__________________
1.
Α μπα μου,
Εχω παντρεψει εναν φιλο μου. Οχι τον καλυτερο, αλλα εν παση περιπτωσει γνωριζομαστε πολλα χρονια, και χαρηκα ιδιατερα που το εκανα, αληθεια. Ζω Πατρα και εκεινος με την οικογενεια του Κομοτηνη.
Πριν ενα χρονο, απεκτησε ενα αγορακι. Προχτες, με πηρε τηλεφωνο και μου ζητησε να το βαφτισω. Μου ειπε οτι θελει να συνεχισουμε ετσι την κουμπαρια, να το σκεφτω με την ησυχια μου, και να του πω την αποφαση μου σε λιγες μερες.
Αλλα ρε συ Αμπα, δεν θελω καθολου. Δεν ειναι τοσο το οικονομικο του θεματος (οχι οτι πλεω στα πλουτη, φυσικα), οσο το οτι θα μου ειναι δυσκολο να διατηρησω επαφη με ενα παιδι που θα ζει 500 και βαλε χιλιομετρα απο μενα, και πιστευω οτι ενας πνευματικος πατερας θα πρεπει να ειναι κατι παραπανω απο ενα απλο δεμα σε γιορτες, Χριστουγεννα και Πασχα. Και, εκτος των αλλων, μου ειναι και δυσκολο λογω δουλειας να κανω τοσο μεγαλο ταξιδι, και να λειπω για ενα σημαντικο χρονικο διαστημα, για τα της βαφτισης.
Δεν ξερω, ρε συ Αμπα, σου ακουγομαι πολυ κακομαθημενος; Εγω πιστευω οτι δεν θα επρεπε και ο ιδιος να με φερει σε δυσκολη θεση, και σε ενα ειδος τετελεσμενου, αν ηθελα να βαφτισω το παιδακι, δεν θα του ειχα πει; Και με εχουν φαει οι τυψεις, και δεν θελω να χαλασουν οι σχεσεις μας απο ενα "οχι" μου. Τι κανω; Pleaaase, μη με ξεχασεις, η μερα της απαντησης θα πλησιαζει...
- προβληματισμενος
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ποιο τετελεσμένο καλέ; Σε ρώτησε επειδή τον πάντρεψες, είναι κάτι που συνηθίζεται. Σου είπε να το σκεφτείς με την ησυχία σου και να του πεις την απόφαση σε λίγες μέρες. Τι άλλο να έκανε για να σε διευκολύνει; Άλλοι κάνουν πραξικόπημα όταν δεν τους προτείνουν να βαφτίσουν τα παιδιά αυτών που πάντρεψαν. Δεν είσαι καθόλου κακομαθημένος που δεν θέλεις, οι λόγοι είναι όλοι πολύ λογικοί, είσαι όμως κάπως που θεωρείς τόσο βάρος μια τιμητική πρόταση, επειδή δεν την είχες σκεφτεί από μόνος σου.
Μια χαρά θα καταλάβει τους λόγους που σε κάνουν να μην θέλεις. Εγώ κατάλαβα, και δεν είμαι φίλη σου. Αυτός είναι, άρα θα καταλάβει περισσότερο. Είναι παραπάνω από πιθανό να τον τσούξει η απόρριψη, αλλά θα το ξεπεράσει. Αν δεν το ξεπεράσει, δεν είναι τόσο φίλος.
__________________
2.
Αγαπητή Α, Μπα,
Λατρεύω τη στήλη σου και τις συμβουλές που δίνεις, οπότε αποφάσισα να σου εκθέσω και εγώ τον προβληματισμό μου μπας και μου δώσεις νέα τροφή για σκέψη και εναλλαγή στην νοοτροπία μου.
