__________________
1.
Όταν άρχισα να υποπτεύομαι οτι ο άντρας μου με απατάει,γκρεμίστηκα. Όλες οι φορές που άργησε,που ντύθηκε καλύτερα,που δε σήκωνε τηλέφωνα,έγιναν εφιάλτης. Καυγάδισα,τα σπασα όλα μα ποτέ δεν παραδέχτηκε τίποτα.Πόσο ταπεινωτικό.Ναι,όταν είσαι όλη μέρα σπίτι με δυο μικρά,δεν έχεις την άνεση να παρακολουθείς τον άλλον και να του τη στήνεις,πόσο μάλλον όταν εργάζεται μία ώρα μακρυά.Κάποια πράγματα βγάζουν μάτι όμως.Όπως μια χυλόπιτα στο κρεβάτι.Να κοιμάται συνέχεια στον καναπέ γιατί βλέπει την αγαπημένη του σειρά.Να μην προσεγγίζει σεξουαλικά για μήνες κι εγώ να το αφήνω για να δω αυτό που άλλη θα είχε καταλάβει με τα πρώτα συμπτώματα.Εσύ πάντα μας λες ν'ακούμε την φωνή μεσα μας πριν τη θάψουμε με δικιολογίες.Όλα αυτά έχουν γίνει μήνες τώρα κι έχω κάτσει να σκεφτώ πολύ πως φτάσαμε εδώ.Γιατί όσο εξωγήινο κι αν σας ακουστεί,υπήρξαμε πολύ ερωτευμένοι για χρόνια. Αλλά το οτι δεν παραδέχεται (τώρα πια που έκοψε όλα τα σουρτα φέρτα κτλ)με σκοτώνει!Θέλω να του κάνω κακό! Μαλώνουμε ξανά και ξανά για τα ίδια."Κι εκείνη η φορά που δεν το σήκωνες ως τις 6το πρωί;Κι όταν χτύπησε το κινητό σου 3 τα χαράματα με απόκρυψη;Και γιατί πάντα τις Παρασκευές αργούσες τόσο;" Δε βγάζει πουθενά κι οι απαντήσεις είναι τόσο υποτιμητικές.Αν είχα ένα μαγικό ραβδάκι θα έκανα να μην θυμόμαστε τίποτα.Ναι προφανώς δε θέλω να χωρίσω.Ούτε και να συνεχίσω όμως μπορώ.Όλα αυτά που σου έγραψα με τρώνε.Η πεθερά μου(φίλη μου και με το μέρος μου)θεωρεί πως τέτοιες αποκαλύψεις βλάπτουν περισσότερο το γάμο.Έχω αρχίσει να πιστεύω πως κι αυτή με θεωρεί μεγάλο βόδι τελικά.Λένα μου,να επιμείνω στη γραμμή μου "πες τα μου όλα αλλιώς δε θα μαστε μαζί" ή.... δεν ξέρω...αν κάποιος έχει να προτείνει κάτι,είμαι όλο αυτιά και απόγνωση.
-Δεντοπαραδέχεται!
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Τώρα θα παραβώ την αρχή lenfou, αλλά έχω ακούσει ιστορία για άνθρωπο που τον έχουν πιάσει στο κρεβάτι με άλλον και δεν το παραδεχόταν, προσπαθούσε να βγάλει τον σύντροφό του τρελό. Μακάρι να είχα καλύτερη απάντηση, αλλά δεν έχω. Οι πιθανότητες να το παραδεχτεί δεν είναι πολλές. Δεν έχει κίνητρο να το παραδεχτεί. Η απειλή «πες μου τα όλα αλλιώς θα φύγω» είναι λίγο κούφια, γιατί ξέρει ότι αν τα πει όλα, είναι περισσότερες οι πιθανότητες να φύγεις. Το ξέρει ότι δεν θέλεις να χωρίσεις, αν ήθελες θα το είχες κάνει, τώρα κάθεσαι και βασανίζεσαι μόνο, και όσο ισχύει αυτό, ελέγχει την κατάσταση. Αν ομολογήσει, η εξουσία μεταφέρεται στα δικά σου χέρια. Λυπάμαι που αναγκάζομαι να το θέσω σε τέτοιους όρους, αλλά εδώ που φτάσατε, αυτοί αρμόζουν.
Αυτό που ελπίζει τώρα είναι ότι θα σταματήσεις να το αναφέρεις, για να τη γλιτώσει. Θα ήθελε πολύ να είχε κάποια καλή γραμμή υπεράσπισης, αλλά ξέρει ότι δεν έχει, και γι'αυτό οι απαντήσεις είναι υποτιμητικές. Ξέρεις το ανέκδοτο με τον εραστή της γυναίκας που βρίσκει ο άντρας στη ντουλάπα; Ο άντρας ρωτάει τον εραστή «τι κάνεις εδώ μέσα» κι αυτός του λέει «περιμένω το τρένο». Ο άντρας λέει «καλά, δεν μπορούσες να βρεις τουλάχιστον καλύτερη δικαιολογία;» ο εραστής απαντάει «έλα στη θέση μου, και αν μπορείς, βρες καλύτερη».
