ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας , είμαι έφηβη εβραϊκής καταγωγής και ζω στη Θεσσαλονίκη. Θα ήθελα να κάνω την «εξομολόγηση» όσο δυνατόν γίνεται πιο διακριτική, γι αυτό δε θέλω να πω το όνομά μου. Κάποτε, σίγουρα πριν από τον πόλεμο, στη Θεσσαλονίκη άκουγες το όνομα Αλβέρτο και δεν παραξενευόσουν ούτε έλεγες –Κι από πού βγαίνει το Αλβέρτο; ή –Από πού είσαι και σε λένε έτσι;. Απλά το άκουγες σαν το Χρήστος ή το Παναγιώτης. Στο σχολείο σίγουρα είχες τουλάχιστον 20 ή και παραπάνω εβραιόπουλα και εβραιοπούλες, μιλάω για μια τάξη που είχε 50 άτομα. Πλέον οι Εβραίοι είναι κάτι σπάνιο στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Τόσα χρόνια, από τότε που οι Σεφαραδίτες ήρθαν από την Ισπανία, ήταν πάνω από 60.000 στην αντιπρωτεύουσα ενώ ο υπόλοιπος πληθυσμός ήταν 30.000 οι Βλάχοι και 30.000 εκχριστιανισμένοι τουρκικοί και αλβανικοί πληθυσμοί. Πλατιάζω όμως και δε λέω που θέλω να καταλήξω. Θα ήθελα πάρα πολύ να ζήσω σ’αυτή την κοινωνία που, όπως λένε στη Σύρο, όποια πέτρα και αν σηκώσεις έναν καθολικό θα βρεις, να το λέγανε και σήμερα και στη Θεσσαλονίκη, όποια πέτρα και αν σηκώσεις έναν Εβραίο θα δεις. Στην κοινωνία, δηλαδή, του 1800-1940 . . .*Συγγνώμη εάν έχω κάνει κάποιο ιστορικό λάθος ή εάν έχω πει κάποια ανακρίβεια *Ξέρω πως λέτε ότι σας έχουν ζαλίσει τον έρωτα με τους Εβραίους, και φυσικά έχετε δίκιο, όμως δεν λέω αυτό. Είμαι σίγουρη πως θα πει κάποιος –Γιατί για να μαζέψετε όλα τα χρήματα του κοσμάκη; Αυτό είναι ψέμα γιατί στην πραγματικότητα απλά είμαστε ολόιδιοι με όλους τους υπόλοιπους Έλληνες συμπολίτες μας, αλλά και σε άλλες χώρες αναφέρομαι για παράδειγμα Γάλλους, Αμερικάνους συμπολίτες μας. *Αισθανόμαστε περισσότερο Έλληνες από ότι Εβραίοι ή Ισραηλινοί τέλος πάντων.