Στο σχολείο ήμουν πάντα η καλύτερη μαθήτρια και όταν έδωσα πανελλαδικές, όλοι περίμεναν ότι θα δήλωνα Πολυτεχνείο, Ιατρική ή Νομική. Παρ' όλα αυτά, όλοι εξεπλάγησαν όταν αποφάσισα να δηλώσω μία σχολή που με ενδιέφερε πολύ, αλλά που κάποιοι βλέπαν σαν «κατώτερη» των δυνατοτήτων μου, και να μην ακολουθήσω την πεπατημένη των άριστων μαθητών. Με το που τελείωσα τη σχολή και δούλεψα λίγο πάνω στο αντικείμενο, διαπίστωσα ότι το αντικείμενο μου αρέσει πολύ και στην πράξη, αλλά δεν κάλυπτε τις προσδοκίες μου απόλυτα ο χώρος στον οποίο θα κινούμουν, oπότε αποφάσισα να κάνω μεταπτυχιακό στο εξωτερικό για να μάθω κάποια πράγματα παραπάνω και να μπορέσω να κυνηγήσω αργότερα θέσεις στον χώρο που φανταζόμουν εξαρχής, όταν δήλωσα αυτή τη σχολή.
Το πρόβλημά μου είναι ότι ακόμα και αν η απόφαση να διαλέξω μία σχολή που ξέρω ότι δεν θα μου έδινε τόσα λεφτά και κύρος ήταν δική μου, και ενώ το αντικείμενο μου αρέσει και θέλω να ασχοληθώ σε αυτό, επηρεάζομαι από το πώς με βλέπουν οι άλλοι γύρω και από αυτό που βλέπω και εγώ σχετικά με τις πληρωμές και τις ευκαιρίες εργασίας στους άλλους χώρους και νιώθω ότι το κύρος μου είναι χαμηλότερο. Το γεγονός αυτό έχει συμβάλλει στο να θεωρώ το επάγγελμά μου κατώτερο εν τέλει, και να προσδοκώ με κάθε τρόπο να «ανεβάσω την αξία μου» κυνηγώντας ευκαιρίες
εκπαίδευσης συνέχεια, κάνοντας δεύτερο μεταπτυχιακό και μαθαίνοντας ξένες γλώσσες. Όλα αυτά τα κάνω γιατί μου αρέσουν και σκέφτομαι πως θα ανεβάσουν την «επαγγελματική μου αξία», ωστόσο με κουράζουν, μου αφήνουν ελάχιστο χρόνο για μένα και φυσικά δεν μου επιτρέπουν να είμαι το ίδιο αποδοτική όσο θα ήμουν χωρίς όλα αυτά τα έξτρα.
Όλοι μου λένε πόσο με θαυμάζουν για το πόσο εργατική και πόσο δραστήρια είμαι και εγώ το μόνο που σκέφτομαι είναι ότι αντί να εστιάσω και να γίνω η καλύτερη στο επάγγελμά μου, μοιράζω τον χρόνο μου και τις σκέψεις μου, σκεπτόμενη ότι «θα μπορούσα να είμαι γιατρός, οδοντίατρος, δικηγόρος ή μηχανικός, θα είχα περισσότερα λεφτά και μεγαλύτερη αποδοχή από τους γύρω μου», επηρεαζόμενη από φίλους που κάνουν τα επαγγέλματα αυτά και που ο κόσμος τους εξυψώνει, ακόμα και αν ο κόπος που έχω ρίξει στην ζωή μου είναι ισάξιος και ξέρω ότι θα μπορούσα να είμαι στην θέση τους.
Με έχει κουράσει πολύ όλο αυτό με αυτές τις χαζές μου σκέψεις. Το ξέρω ότι είναι χαζές. Ωστόσο, νιώθω ότι είμαι μέτρια σε αυτό που κάνω, γιατί δεν έχω την διάθεση να αφιερώσω τον χρόνο που πρέπει ώστε να γίνω η καλύτερη, γιατί κατά βάθος το υποτιμώ και νιώθω ότι όσο καλή και αν είμαι σε αυτό, δεν θα θεωρείται ποτέ τόσο φοβερό όσο άλλα επαγγέλματα ούτε θα μου αποφέρει τα λεφτά που θα μπορούσα να έχω. Γιατί ξέρω από τον εαυτό μου ότι θα μπορούσα να τα είχα κάνει, αλλά δεν τα έκανα, γιατί αποφάσισα να ακολουθήσω αυτό που αγαπώ. Νιώθω άσχημα, αλλά νομίζω ότι πλέον με νοιάζει πιο πολύ να έχω τα λεφτά και το κύρος, παρά να αγαπώ αυτό που κάνω, γιατί στην τελική η δουλειά στις μέρες μας έχει γίνει ζόρικη, και ανεξάρτητα του επαγγέλματος, οι περισσότεροι πασχίζουν πολύ, κάνουν υπερωρίες κλπ, οπότε σκέφτομαι ας είχα παραπάνω λεφτά και μία πιο μίζερη καθημερινότητα...
