ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σ αυτους που δεν με ξερουν καλα, δινω την εντυπωση οτι ειμαι δυσκολος ανθρωπος. Εγω παλι πιστευω οτι απλα ισως να μην ειμαι τοσο βολικη, οσο αλλοι ανθρωποι. Δηλαδη δεν ειμαι τοσο ανεκτικη σε συγκεκριμενες συμπεριφορες που μου τη δινουν, ουτε εχω την διαθεση να κανω παρεα με ανθρωπους που δεν γουσταρω. Γενικα δεν μ αρεσει να υποκρινομαι. Αν συναντησω καποιον που μου ειναι αδιαφορος, θα τον χαιρετισω τυπικα. Αυτο καποιοι μπορει να το θεωρουν αγενεια, εγω το θεωρω απλα ειλικρινεια. Αν δεν εισαι φιλος μου, γιατι να υποκριθω οτι καταχαρηκα που σε ειδα? Δεν μπορω να ξοδευω ενεργεια σε ανουσιες κ αναιτιες εκδηλωσεις αγαπης, δεν γουσταρω να φερομαι ψευτικα. Αλλα σε εναν κοσμο που πολλοι συνηθιζουν να υποκρινονται καθημερινα κ που βασιζουν τις φιλιες τους στο ψεμα κ την υποκρισια, η δικη μου σταση κανει πολλους να με θεωρουν "ξινη, σνομπ, αγενη" κλπ. Ενας απ αυτους λοιπον που με στιγματιζουν ως αγενη, ξινη κλπ ειναι αυτος που μου αρεσει(κ που εχω βασιμες υποψιες οτι του αρεσω κ γω). Θα μου πειτε, πως γινεται ο τυπος να σε στολιζει με τετοιους χαρακτηρισμους κ ταυτοχρονα να σε γουσταρει? Εμ κ γω αυτο απορω. Καθε φορα που βρισκομαστε, μπορει πχ να πω κατι καλο για εναν ανθρωπο κ αμεσως πεταγεται κ λεει "μπα?ειπες εσυ καλη κουβεντα για ανθρωπο?" ή ολο μου πεταει υποννοουμενα οτι ειμαι αντικοινωνικη κ δεν μιλαω σε καποιον που μπορει να γνωρισω σε μια παρεα κλπ. Παρολο λοιπον που εχει αυτη την εικονα για μενα και, παρολο που καποιος θα θεωρουσε οτι, οχι απλα δεν με γουσταρει, αλλα ουτε θελει να με βλεπει μπροστα του, αυτος επιδιωκει να βγαινει μαζι μου πολυ συχνα(οι δυο μας), μου πεταει υποννουμενα, μου κανει κοπλιμεντα κλπ. Κ γενικα, παρολο που φαινομενικα δειχνει οτι του τη δινει ο χαρακτηρας μου, γουσταρει πολυ να περναει χρονο μαζι μου. Κ ρωτω εγω: ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ? Μου επισημαινει συνεχως οτι ειμαι δυσκολος ανθρωπος κ ομως επιδιωκει να περνα πραγματικα πολυυυ χρονο μαζι μου. Δεν θεωρω οτι αυτα που λεει, τα λεει για πλακα. Η, ακομα κ αν τα λεει για πλακα με σκοπο να με "πειραξει", θεωρω οτι σε ενα μεγαλο βαθμο τα πιστευει κιολας. Αλλα πως γινεται να τον ελκυω, παρολο που δεν του αρεσει ο χαρακτηρας μου? Θα μου πειτε, μπορει να του αρεσεις απλα ως κοπελα. Ναι, η αληθεια ειναι πως ξερω οτι του αρεσω και εμφανισιακα, ομως οσες φορες εχουμε βρεθει(και ειναι πολλεεεες αυτες οι φορες) δεν εχει κανει κινηση για να με πλησιασει ερωτικα. Θελω να πω οτι, αν αυτο που ηθελε απο μενα ηταν απλα να κανουμε σεξ, θα το ειχε επιδιωξει μια απ τις τοσες φορες που εχουμε βγει. Αντιθετως, αυτος βγαινει μαζι μου κ συζηταει πολλη ωρα μαζι μου, με ρωταει πραγματα για μενα, επιδιωκει να με μαθει κ γενικα δειχνει να τον ενδιαφερω σαν ανθρωπος. Αλλα πως εξηγειται αυτη η αντιφαση μεταξυ του οτι δειχνει πως δεν του αρεσει ο χαρακτηρας μου, αλλα επιδιωκει να περναει χρονο μαζι μου?? Δηλαδη γιατι να περνας τοσο χρονο απ τη μερα σου με μια κοπελα που θεωρεις οτι ωρες ωρες ειναι ανυποφορη?