Όταν έχασα το πρώτο μου σκύλο είπα ποτέ ξανά με ζώα από μακριά και αγαπημένοι.15 χρόνια μετά έχω τέσσερα τρία που βρήκα στο δρόμο και ένα που μου το χάρισαν.Άνοιξε τη καρδιά σου και το σπίτι σου σε κάποιο άλλο που σε έχει ανάγκη.
27.3.2017 | 12:56
Μου λείπεις...
...πολύ. Μου λείπει ο τρόπος που με καλωσόριζες, κάθε φορά που έμπαινα στο σπίτι. Η χαρά και τα χάδια σου. Ο τρόπος που χωνόσουν στην αγκαλία μου, σαν να μην υπήρχε αύριο. Ο τρόπος που ζητούσες την τρυφερότητά μου, γιατί -ναι- ήσουν το μόνο πλάσμα επί Γης που μου έβγαζε αυτό το κομμάτι του εαυτού μου. Μου λείπουν το όμορφα ματάκια σου, άλλοτε παρακλητικά, άλλοτε γεμάτα αγάπη, κατανόηση και εγκαρτέρηση. Ήσουν το ομορφότερο κομμάτι της ζωής μου και τώρα που έφυγες, έτσι ξαφνικά όπως ήρθες, νιώθω πως ένα τεράστιο μέρος μου μένει μετέωρο. Δε θα πάψω ποτέ να σ' αγαπώ, να σε θυμάμαι και να σε σκέφτομαι. Ξέρω πως τώρα εκεί πάνω, είσαι καλά, χαρούμενος, γαλήνιος, μακριά από αρρώστια και φόβο. Να είσαι ευτυχισμένος, αγοράκι μου, να τρέχεις, να παίζεις και να σκορπάς την αγάπη που η αδύναμη καρδούλα σου είχε πάντα σε περίσσια και τη σκορπούσε απλόχερα. Θα με συντροφεύει πάντοτε η σκέψη σου κι εγώ πάντοτε θα σου στέλνω την αγάπη μου, τώρα που μοιράζεσαι την ομορφιά σου με τα άλλα πλάσματα του Παραδείσου. Ήσουν το καλύτερο σκυλάκι του κόσμου, ο γλυκύτερος σύντροφος και φίλος. Σ'αγαπώ τώρα και για πάντα.
2