Συγνώμη για το μεγάλο κείμενο και ελπίζω να βγάζεις άκρη με το χαοτικό μυαλό μου.
- Μπερδεμένη
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Το πιο εντυπωσιακό σε όλο αυτό είναι ότι δεν γράφεις ποια είναι η δουλειά που κάνεις. Αναμενόμενο, αλλά πολύ εντυπωσιακό.
Δεν μπορώ να σε κάνω να δεις τον εαυτό σου απ'έξω, ώστε να καταλάβεις πόσο στενά βλέπεις το θέμα της κοινωνικής καταξίωσης. Οι γιατροί και οι μηχανικοί και οι δικηγόροι χαίρουν αναγνώρισης, δεν αμφιβάλλω, αλλά αναγνώρισης χαίρουν και πολλοί άλλοι που κάνουν διάφορες δουλειές στις οποίες είναι πετυχημένοι. Δεν μπορώ να σε κάνω να μην σκέφτεσαι με όρους επιτυχίας της δεκαετίας του εξήντα. Δεν μπορώ να σε κάνω να καταλάβεις πόσο περιορισμένο είναι το πεδίο σου όλα αυτά τα χρόνια και κάθεσαι και βασανίζεσαι, αντί να κοιτάξεις προς τα έξω από τον μικρόκοσμο σου (που είναι κυρίως στο κεφάλι σου.) Έχεις καθηλωθεί στις πανελλήνιες.
Το πόσο αναγνωρίζεται κοινωνικά η δουλειά σου έχει να κάνει με το σε ποιο κοινωνικό σύνολο κινείσαι. Για ορισμένους κύκλους το να είσαι οδοντίατρος είναι κρίμα, επειδή δεν είσαι γιατρός. Για άλλους κύκλους το να είσαι μικροβιολόγος είναι κατάντια, γιατί και πάλι δεν είσαι αληθινός γιατρός, αληθινός γιατρός είναι ο καρδιολόγος. Για άλλους είναι κρίμα που έγινες καρδιολόγος σε νοσοκομείο και ασχολείσαι με αρρώστιες, γιατί θα μπορούσες να αναλάβεις την επιχείρηση του πατέρα σου και να πουλάς όπλα (ή να γίνεις πολιτικός).
Αν θέλεις να νιώσεις αποτυχημένη, αυτό είναι το πιο εύκολο από όλα. Ό,τι και να κάνεις μπορεί να μην είναι αρκετό. Η σιγουριά σου ότι αν ήσουν δικηγόρος δεν θα ένιωθες μειονεκτικά για κανέναν λόγο, είναι φαντασίωση. Είναι μια φαντασίωση που σε εμποδίζει να αντιμετωπίσεις τη ζωή σου όπως έχει τώρα: δεν κάνω την προσπάθεια μου, γιατί δεν ζω την ζωή που μου αρμόζει.
Όσο για την ζήλια για τους άλλους που βγάζουν τα πολλά λεφτά επειδή έγιναν μηχανικοί: συγκρίνεσαι με πολύ συγκεκριμένους ανθρώπους, και ανάγεις αυτά τα συμπεράσματα στον πληθυσμό. Ο στενός κοινωνικός κύκλος που έλεγα πριν. μπορείς κάλλιστα να είσαι ένας φτωχός γιατρός, αλλά μπορείς να είσαι ένας πλούσιος (βάλε ό,τι επάγγελμα μπορείς να φανταστείς). Η σίγουρη δουλειά και τα σίγουρα λεφτά είναι παρελθόν, κάτι που ξέρεις, αλλά προτιμάς να μην αφομοιώνεις ουσιαστικά.
