ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μεγαλωσα σε μια μικρη επαρχιακη πολη. Ειχε θερινο σινεμα και ενα αμφιθεατρο στο δασος οπου γινονταν συναυλιες. Θυμαμαι, Γυμνασιο θα ημουν, δεν ειχαμε λεφτα, μονομισθη οικογενεια. Οποτε ειχε θερινο σινεμα η συναυλια και δεν ηταν ελευθερη η εισοδος, πηγαιναμε ολη η οικογενεια και βλεπαμε την ταινια η ακουγαμε τη συναυλια στη ζουλα. Ποσες ταινιες ειδα ετσι, ποσες συναυλιες ακουσα απο τα καγκελα μαζι με την οικογενεια! Πηγαιναμε κιολας και ρωτουσαμε στην εισοδο της συναυλιας αν θα μας αφησουν να μπουμε μεσα, καποτε κανα μισαωρο πριν το τελος της μας αφηνανε και μπαιναμε. Καποτε ηταν αυστηροι και δε μας αφηναν. Ειχαμε και τα σπορακια μας μαζι. Ωραιες αναμνησεις! Ωραιες εποχες! Ποσες συναυλιες ειδαμε ετσι στη ζουλα! Ντρεπομουν λιγο που οι συμμαθητες μου ειχαν να δωσουν για να μπουν, αλλα απο την αλλη ειχε και μια γλυκια συνωμοσια ολο αυτο, και μαλιστα η αλητεια ξεκινουσε απο τους γονεις! Ενιωθα οτι οι γονεις μου ηταν και πολυ αλανια και μεις μαζι τους! :D