ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε λίγο καιρό ένα σημαντικό κεφάλαιο της ζωής μου κλείνει-οχι απαραίτητα αμετάκλητα.Το κεφάλαιο αυτό αφορά στη φοιτητική ζωή μου.Σε λίγους μήνες λοιπόν συμπληρώνονται 4 χρόνια φοιτητικής μου ζωής στην Πάτρα ,οπότε και θα επιστρέψω στα πάτρια εδάφη,στην Αθήνα .Όμως δε θα επιστρέψω στο σπίτι το πατρικό μου.Κατοπιν μακρών συζητήσεων με τους γονείς , αποφασίστηκε να μεινω στο εξοχικό μόλις επιστρέψω από Πάτρα.Το να μένω μόνος είναι κατ ιερό για μένα ,για αυτό και έγιναν αυτές οι συζητήσεις.Μενοντας μόνος κατάφερα να πάρω βραβείο αριστείας στη σχολή που σπουδάζω καθώς και "να τα βρω με τον εαυτό μου".Τα παιδικα μου χρόνια στο πατρικό ήταν άθλια.Τσακωμοι , ύβρεις,βία , ασέβεια ,φασαρία και τρέλα κοσμούσαν το κλίμα σε αυτό.Δε ήταν μόνο αδύνατο να διαβάσω για τις πανελλαδικές αλλά και το να σκεφτώ το οτιδήποτε ήταν κάτι πανδυσκολο.Τεσπα , θα μετακομίσω στο εξοχικό το καλοκαίρι -μεταφεροντας εκεί τα έπιπλα του φοιτητικου σπιτιού μου . Το θέμα είναι ότι λόγω της οικονομικής δυσπραγίας της οικογένειας ,θα πρέπει να βρω κάποια δουλειά για να βγάζω τα έξοδα (ΟΤΕ,ΔΕΗ,νερό ,φαγητό κλπ).Μιας που θα έχω τελειώσει φιλολογία ,θα ψάξω δουλειά αρχικά σε κάποιο φροντιστήριο ή μέσω ιδιαιτέρων.Το εξοχικό, να αναφερω , βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή της Ραφήνας και φαντάζομαι δε θα χαλούσε να ευρισκα δουλειά ακόμα και στις γύρω περιοχές . Αισθάνομαι απαισιόδοξος για την εύρεση εργασίας δεδομένης της κρίσης,όμως ποντάρω στο ότι θα έχω καλό βαθμό πτυχίου (γύρω στο 8 μ.ο) σε συνδιασμό με την συμπαθητική προσωπικότητά μου.Ομως το ότι δε έχω δουλέψει ποτέ μέχρι τώρα στην ζωή μου με αγχωνει.Βεβαια όλοι από κάπου ξεκινάμε ...