__________________
3.
Εντάξει βρε Αμπα τα λες τόσο ωραία και τόσο απλά! Στη πραγματικοτητα τόσο απλά είναι αλλά όταν είσαι εσύ μέσα φαίνονται περίπλοκα.
Θέλω να σε ρωτήσω πως να πω στον άνθρωπο που μέχρι τώρα έχουμε χτίσει όνειρα μαζί ότι εμενα κάτι έσπασε μέσα μου και δεν θέλω ποια όλα αυτά, δεν μπορώ ποια να υπάρχω δυπλα του με τις συνθήκες αυτές που μέχρι τώρα επιθυμούσα.
(Ανακάλυψα κάτι πολύ σημαντικό στη ψυχοθεραπεία που με κάνει να βλέπω τα πάντα αλλιώς) Γνωρίζω ότι για να βρω εμένα πρέπει να μείνω μόνη.
Αλλά πώς να πληγώσω αυτόν τον άνθρωπο τόσο πολύ!?
Ξέρω ότι με αγαπάει πάρα πολύ και δεν ξέρω εγώ πως να του πω ότι για μένα είμαι πάνω από όλα εγώ! Θα είναι σαν να τον ξεγέλασα που ως ένα βαθμό ισχύει αλλά δεν το ήξερα ούτε εγώ η ίδια.
Πως το λες?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ποτέ δεν θα καταλάβω γιατί ενώ κάποιοι κάνουν κοτζαμάν ψυχοθεραπεία, ρωτάνε εμένα.
Λες να ξέρω περισσότερα από τον ψυχοθεραπευτή σου για τη ζωή σου, και να πω κάτι πιο διεισδυτικό;
Φοβάμαι ότι όταν το κάνετε αυτό, ξέρετε ότι δεν θα σας αρέσει η απάντηση του θεραπευτή σας και εδώ θα πάρετε κάποια που θα σας αρέσει περισσότερο, επειδή εγώ (εμείς) δεν ξέρουμε όσα ξέρει αυτός, και μας παρουσιάζετε τα πράγματα όπως θέλετε.
Θα τον πληγώσεις τόσο πολύ επειδή δεν γίνεται αλλιώς. Θα το ξεπεράσει. Και για αυτόν πάνω από όλα βρίσκεται αυτός. Δεν είσαι εσύ ο λόγος που υπάρχει.
Δεν θα ξαναπαντήσω σε άνθρωπο που κάνει ήδη θεραπεία, αυτή ήταν η τελευταία φορά.
__________________
4.
Αγαπητή μου α,μπα αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι γιατί πιστεύεις ότι όλος αυτός ο κόσμος γράφει τα προβλήματά του σε εσένα και δεν τα συζητάει με τους κοντινούς του ανθρώπους; Τι είναι αυτό που μας κάνει να συζητάμε τα προβλήματά μας με κάποιον άγνωστο πιο εύκολα και όχι με τους αγαπημένους μας φίλους; Έχω σκεφτεί και άλλες φορές να σου στείλω κάποια ερώτηση αλλά εκτός του ότι δεν είχα κάτι συγκεκριμένο να ρωτήσω, όλα αυτά που με αφορούν, με προβληματίζουν, με πληγώνουν τα συζητάω με τους φίλους μου που είναι πάντα εκεί για εμένα. Όσες φορές σκέφτομαι την ζωή μου δεν μπορώ να την φανταστώ χωρίς τους αγαπημένους μου φίλους, και από την άλλη ξέρω άτομα που έχουν παρέες αλλά όχι φίλους πραγματικούς και ούτε το επιδιώκουν. Μα πως γίνεται αυτό;;; (είναι δύο οι ερωτήσεις μου, τυχαία προέκυψαν έτσι) φιλιά <3
- τρεχα γυρευε
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Χαίρομαι που αγαπάς τόσο τους φίλους σου, αλλά μάλλον δεν σου έχει τύχει ακόμα κάτι που δεν μπορείς να τους πεις.