Δεν ξέρω αν γέλασες με το ανέκδοτο, αλλά είναι πολύ σοφό.
Οπότε, τι κάνουμε τώρα; Δεν ξέρω, δεν είναι μια η σωστή απάντηση, μια είναι σωστή για σένα, και πρέπει να την βρεις μόνη σου. Αυτό που έχω να πω είναι ότι για να προχωρήσεις, πρέπει να διαχωρίσεις την ανάγκη σου να το παραδεχτεί από την ικανότητα σου να πας μπροστά. Προσπάθησε να μην ταυτίσεις την προθυμία του να παραδεχτεί τι έκανε με το πόσο αξίζεις εσύ. Τα συναισθήματα σου δεν είναι συνάρτηση του δικού του χαρακτήρα. Πληγώθηκες όσο πληγώθηκες, ή μάλλον, όσο πληγώνεσαι, ανεξάρτητα από το αν αυτός είναι σε θέση να το αναγνωρίσει ανοιχτά. Ο καλύτερος τρόπος να απαγκιστρωθείς από αυτές τις συζητήσεις είναι να μην έχεις την ανάγκη να τις κάνεις. Ξέρεις τι έκανε, ξέρει τι έκανε, δεν είναι ανάγκη να το πει για να το ξέρετε και οι δύο. Πες ότι το παραδέχεται, με λεπτομέρειες και από όλα. Το ερώτημα που παραμένει στο τέλος είναι: τι σημαίνει αυτός ο γάμος για σένα; Τι σημαίνει αυτός ο άντρας για σένα; Θέλεις να είσαι μαζί του, όπως είναι, με αυτά που ξέρεις γι'αυτόν; Περνάς καλά; Θα μπορέσεις ποτέ να περάσεις καλά, μετά από αυτό που έγινε;
__________________
2.
Αγαπημένη μου Α,μπα,
Ειμαι Ελληνίδα, ζω στο εξωτερικό και ειμαι σε σχέση με εναν Ισπανό. Αυτος ο άνθρωπος προφανως δε μιλάει ελληνικά, και οι δικοί μου μιλούν μόνο ελληνικά. Το καλοκαιρι θελουμε να κατεβουμε μαζι στην Ελλαδα και οπως ειναι φυσικό η οικογένεια μου θα θέλει να τον γνωρίσει. Και ερωτώ: πως ακριβως γίνεται η γνωριμία σε αυτήν την περίπτωση; Εκτελώ χρέη διερμηνέα σα να μην υπάρχει αυριο; Κι αν ναι, πως γίνεται να κανω την όλη κατάσταση όσο γίνεται λιγότερο αμήχανη;
Σ'ευχαριστω πολυ για το χρόνο σου!
- Χαμένη στη μεταφραση
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Χωρίς πλάκα τώρα, το google translate πλέον αναγνωρίζει φωνή και μεταφράζει ολόκληρες προτάσεις, πρόσφατα έβαλαν και τα ελληνικά. Δείξε σε όλους πώς λειτουργεί στο κινητό τους, και πιστεύω ότι θα σωθείτε όλοι.
__________________
3.
Καιρό ακούω αυτό το 'αγάπα τον εαυτό σου, μην εξαρτάς την ευτυχία σου από κανένα'. Και ειλικρινα δεν μπορώ να καταλάβω αν όσοι το λένε αγαπούν όντως τον εαυτό τους. Φυσικά να αγαπάς τον εαυτό σου, να τον φροντίζεις, να τον προσέχεις, να τον ακούς και να μην αφήνεις κανέναν να υποτιμά την αξία σου. Όμως αφού είσαι και συντροφικό όν-ως άνθρωπος, δεν είναι και φυσιολογικό να θες να είσαι με κάποιον άλλον άνθρωπο? Πλεον το να θες να έχεις σχέση μεταφράζεται τόσο εύκολα σε 'είσαι εξαρτημένος από κάποιον'. Συμφωνείς ?
- -Κάποια-
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν ξέρω τι εννοεί ο καθένας από αυτούς που σου το λέει, αλλά μπορώ να σου πω τι θα εννοούσα εγώ, αν το έλεγα. Είναι φυσιολογικό να θέλεις να είσαι με έναν άλλον άνθρωπο, και το να έχεις σχέση δεν σημαίνει «πλέον» ότι είσαι εξαρτημένος από κάποιον. Πρέπει να είσαι σε θέση να είσαι ευτυχισμένη και χωρίς κάποιον άλλον, όμως, για να βρεις αυτόν τον άλλον. Ο αυτόνομος άνθρωπος είναι αυτός που θα βρει τον σύντροφο που του ταιριάζει. Αν έχεις κενά μέσα σου που ελπίζεις να σου τα καλύψει άλλος, πρώτον, αυτό δεν γίνεται, και δεύτερον, αν πετύχεις έναν αντικατοπτρισμό αυτής της επιθυμίας, τότε είσαι εξαρτημένος από τις διαθέσεις του άλλου.
