θάνατο της αδερφής του, και πώς λόγω της καμπάνιας δεν ήταν μαζί της όσο ήθελε και είχε σκεφτεί να παραιτηθεί (αλλά η ίδια τον προέτρεψε να μην το κάνει). Παρότι κατηγορήθηκε πως χρησιμοποίησε το θάνατό της με τον ίδιο τρόπο που ο Λαζόπουλος χρησιμοποίησε της μητέρας του πρόσφατα, στο τέλος, παίρνοντας και ως δεδομένα ότι έχασε τελικά, είπε: «Αναρωτιέμαι αν είχε τελικά νόημα που δεν βγήκα απ' την κούρσα» κι αυτή η στιγμή σηματοδότησε τη μόνη φορά που δεν κρύφτηκε πίσω από προσωπείο ή χαμόγελο ασφαλείας.
Μετά απ' αυτό, ξανάπιασε το αμυντικοεπιθετικό του ύφος και παρουσίασε μια σειρά από λόγους που έχασε, όπως το ότι δεν είχε πολλά λεφτά για την καμπάνια του και ότι δεν σήκωσε το τηλέφωνο για να κάνει συμφωνίες με τους άλλους - αν ήθελαν ας τον έπαιρναν αυτοί. Επίσης έ β ρ ε χ ε !
Σε σχέση με τους συνυποψηφίους του, ακολούθησε την τακτική να σε κάψω Γιάννη να σ' αλείψω λάδι, και κάθε φορά που έλεγε μια Πολύ Μεγάλη Κακία τόνιζε «εγώ σας λέω τι ακούγεται, δε σημαίνει ότι τα πιστεύω αυτά ο ίδιος». Στη διάρκεια της εκπομπής μετέφερε άφθονα «πράγματα που ακούγονται» ή θεωρίες συνωμοσίας, φροντίζοντας την τελευταία στιγμή, κι αφού είχε φυτέψει το σπόρο του, να αποστασιοποιηθεί. Τόσο καιρό αρνούνταν ένα ντιμπέιτ και καλά για χάρη της ενότητας του κόμματος, και τώρα βγήκε και έκραζε συνεχώς όλους τους υπόλοιπους. Με δυο λόγια: ΚΑΘΟΛΟΥ ενωτικός.
Πολύ ενδιαφέρον μου φάνηκε ότι και αυτοί που είχαν δηλώσει συμμετοχή για να πάνε ως κοινό στην εκπομπή, το είχαν κάνει προφανώς πριν τις εκλογές της Κυριακής, με αποτέλεσμα να είναι φανς του Μεϊμαράκη που σκόπευαν να γιορτάσουν τη νίκη μαζί του στο στούντιο. «Θα τιμήσετε την ψήφο των 157.000 ανθρώπων που σας ψήφισαν;» ρώτησε σχεδόν σπαρακτικά ένας κύριος.
Απ' τα πιο ενοχλητικά πάντως σημεία της συνέντευξης ήταν οι απαντήσεις του Μεϊμαράκη για τον Καραμανλή. «Ο Καραμανλής έχει φτάσει πλέον στο ανώτατο επίπεδο της πολιτικής», είπε. Ερωτηθείς για τις ευθύνες του πρώην Πρωθυπουργού σχετικά με την κρίση, ο Μεϊμαράκης τον αθώωσε άνευ προηγουμένου, τονίζοντας ότι η «κρίση ήταν παγκόσμια και εισαγόμενη, δεν μπορούσαμε τίποτα να κάνουμε εμείς» (λες και η Λίμαν Μπράδερς εκτόξευσε το έλλειμμα!). Με αυτή τη λογική βέβαια δεν μπορούσε να κάνει και ο ΓΑΠ τίποτα, ή ο Τσίπρας. Στην αγωνία του να ξεπλύνει τα 5.5 χρόνια αδράνειας του Καραμανλή, υποστήριξε ίσως και χωρίς να το θέλει, ότι ο Πρωθυπουργός μιας χώρας δεν έχει καμία δύναμη για τίποτα. Με περηφάνια πάντως τόνισε ότι «ο Καραμανλής είπε την αλήθεια και πρότεινε σκληρά μέτρα!», μόνο που ξέχασε να πει πως το έκανε μετά από 5.5 χρόνια αδιαφορίας και λίγες εβδομάδες πριν τις εκλογές τις οποίες ήθελε να χάσει.
Η εκπομπή τελείωσε πολύ νωρίτερα απ' ό,τι έπρεπε. (Με τον Λεβέντη, που είχε πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον, κράτησε σχεδόν μια ώρα περισσότερο). Κανονικά θα διαρκούσε ως τις 02.15, αλλά ήδη απ' τη 01.20, η φιέστα που μετατράπηκε σε μνημόσυνο είχε ήδη λήξει.
Και μπορεί το δήθεν χαμογελαστό και άνετο στυλ του Μεϊμαράκη, και η ασταμάτητη μικροπρέπειά του να έκαναν το θέαμα ασαφώς ενδιαφέρον -με τον ίδιο τρόπο που παρακολουθείς ένα παρατράγουδο να ντροπιάζει τον εαυτό του στην Αννίτα Πάνια- όμως τελικά η μόνη χρησιμότητα της εκπομπής ήταν να δούμε από τι γλιτώσαμε. Ελπίζω την επόμενη εβδομάδα ο Ν.Χ. να έχει τον Κυριάκο για να κρίνουμε κι εκείνον.
