ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή,χωρίς φαρμακευτική-θεραπευτική αγωγή.Αν το καταλαβαίνουν και φροντίζουν τον εαυτό τους,είναι δυνατή η συμβίωση μαζί τους.Εξαρτάται βέβαια κι από τη σοβαρότητα της κατάστασης.Αν όμως δεν έχουν συμβιβαστεί με την ασθένεια τους και ακολουθούν τη θεραπεία τους αποσπασματικά,δεν υπάρχει περίπτωση,να έχουν αρμονικές σχέσεις.Δεν μπορείς να βοηθήσεις,όταν ο άλλος δε βοηθάει τον εαυτό του.Σ'αυτή την περίπτωση φεύγεις,για να γλιτώσεις.

Πρώτα απο όλα Βάλτα κάτω! Δες τι θέλεις απο αυτή τη σχέση, που βαδίζει (γάμο, απλή, παιδιά, περνάμε καλά και λοιπά) Δώσε απαντήσεις, μετά δες τι θες εσυ απτη ζωη σου τι ζητας να περνας καλα π.χ ή να δεσμευτείς μετά Βάλτα κάτω αν είναι σχέση ζωής έχεις αντοχές να αφιερωθεις σε εναν άνθρωπο, που βαδίζεις μ'αυτόν, αν θα κάνετε παιδιά η κληρονομικότητα λόγω προβληματος υγείας, όλα θα τα λάβεις υπόψιν να ξέρεις που βαδίζεις για να πάρεις μια συνηδειτοποιημενη απόφαση κιοχι βιαστική! Και να ξερεις οτι αυτό που θα επιλέξεις δεν θα το μετανιώσεις ποτέ γιατί αυτή η επιλογή θα σου καθορίσει τη ζωή να το σκεφτείς δίπλα κ τριπλά! Αγαπάμε τους άλλους μα πάνω από όλα αγαπάμε τον ίδιο μας τον ευατό πρώτα! Κιαν αισθάνεσαι οτι με κάποια επιλογή θα τον καταστρέψεις τον εαυτό σου τότε να κάνεις πίσω δεν ήμαστε όλοι φτιαγμένοι και κατάλληλοι για τέτοια ρίσκα στο κατω κάτω... Αλλά πρώτα συνειδητοποίησε τι θες εσυ γενικά και μετά ειδικά.

Γράφεις ότι αν δεν πάρει φάρμακα γίνεται άλλος άνθρωπος κλπ. Το θέμα είναι αν ο ίδιος το καταλαβαίνει. Μπορεί να ξεχάσει να πάρει τα χάπια ή να μη δέχεται το πρόβλημα και να μην τα παίρνει επίτηδες. Δε μας το ξεκαθαρίζεις. Στη δεύτερη περίπτωση καλό θα ήταν να φύγεις, γιατί διαφορετικά θα χαραμιστείς με κάποιον που δε θέλει να αλλάξει. Αν όμως βλέπεις ότι το παλεύει, πάλεψέ το μαζί του. Σε κάθε περίπτωση ίσως πρέπει κι εσύ να απευθυνθείς σε ειδικούς, ώστε να σου πουν πώς θα μπορέσεις να τον στηρίξεις.