Αρχικά πρέπει να διαχωρίσεις ή να μας ξεκαθαρίσεις εάν το άγχος σου προκύπτει επειδή κατηγορείς τον εαυτό σου για το πως έγινε κάτι στραβό και πόσο φταίς ή αγχώνεσαι για το τι θα πει ο εκάστοτε διπλανός σου (οικογένεια, διευθυντής, καθηγητής κοκ). Εάν ανήκεις στην πρώτη κατηγορία, θα σου πω να μην παίρνεις τον εαυτό σου τόσο σοβαρά. Γιατί κανείς (από αυτούς που αξίζουν να έχεις στη ζωή σου) δεν ασχολείται με τα θέματα που έκανες λάθος τοσο πολυ. Κάτι που πήγε στραβά για εσένα, κάποιον άλλον μπορει να μην τον απασχολεί καν ή και να τον απασχολεί, αποκλείεται να τον επηρεάζει στο βαθμό που επηρεάζει εσένα. Εάν ανήκεις στη δεύτερη κατηγορία, ξαναδιάβασε εν μέρει αυτό που εγραψα για την πρώτη και έχω ακόμα μια συμβουλή ως συμπάσχουσα: όσο πιο χαλαρά αντιπετωπίζεις ένα θέμα, ή δείχνεις οτι αντιπετωπίζεις ένα θέμα, τόσο πιο χαλαρά το αντιλαμβάνονται και οι γύρω σου. Εάν τύχει μια στραβή, όσο και να αγχωθείς, πρέπει να φτάσεις στο στάδιο της λύσης. Εαν δείξεις οτι "εντάξει, συμβάινουν αυτα, το λύνω όσο πιο αποτελεσματικά μπορώ" ηρεμείς και τον εαυτό σου και τους γύρω σου. Εάν ξεκινήσεις τα παναγία μου τι κακο μας βρήκε στο κάθετι, ακόμα και αυτοί που είναι χαλαροι θα πιστέψουν οτι για να αντιδράς έτσι, όντως είναι κάτι τόσο σοβαρό και θα πνιγείτε όλοι σε μια κουταλιά νερό. Όλα δείχνουν αδύνατα και δύσκολα, μέχρι να λυθούν. Αλλά θέλει λιγη αυτοπεποιθηση και διπλωματικότητα και να συνειδητοποιήσεις οτι κανεις δεν κρίνει την κάθε σου κίνηση, εχουμε ολοι καλυτερα πραγματα να κανουμε. Ηρεμία και καλημερα!
31.3.2017 | 01:37
Αγχος
Δεν φτανει που εχω αγχος αλλα τις περισσοτερες φορες το μεταδιδω και στους γυρω μου.Τι να κανω να μην αγχωνομαι για τα παντα γυρω μου;Ειναι κανεις σε παρομοια κατασταση; Δεν ξερω αλλα μολις κατι παει στραβα εστω και ασημαντο με ποιανει παρα πολυ αγχος.
2
