ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πήγα τη μάνα μου τις προάλλες με το αυτοκίνητο να κάνει κάτι ψώνια για το σπίτι από το ΙΚΕΑ. Στο γυρισμό δεν είχε ούτε μια θέση για παρκάρισμα στη γειτονιά μας. Κατεβάζω τη μάνα μου και της λέω πήγαινε σπίτι και θα κάνω κανά κύκλο μπας και βρω κάτι. Η μάνα μου ωστόσο δεν πήγε σπίτι και περίμενε εκεί που την άφησα μπας και φύγει κανένας. Τελικά κάνω βόλτες πέρα δώθε και τίποτα δεν έβρισκα. Σε κάποια φάση με παίρνει τηλ και μου λέει έλα μόλις έφυγε ένας. Βγαίνω απ'το παραπάνω στενό που ήμουν και γυρνάω σπίτι. Μόλις φτάνω βλέπω έναν στο αμάξι να βρίζει τη μάνα μου. Εκείνη την στιγμή τραβάω χειρόφρενο βγαίνω έξω και ρωτάω τη μάνα μου τί συμβαίνει. Ο τύπος νευρίασε επειδή μετά από λίγο που έφυγε ο προηγούμενος ήρθε αυτός και ήθελε να παρκάρει το αυτοκίνητό του. Ωστόσο η μάνα μου του εξήγησε όμορφα και ωραία ότι ο γιός (εγώ) έψαχνε πόση ώρα και τώρα ερχόταν να βάλει το αυτοκίνητό του. Τέλος πάντων να μην πολυλογώ, ΟΚ ένα δίκιο το έχει αυτός που σώνει και καλά ήθελε να παρκάρει ωστόσο επειδή ξέρω τη μάνα μου, γνωρίζω ότι σίγουρα δεν μίλησε άσχημα. Ωστόσο ο τρόπος και τα λόγια που ξεστόμισε αυτός με χτύπησαν κατευθείαν στα μυαλά. Πάω να τον συνεφέρω λίγο και του εξηγώ ότι ακόμα και αν έχει δίκιο δεν είναι σωστό να μιλάει έτσι, πόσο μάλλον μπροστά σε μένα. Ο τύπος πραγματικά ούγκανος.Και εδώ έρχεται το ωραίο της ιστορίας. Σε κάποια φάση η θρασύτητά του και η βρωμιά που έζεχναν τα λόγια του με έφεραν στο τέρμα. Του λέω βγες έξω. Αμέσως αρχίζει τα μα μου. Του ξανα λέω δυνατά βγες έξω. Πάει να βγει και με το που βγαίνει αρχίζουν κάτι μπουκετίδια που δε μπορούσε να σταθεί στα πόδια του. Πραγματικά ένιωσα όμορφα. Ένιωσα δικαιοσύνη. Η βία ποτέ δεν είναι λύση. Αλλά τα λόγια σπάνε περισσότερο κόκκαλα. Είναι δυνατόν ρε βρομιάρη να μιλάς έτσι σε έναν που δεν ξέρεις και να ζητάς τα ρέστα; Ειδικά όταν είμαι εγώ μπροστά και συμπεριφέρεσαι στη μάνα μου σαν σκουπίδι; Περίμενες εγώ να μην αντιδράσω όταν μιλάν άσχημα στον άνθρωπο που με έφερε και με μεγάλωσε σε αυτόν τον κόσμο.Χώρια που τώρα χάλασα τις σχέσεις μου με έναν γείτονα που ούτως ή άλλως δεν είχα, το ξέρω ότι έχω και μια μήνυση να με περιμένει. 30 χρονών ούτε μια φορά απασχόλησα τις αρχές και πάντα ήμουν υπόδειγμα σωστής συμπεριφοράς. Ωστόσο τώρα εξαιτίας ενός ούγκανου θα μπλεχτώ με καταστάσεις που ούτε καν υπολόγιζα. Δεν με δικαιολογώ αλλά για τους ανθρώπους που αγαπώ γίνομαι και διάολος άμα χρειαστεί. Πραγματικά όταν φέρνω στο μυαλό μου την σκηνή και το πως μίλησε στη μάνα μου, ξανά τα ίδια θα έκανα αν τον είχα μπροστά μου.Και όπως λέει ο τίτλος, ο λογαριασμός στο τέλος θα φανεί.