ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
28.2.2017 | 15:20

Που πάνε οι φίλοι όταν αλλάζουμε;

Όταν αποφασίζεις να πας τη ζωή σου ένα βήμα παραπάνω, να εξελιχθείς σαν άνθρωπος, να μην ασχολεισαι με ξεφτυλισμένα ζητηματα όπως τι φόρεμα φόρεσε η Μενεγάκη, ποιος θα νικήσει στο Survivor κτλ. , να απομακρυνθεις λιγο απο τη μαζα, θα σε ακολουθησουν οι άλλοι ή θα πορευτεις μόνος; Τα τελευταια χρόνια έχω χασει τις φίλες που είχα απο το σχολειο σχεδόν και ειμαι σε μια ηλικια που ειναι δυσκολο να κανεις φίλους πραγματικούς και όχι μονο παρέες. Μου λειπουν πολυ αλλα τις ελαχιστες φορες που βγαινουμε δεν εχουμε τιποτα να πουμε πια. Οι ζωες μας βρισκονται σε αντιθετες κατευθυνσεις. Εγω ασχολουμαι και λογω δουλειας με κοινωνικα ζητηματα όπως ρατσισμός, φτωχεια, ανεργια, ευπαθεις ομάδες κλπ.Οι φιλες μου παλι δεν ασχολουνται καθολου με αυτα, ενημερωνονται απο την Ελένη, βγαινουν συνεχεια για ψωνια και προσπαθουν να με πεισουν οτι η δουλεια μου με επηρεαζει τοσο πολυ που εχω χασει καθε επαφη με τη πραγματικοτητα! Ποια πραγματικότητα; Το οτι δε βρηκαν το μπλουζακι που ηθελαν στο Zara ή το ότι δεν τους εκαναν καλο make up στα ΜΑC? Γιατι πρέπει να ακολουθησω κι εγω αυτη τη πραγματικοτητα? Και γιατι οταν αποφασισα να εξελιχθω σαν ανθρωπος εκεινες απομακρυνθηκαν; Και θα μου πεις εσυ τωρα..ε αφου δε ταιριαζετε πια γιατι σκας που δε σε κανουν παρεα; Γιατι 15 χρονια ειναι πολλα ρε φιλε..και ξερεις τι περασαμε μεσα σε αυτα; Γελασαμε, κλαψαμε, καναμε αστεια...γιατι να τα χανω ολα τωρα επειδη ειμαι πια "διαφορετικη"; Γιατι να με κοιτανε σαν να ειμαι εξωγηινη οταν τους μιλαω για την πραγματικοτητα; Δεν τους μιλαει μια αγνωστη , τους μιλαει η φιλη τους! Αλλα ναι ..τωρα πια δεν ειμαι η φιλη τους, ειμαι σαν και αυτους, τους "ξενους", τους αστεγους, τους φτωχους, τη ντροπη της κοινωνιας....
6
 
 
 
 
σχόλια
Απλά πρέπει να το πάρεις απόφαση ότι έχετε αλλάξει και έχετε διαφορετικά ενδιαφέροντα. Μπορεί τόσα χρόνια να σας ενώνανπολλά κοινά όπως το σχολείο,εφηβικό έρωτες κτλ αλλά από μια ηλικία και μετά η ζωή ανοίγεται μπροστά σου και έχεις διαφορετικός στόχους. Έτσι είναι η ζωή, μην απόγοητεύεσαι.καλύτερα να κάνεις πέρα πάρα να βρισκεστε και να καταπιέζεσαι μη μπορωντας να συμβαδίσεις μαζί τους.επέλεξε φίλους που θα σου ταιριάζουν.
Καταλαβαίνω απόλυτα το νοσταλγικό του πράγματος, λογικό ειναι να αναπολείς τα όσα όμορφα ζήσατε. Αλλά έως εδώ, έχεις προχωρήσει κ το ερώτημα δε θα πρέπει να ειναι αν θα σε ακολουθήσουν οι άλλοι. Θα πρέπει εσυ να βρεις νέους συνοδοιπορους. Τίποτα δε χάνεις, κερδιζεις κ αυτο θα το καταλαβαίνεις περνώντας ο καιρό. Αρκεσου σε έναν καφέ μια στο τόσο.
Κάποια στιγμή που θα περάσει ο καιρός (γιατί αυτό όλο τώρα σου φαίνεται πρωτόγνωρο) θα ξεκαβαλήσεις το καλάμι της πχιότητας και θα κατανοήσεις ότι κι αυτό που κάνεις τώρα δεν είναι χωρίς υστεροβουλία. Όσο για τις φιλίες. Πιο πολύ ενώνουν τα κοινά βιώματα παρά τα κοινά ενδιαφέροντα.
Scroll to top icon