ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σήμερα μετά από 3 χρόνια και κάτι ημέρες χώρισα με τον άνθρωπο που αγαπούσα και αγαπαω ακόμα. Είναι αγκάθι μεγάλο στην καρδιά. Πονάει πολύ φίλε/η εσύ που διαβάζεις τώρα. Επρεπε να το κάνω αν και αυτή τη στιγμή που γράφω εδώ έχω ήδη μετανιώσει, αλλά πρέπει να μείνω σταθερός στην απόφαση μου αυτή, καλύτερα τώρα παρα αργότερα που θα ήταν πιο βάναυσο και για τους δύο. Μπαίνω μέσα στο σπίτι και βλέπω πράγματα σου ακόμα μέσα στις ντουλάπες, μέσα στο μπάνιο, παντού ρε φιλε, και ειναι λες και μου ξεριζωνεις ένα κομμάτι μου βίαια. Τόσες αναμνήσεις, τόσες συζητήσεις, τόσο γέλιο, τόσες καλές στιγμές... Και αυτό που με σκότωσε ξέρεις τι είναι; Που έκλαιγες στο τέλος όταν με φιλησες, δεν μπορώ να το βγάλω ακόμα από το μυαλό μου αν και πέρασαν 5 ώρες από τότε. Μακάρι να μην μου δινόταν αυτή η ευκαιρία για δουλειά στο εξωτερικό, μακάρι να ήθελες να με ακολουθήσεις, μακάρι να είσαι πάντα καλά αν και χώρια μου, γιατί αυτό είναι αγάπη! Σε ευχαριστώ και πάλι για όλα αυτά τα χρόνια που μου χάρισες, είσαι ότι καλύτερο για αυτον τον κόσμο. Ξέρω ότι θα διαβάσεις την εξομολόγηση αυτή, και επίσης ξέρω ότι όταν θα έρθεις να μαζέψεις τα πράγματα σου θα είσαι δυνατός και με το κεφάλι ψηλά, γιατί έτσι πρέπει.. Να προσέχεις καλή τύχη σ'αγαπω!