ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω κουραστεί πια! Ο πατέρας μου με κατακρίνει σε οτι κι αν κάνω! Με θεωρεί αποτυχημένη. Θεωρεί οτι το γεγονος ότι έχω σπουδάσει δεν με ωφελησε σε τπτ και απλά είμαι μια απο τους χιλιάδες ανέργους , μορφωμένους της κοινωνίας. Καλα αυτο δεν απέχει πολύ απο τη πραγματικότητα αλλα θα μπορουσε να μην με καρφωνει στον τοιχο καθε τρεις και λίγο... Εκεινος παλι με το ζόρι τελειωσε το δημοτικό, βρήκε μια ωραιότατη θεσούλα στο δημόσιο και έγινε "επιτυχημένος"! Γιατι τοτε με απολυτηριο Γυμνασιου γινόσουν διευθυντης, τώρα όμως; Για τον πατέρα μου πάντα θα είμαι η μεγάλη κόρη που έμεινε στο ράφι και δεν έχει παντρευτει , να βρει μια δουλεια ή ακόμα καλύτερα να μη δουλεύει και να καθεται σπιτι να φροντιζει τα παιδιά , όπως εκανε και η μανα μου..θα διαλαλει σε ολο το σοι οτι εκανε πολυ μεγαλο λαθος που με σπουδαζε και περνανε τα χρονια και δεν κανω τιποτα κλπ. Και να μου λένε συνεργάτες και φίλοι πόσο αξιόλογη είμαι και οτι έχω μέλλον μπροστα μου και να σε κατηγορεί ο ιδιος σου ο γονιός. Μη σου τύχει....