Μπραβο σου κοριτσι μου μονο αυτο εχω να πω!! εγω δεν εχω παραπανισια κιλα δλδ οταν λεω σε καποιον θελω να χασω και απελπιζονται. Αλλα εγω δεν ειμαι ευχαριστημενη με το σωμα μου. Γτ εχω λεπτη μεση λεπτους αστραγαλους και μετα τα μπουτια μου ειναι τεραστια πραγματικα. Και οταν κοιταζομαι στον καθρεφτη νιωθω πολυ χαλια.
2.3.2017 | 19:07
Κάνε μια αλλαγή,για εσένα!
(Θα σας παρακαλούσα να αφιερώσετε 10 λεπτά να το διαβάσετε,αξίζει.)Γεια σας.Ονομάζομαι Αθηνά.Είμαι 19 ετών,58 κιλά και έχω ύψος 1,62.Πριν από ακριβώς 1.5 χρόνο ήμουν 90 κιλά και είχα ύψος 1.60.Βρισκόμουν στην πιο άσχημη φάση της ζωής μου.Ήμουν γεμάτη από κόμπλεξ,είχα έλλειψη αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης.Ντρεπόμουν να βγω έξω με φούστες,σορτσάκια,φορέματα και γενικά ότι πρέπει να φοράνε κορίτσια της ηλικίας μου.Φορούσα συνεχώς μαύρα.Μαύρη ζακέτα,ακόμη και το καλοκαίρι. Από την ηλικία των 17 και μετά έπαψα να πηγαίνω στην θάλασσα,ντρεπόμουν πάρα πολύ για το σώμα μου.Δεν είχα κάνει σχέση λόγω αυτού,δεν έτυχε να αρέσω και σε κανέναν.Έχω όμορφο πρόσωπο,είμαι μαυρομάλλα με γαλαζοπράσινα μάτια αλλά πάντα το σώμα μου το έκρυβε.Η μητέρα μου έκανε το λάθος να με πιέζει συνεχώς για δίαιτες,να με συγκρίνει με άλλες κοπέλες,να με μειώνει μπροστά στους συγγενείς λέγοντας τους πως έτσι όπως είμαι δεν θα αρέσω ποτέ.Μια μέρα,στις 2/03 αποφάσισα ότι έπρεπε να αλλάξω.Έπρεπε να χάσω τα κιλά.Όχι πολλά,αρχικός μου στόχος ήταν τα 5 κιλά.Ξεκίνησα γυμναστήριο η αρχή ήταν δύσκολη.Λόγω του αγύμναστου σώματος μου άρχισα να πιάνομαι στα χέρια και στα πόδια,δεν το έβαλα κάτω όμως.Από μικρή ήμουν παχουλή,τα παιδιά με αποκαλούσαν χοντρή αλλά δεν με πείραζε,είχα πάντα τσαμπουκά και τους έβαζα στην θέση τους μέχρι που μεγάλωσα και ο τσαμπουκάς έφυγε.Έπαψα να υπερασπίζομαι τον εαυτό μου και το έριχνα στο φαγητό για να ξεχάσω το ''πρόβλημα'' μου.Μετά από ένα μήνα γυμναστηρίου άρχισα να βλέπω τα αποτελέσματα.Έχανα σταδιακά κιλά και άρχισα να αγαπάω το σώμα μου.Αυτό που θα ήθελα να περάσω σε εσάς είναι ότι αρχικά πρέπει να αγαπάμε τον εαυτό μας,όπως ακριβώς είναι.Εγώ έκανα το λάθος και δεν τον αγάπησα και πέρασα άσχημα εξαιτίας αυτού.Το δεύτερο μήνυμα που θα ήθελα να σου περάσω εσένα που διαβάζεις αυτή τη στιγμή την εξομολόγηση μου είναι να δέχεσαι τα άτομα που έχουν παραπανίσια κιλά.Μην απορρίπτεις τους ανθρώπους λόγω εμφάνισης.Δεν ξέρεις πόσο πόνο δέχονται μετά από αυτό.Είναι σαν και εσένα.Πληγώνονται,κλαίνε,πονάνε,χαίρονται,γελάνε,τρώνε κάνουν ότι ακριβώς και εσύ.Δεν είσαι καλύτερος επειδή είσαι πιο αδύνατος,αντιθέτως χειρότερος είσαι.Οι χοντροί που κάποτε κορόιδεψες μπορούν να αδυνατήσουν,εσύ μπορείς να γίνεις άνθρωπος; Πάψε να πληγώνεις ανθρώπους,γιατί να είσαι σίγουρος ότι θα πληγωθείς μια μέρα και θα γυρίσει όλη η κακία σου πίσω σε εσένα.Άμα σε ενοχλούν τα κιλά κάποιου απλά μπορείς να τον βοηθήσεις να τα χάσει,όχι να τον κοροιδέψεις.Τα πράγματα είναι απλά,πολύ απλά απο ότι νομίζεις.Και εσύ,που έχεις παραπάνω κιλά άσε τα χαρτομάντηλα και τη σοκολάτα κάτω,βάλε τα αθλητικά σου και βγές έξω.Περπάτα,τρέξε,χόρεψε,κάνει ότι μπορεί να σου προκαλεί κέφι.Μην στεναχωριέσαι,δείξε στους ανθρώπους που σε πλήγωσαν ότι έμαθες να σηκώνεσαι και μάντεψε.Εσύ θα τους κοιτάς απο πάνω και αυτοί θα είναι κάτω σου.Αγάπα εσένα,σεβάσου εσένα και δούλεψε πάνω στον εαυτό σου.Και αν αποτύχεις; ξανά δούλέψε.Ξανά ξανά και ξανά.Στην αρχή είναι δύσκολα,τα πάντα μετά όμως θα γίνεις ευτυχισμένος πίστεψε με.Εύχομαι μια μέρα να θυμάσαι αυτήν την εξομολόγηση και να χαμογελάσεις που τα έχεις καταφέρει.Με αγάπη!
3