Συγγνώμη, αλλά από πού κι ως πού, σε εθελοντική / μη αμειβόμενη εργασία, και ενώ είσαι και τυπική, υφίσταται τέτοιος ενδελεχής έλεγχος και υφάκι;Φυσικά και θα πρέπει να βρεις τους ανωτέρους της και να κάνεις γραπτή αναφορά της 'απόλυσης' σου. Πρόσεξε, ως κεντρικό σημείο αναφοράς να έχεις την αποπομπή σου και το πόσο ξαφνική και αβάσιμη είναι - μην επεκταθείς με νύξεις εναντίον της συγκεκριμένης, γιατί όσο και δίκιο να έχεις επί της ουσίας, θα θεωρηθεί αντιεπαγγελματικό. Τα γεγονότα θα την εκθέσουν μια χαρά από μόνα τους.Κάνε αναφορά, όχι μην τυχόν και χάσεις το κελεπούρι και με σκοπό να σε ξαναπάρουν, αλλά επειδή έχεις ήδη βάλει κόπο σε αυτό, έχεις κερδίσει εμπειρία και έχεις κάθε δικαίωμα να το χρησιμοποιήσεις ως ατού στο βιογραφικό σου.Γιατί να αφήσεις μια κομπλεξική να στο στερήσει αυτό άδικα;Πάντως, μιλάμε για τρελό θράσος... συμφωνώ απόλυτα με όλους τους άλλους σχολιαστές, ότι τέτοια φαινόμενα είναι πολύ συχνά στο χώρο εργασίας (τα έχω βιώσει κι εγώ πολλάκις από φοιτήτρια ακόμα...)Αλλά το θέμα είναι ότι στην 'κανονική', έμμισθη εργασία τουλάχιστον, πληρώνεσαι, πουλάς τις υπηρεσίες σου και έτσι έχει και ανάλογο 'πάτημα' και δικαίωμα να ζητησει και να περιμένει κάποια πράγματα αυτός που τις αγοράζει.
26.1.2017 | 02:27
Εθελοντισμος σου λέει μετά
Κάνω εθελοντική εργασία εδώ και 6 μήνες. Κανείς δεν έχει παράπονο απο τους εξυπηρετούμενους και τους συναδέλφους μου στη δουλειά. Μάλιστα οι δεύτεροι με ευχαριστούν ανα τακτά χρονικά διαστήματα που τους "βγάζω" τη δουλειά τους. Ετυχε 5 φορες συνολικά απο τους 6 μήνες εθελοντισμου μου να μην πάω. Φυσικά ενημέρωσα για την απουσία μου όλες τις φορες και για τους διαφορετικούς λόγους κάθε φορά. Ωστόσο, η υπεύθυνη εθελοντών , η οποία να σας πληροφορησω οτι δεν βρίσκεται στη δομή οπου εργάζομαι εθελοντικά απλως είναι υπεύθυνη όλης της οργάνωσης αποφάσισε να με πάρει τηλέφωνο και να τσεκάρει με ύφος πολλών καρδιναλίων για ποιο λόγο έλειπα. Τις εξήγησα ξανά τους λόγους και ότι είχα εκ των προτέρων ενημερώσει. Εκείνη μου απάντησε οτι θα έπρεπε να είμαι πιο υπεύθυνη εφόσον έχω δεσμευτεί να βοηθω μια οργάνωση. Εκνευριστηκα ιδιαίτερα απο αυτό το σχόλιο και της απαντησα με εκνευρισμο πως ως τώρα έχω δειξει άψογη συμπεριφορά και υπευθυνότητα στο χώρο που εργάζομαι εθελούσια. Προαθεσα οτι δεν είναι εργοδότης μου για να με επιπλήττει και ότι εγώ αφιερωνω το χρονο μου σε αυτους και όταν είμαι άρρωστη ή έχω μαθήματα να δώσω ή αγαπημένα μου πρόσωπα φεύγουν από τη ζωή δε μπορω να παρισταμαι. Εδώ άνθρωποι μισθωτοί και θελουν για τους παρομοιους λόγους να μην πηγαίνουν τους δίνουν άδειες.Το αποτέλεσμα είναι οτι αύριο με διώχνουν απο τον εθελοντισμό. Οχι επειδή δεν επιδεικνύω επαγγελματισμό αλλά επειδή μια 27χρονη με μια μονιμη θέση δε γουσταρε που της μιλησα ειλικρινά. Γιατί η ειλικρίνεια σε χώρους εργασίας θεωρείται μειονέκτημα. Μοναχα η "διπλωματία " ,όπως την ονοματίζουν, είναι προσόν.Και όλοι οι υπόλοιποι που με θεωρούσαν τέλεια δε μίλησαν. Η αναφερόμενη με καλέσαι αύριο στι γραφείο της να μου απαγγείλει τα σφάλματα μου.Πείτε μου, σας παρακαλώ, πως να κρατήσω τη ψυχραιμία μου; Γιατί επιβιώνουν τα "βισματα" και τα "πολυμπριζα" σε αυτή τη χώρα; Γιατί άνθρωποι με όρεξη για δουλειά και ικανότητες αδικουνται; Και τι απο όλα αυτά να εξηγήσω σε αυτό το κοριτσάκι ; Εφόσον δεν θα καταλάβει.
21