Οι φίλοι κρίνουν, αγαπητή φίλη, όσο και αν σε αγαπάνε. Έτσι είναι οι άνθρωποι. Όταν θα σε βρει κάτι που ξέρεις ότι θα τους κάνει να σε δουν αρνητικά, θα δεις γιατί υπάρχουν οι άγνωστοι που ακούνε προβλήματα, και είναι αυτή η δουλειά τους.
__________________
5.
Χαίρεται! Το πρόβλημά μου μπορεί να ακουστεί χαζό ίσως και αστείο όμως εμένα με εχει φτάσει στα όριά μου. Με νευριάζει ο πατέρας μου και θα σας πω το λόγο παρακάτω. Είμαι 18 χρονών φέτος δίνω πανελλήνιες και όπως καταλαβαίνετε θέλω ησυχία στο σπίτι για να διαβάσω. Λοιπόν, ο μπαμπάς μου ροχαλίζει απίστευτα. Κάθε μεσημέρι που γυρνάει σπίτι, αλλά και το βράδυ μέχρι αργά αντί να πάει στο κρεβάτι του να κοιμηθεί, κάθεται στο σαλόνι που ειναι η τηλεόραση και τον παίρνει ο ύπνος οποτε ξεκινάει και το ανυπόφορο ροχαλητό. Το χειρότερο είναι οτι δεν παραδέχεται οτι ροχαλίζει, ισα ισα μας βγάζει και τρελούς (εμένα τη μητέρα μου και τον αδερφό μου) που παραπονιόμαστε . Αυτό που του ζητάμε ειναι να πάει να κοιμηθεί στο δωμάτιο του που υπαρχει η δυνατότητα να κλείσει την πόρτα και να μην είμαστε όλοι αναγκασμένοι να ακούμε τα ροχαλητά, δε νομίζω οτι ειναι πια τόσο εξωπραγματικό. Δεν ακούει όμως κανέναν και τίποτα και συνεχίζει να κάνει το δικό του. Α! Δεν αναγκαζόμαστε μονο να ακούμε τα ροχαλητά του αλλα να ακούμε ΚΑΙ την τηλεόραση απο πάνω που προσπαθεί να μας πείσει οτι παρακολουθεί και οτι δεν κοιμάται. Ακούγεται αστείο αλλα έχουν σπάσει τα νεύρα μου τόσα χρόνια και εχω φτάσει σε σημείο να αλλάξει η εντύπωση μου γι' αυτόν τον άνθρωπο. Μπορώ να κάνω κατι; Να σημειώσω ότι δε δέχεται να πάει σε γιατρό ή κάτι (Συγνώμη για το ατέλειωτο κείμενο).
- αγανακτισμένη κόρη
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Βιντεοσκοπήστε τον και δείξτε του το βίντεο. Μετά βάλτε μια τηλεόραση στο υπνοδωμάτιο του.
__________________
6.
