Πολυ δυσκολο.Ευχομαι υπομονη και κουραγιο.θα χρειαστει χρονο να το συνειδητοποιησει και να το δεχτει.να εισαι διπλα του.ασχετο αλλα να της δινεται να πινει τσαι του βουνου.ισως βοηθησει καπως.
8.2.2017 | 23:22
Καλως ηρθες Αλτσχαιμερ
Η μαμα του αντρα μου εχει Αλτσχαιμερ, τοσο απλο, τοσο συγκλονιστικο! Ζει μακρια μας. Η εξελιξη της νοσου ειναι τρομακτικη. Οι ευθυνες ολες, αναγκαστικα, εχουν πεσει στην αδερφη του! Ο αντρας μου εχει μια τρομερη αρνηση και δεν δυναται να διαχειριστει αυτην την κατασταση. Ενω τρεφει μια τρελη αδυναμια και αγαπη, αρνειται σθεναρα να παει κοντα της. Νιωθω τοσο πολυ ασχημα και γι αυτον και για την μαμα του, μια γυναικα τοσο δραστηρια και δυναμικη. Προσπαθω να τον πεισω μα δεν εισακουομαι! Φοβαμαι να τον πιεσω, φοβαμαι μην παθει τιποτα, τρεμω! Εχω απογοητευτει, ελπιζω να βρει την δυναμη και το κουραγιο να δει την κατασταση καταματα, δυνατος!
1
