ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τρελάθηκα πάλι, δεν ξέρω τι γίνεται και γιατί συμβαίνει αυτό αλλά από καιρό σε καιρό τον θέλω. Τον λατρεύω σα φίλο μου και δεν μπορω να μας φανταστώ ζευγάρι. Κι όμως υπάρχουν στιγμές που τον θέλω τόσο που δεν μπορώ να κοιμηθώ. Κάποιες που τον βλέπω μόνο φιλικά. Αλλά όταν συμβαίνουν εκείνες οι στιγμές που κοιτιόμαστε και τα ματια μας λένε όλα τα υπόλοιπα...Ααχ. Χτες μου είπε πόσο τρελαίνεται όταν τον κοιτάζω πρόστυχα και άθελα μου δαγκώνω λιγο το κάτω χείλος μου. Μετά από αυτό δεν μπόρεσα να κοιμηθώ. Αλλά οι στιγμές που με τρελαίνουν είναι τα κρυφά φιλιά στο ασανσερ, στο πάρκινγ πριν έρθει η υπόλοιπη παρέα, όταν μου χαιδεύει το χέρι κάτω από το τραπέζι. Τι αρρώστια είναι αυτή...!? Γιατί τον θέλω τόσο ενώ δεν τον θέλω?