Γενικότερα πάντοτε είχα μια προτίμηση στους μεγαλύτερους άνδρες. Θεωρώ πως ίσως να φταίει η κάποια έλλειψη πατρός. Γνώρισα έναν άντρα λοιπόν πριν κάποιους μήνες .Δεν έχουμε κοινούς γνωστούς τον γνώρισα εντελώς τυχαία. Βγήκαμε μερικές φορές χαλαρά κ βρεθήκαμε και στο σπίτι του και σπίτι μου άλλες μερικές. Κάποιες από αυτές τις φορές προχωρήσαμε κι ερωτικά αλλά μόνο στα προκαταρκτικά, μιας κι εγώ δεν έχω ολοκληρώσει ακόμη. Από την αρχή μου είχε πει πως τον φοβίζει η διαφορά ηλικίας μας αφού δεν του είχε ξανά τύχει με τόσο νεότερη. Παρόλα αυτά υπήρχε συμπάθεια ανάμεσα μας κ απ τις δυο μεριές κι εκτίμηση κ σεβασμός. Αυτές τις μέρες μου είπε ότι δεν μπορεί να το βρει λογικό το να είμαστε μαζί ως ζευγάρι. Λέει όσο κι αν δε το θέλει τον νοιάζει τι θα πουν οι τρίτοι, τ θα πει ο κόσμος. Δε μπορεί να δεχτεί το γεγονός ότι θα βγαίνουμε έξω σαν κανονικό ζευγάρι. Ντρέπεται με λίγα λόγια για αυτήν την διαφορά ηλικίας μας. Από την άλλη δε θέλει να είμαστε μαζί μόνο κ μόνο για σεξ κ τίποτε άλλο, όσο ωραία κ να ήταν όταν κάναμε προκαταρκτικά. Λέει δε μπορεί να το κάνει αυτό μαζί μου διότι δεν είμαι τέτοια κοπέλα, κατά τη γνώμη του, μόνο για ξεπέτες δηλαδή. θα ήθελε πολύ να έχει μια όμορφη ολοκληρωμένη σχέση μαζί μου, αν δεν ήμουν τόσο μικρότερη. Επιπλέον θεωρεί πολύ μεγάλη ευθύνη το να είναι ο πρώτος μου(που τελικά δε θα ναι). Εγώ όμως τον θέλω αρκετά. Δεν με ενοχλεί η γνώμη των άλλων (μάλλον λόγω επιπολαιότητας κ ''νιότης'' :P) θα ήμασταν υπέροχα μαζί αλλά από ότι φαίνεται δε μπορεί να το δεχτεί. έχω στενοχωρηθεί αρκετά με αυτό το θέμα γιατί υπάρχει χημεία κ δεν υπερβάλω. Τι να κάνω; Σίγουρα δεν υπάρχει λόγος να προσπαθήσω να του αλλάξω γνώμη. Πως να σταματήσω να στενοχωριέμαι σχετικά μ αυτό το θέμα; Επιπλέον μόλις βγήκε από μια πολυετή σχέση από την οποία δεν έχει ξεμπλέξει ακόμα εντελώς και αυτό είναι απόλυτα λογικό. Μου έχει πει πως θέλει πολύ να κρατήσουμε μια φιλική επαφή γιατί με θέλει στη ζωή του. Παρόλα αυτά όταν βρεθήκαμε για να μιλήσουμε και να το σταματήσουμε όλο αυτό και γνωρίζοντας την όλη κατάσταση και όσα μου είχε πει, καταλήξαμε να φιλιόμαστε κι άκρη δε βγάλαμε. Ξέρω ποιο είναι το καλό μου. Το καλό μου είναι να το διακόψω μαχαίρι και να αποφύγω την επαφή μαζί του για αρκετό καιρό γιατί όταν ένας άνθρωπος σου προκαλεί περισσότερα αρνητικά συναισθήματα από ότι θετικά πρέπει να τον βγάλεις από τη ζωή σου. Ώρες ώρες με κάνει και αισθάνομαι τόσο μόνη. Νιώθω ότι μετά από αυτόν δεν θα τύχει να γνωρίσω κανέναν άλλον(πράγμα που δε νομίζω ότι ισχυεί απλά είμαι λίγο δραματική). Κι αν με ήθελε πραγματικά δεν θα τον ένοιαζαν αυτά τα ''προβλήματα'' που χρησιμοποιεί ως δικαιολογίες. Τι να κάνω όμως; Πώς να καταφέρω να ξεκολλήσω το μυαλό μου; Ενώ ξέρω τι πρέπει να κάνω, δε το κάνω γιατί δε μπορώ η μάλλον δε θέλω! Βοήθεια!
- Άννα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Εγώ βρε Άννα λέω να ασχοληθείς με το γεγονός ότι θέλεις μεγαλύτερους άντρες επειδή σου λείπει ο πατέρας σου. Σκοπεύεις να ζήσεις όλη σου τη ζωή με αυτό το θέμα στην πλάτη σου; Δεν καταλαβαίνεις ότι δεν θα καταφέρεις ποτέ να καλύψεις ένα εσωτερικό πρόβλημα με ερωτικές σχέσεις; Δεν λες και πόση διαφορά έχετε, και με τρομάζεις.
_________________
7.
Αγαπητη Α μπα, εχω σχεση εδω και 5 χρονια με τον συντροφο μου και περναμε υπεροχα.. δουλευει σε μια εταιρία με καλα λεφτα,κατι που εχει βελτιωσει αρκετα κ την ποιοτητα της σχεσης μας.. το θεμα μου ειναι πως του προτειναν να δουλεψει σε ενα συνοικιακό μπαρακι ως μπαρμαν τα σαββατα ως εξτρα χρηματα.. εκείνος δεχτηκε χωρις καν να με ρωτησει..το ξερω πως δεν μου πεφτει λογος εφοσον δεν ειμαστε παντρεμενοι ή κατι τετοιο αλλα ειναι μια δουλεια που με γεμιζει ανασφαλειες και με ανησυχει..θα μου πεις τωρα το θεμα πως ειναι καθαρα δικό μου και πως πρεπει να το λυσω με τον εαυτο μου..αλλα οσο και να χω κατσει να μιλησω με με μένα, καταληγω στο ιδιο σημειο.. δεν μπορω να διαχειριστώ τη "νύχτα" και ολα τα παρελκομενα της.. και αυτο που με στεναχωρει περισσοτερο ειναι πως εκεινος ενω ξερει πως βασανιζομαι, εχει δεχτεί κανονικά τη δουλειά βλέποντας το ολο θεμα με κυνισμό.. θελει τα λεφτα,λεει. Δεν ειναι ανθρωπος που ψωνιζεται ουτε μου εχει δωσει ποτε το δικαίωμα να αμφιβαλλω για τα συναισθήματα του και την ειλικρίνεια του απανεντι μου.. απλα ειναι μια δουλειά που δεν μπορω να διαχειριστώ! Τι με συμβουλευεις να κανω;;
-Μπου
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Σε ποια συνοικία μένετε και το συνοικιακό μπαράκι είναι η «νύχτα» και όλα τα παρελκόμενα της; Πέρα από την πλάκα, το πιο πιθανό είναι ότι θα κουραστεί και θα βαρεθεί με αυτή την ασχολία πριν το ξεπεράσεις εσύ, αλλά άλλο είναι το πρόβλημα. Ότι κάνει κάτι που ξέρει ότι δεν αντέχεις καθόλου, για λογικούς ή παράλογους λόγους, δεν έχει σημασία, και σε αγνοεί. Είναι κάπως ανησυχητικό αυτό μετά από πέντε χρόνια. Εντάξει, δεν σου χρωστάει εξήγηση ακριβώς, αλλά δεν είναι παράλογο να περιμένεις να σε υπολογίσει. Δεν είναι ο γάμος που φέρνει τις συνθήκες συνεννόησης, ο γάμος προκύπτει όταν δύο άνθρωποι νιώθουν ότι πρέπει να συνεννοηθούν, επειδή θεωρούν ότι είναι ομάδα.
Δεν ξέρω τι σημαίνει αυτό για την σχέση που έχετε, αλλά δεν θα το έπαιρνα αψήφιστα. Δεν ξέρω τι προσδοκίες έχεις. Αν το να περνάτε υπέροχα σου είναι αρκετό και δεν σε απασχολεί τίποτα άλλο, είναι διαφορετικό από το να κάνεις σχέδια κοινής ζωής.
ΥΓ. Η δήλωση ότι τα καλά λεφτά «έχουν βελτιώσει την ποιότητα της σχέσης σας» μου φέρνει αμηχανία. Δεν ξέρω τι να σκεφτώ, αλλά η αυθόρμητη αντίδραση είναι αρνητική.
σχόλια