__________________
4.
Αγαπητή α, μπα ελπίζω να είσαι πολύ καλά και να συνεχίζεις να μας διαφωτίζεις με επιτυχία. Η δικιά μου απορία είναι ένα θέμα κοινότυπο, το οποίο λογικά μάλλον και έχεις ξανακούσει. Ξεκινάω με το ιστορικό της υπόθεσης.
Βγήκα από μια μακροχρόνια σχέση έχουσα σώας τας φρένας. Εγώ και ο πρώην πλέον μετά από αρκετό καιρό έχουμε γίνει κανονικότατοι φίλοι κολλητοί, χωρίς το παραμικρό ερωτικό συναίσθημα από καμία πλευρά πλέον. Εγώ κάνω τα παιχνίδια μου αλλού, αυτός τα δικά του αλλού.
Πριν υπάρξουμε σε σχέση ήμασταν φίλοι και γνωρίζαμε ο ένας τα προσωπικά του άλλου. Με αποτέλεσμα εγώ να ξέρω για μια ερωτική ιστορία που είχε με μια κοπέλα με την οποία ήταν και είναι κολλητός. Λόγω αυτού του παρελθόντος εγώ ζήλευα. Συζητώντας με φίλους, αυτό που κατάλαβα είναι ότι αυτή η αντίδραση από μέρους μου είναι φυσιολογική. Όπως καταλαβαίνεις όμως α, μπα μου, η ζήλεια μου αυτή δημιουργούσε προβλήματα στην όλη κατάσταση. Η συμπεριφορά μου μπορεί να μην ήταν ακραία, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί με όλους τους ανθρώπους και πίστεψέ με, μου φαίνεται απόλυτα κατανοητό.
Προφανώς και αν κάνω μια καινούρια σχέση θέλω να έχει μια όσο γίνεται πιο ομαλή ροή, ας πούμε. Με λίγα λόγια θέλω η τωρινή «αθώα» σχέση που έχω με τον πρώην μου να επηρεάσει όσο γίνεται λιγότερο την πραγματικότητα με κάποιο νέο σύντροφο.
Ποιος είναι κατά τη γνώμη σου ο καλύτερος τρόπος να επιτευχθεί αυτό; Να έχω αναφέρει προκαταβολικά τι έχει συμβεί με αυτόν τον άνθρωπο, με κίνδυνο βέβαια κάποιες ζήλειες και όχι τόσο μεγάλη άνεση στην επαφή μου μαζί του; Ή να αποκρύψω εντελώς το παρελθόν, με αρκετά μεγάλη δυσκολία λόγω του χαρακτήρα μου; Από μόνη μου βέβαια τείνω πιο πολύ στη δεύτερη επιλογή, γιατί θεωρώ πως τα πράγματα θα είναι πολύ πιο εύκολα μέσα στη σχέση και αν το πάρω (που θα το πάρω) πολύ στα σοβαρά τότε θα έχω εκπληρώσει ένα πολύ δύσκολο τασκ για τον εαυτό μου. Πες μου, σε παρακαλώ, τη γνώμη σου και αν υπάρχει κάτι που γενικά θα πρέπει να προσέξω σε μια τέτοια περίπτωση και δεν το σκέφτηκα.
Σε ευχαριστώ πολύ ❤
- μπουγάτσα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Κάτσε πρώτα να βρεις κάποιον με τον οποίον θα κάνεις τέτοια σχέση ώστε να υπάρχει λόγος να του μιλήσεις για το παρελθόν σου, και κάτσε να δούμε αν τότε θα είσαστε ακόμη κολλητοί με τον πρώην. Αν γίνουν και τα δύο, θα δεις πώς θα αισθάνεσαι τότε, γιατί το ότι εσύ τότε αντέδρασες έτσι, δεν σημαίνει ότι ο μελλοντικός και ανύπαρκτος για την ώρα άνθρωπος θα αντιδράσει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Φυσικά και δεν είναι κάτι που πρέπει να το αναφέρεις προκαταβολικά. Για να δώσεις αναφορά και εξηγήσεις για το τι σου είναι ο καθένας που συναναστρέφεσαι πρέπει να είσαι σε σχέση στενή με τον άλλον, περίμενε πρώτα να γίνει. Από την άλλη να κρατήσεις κάτι τέτοιο μυστικό 'για πάντα' είναι πολύ δραματικό και πραγματικά, αχρείαστο. Του δίνεις απείρως μεγαλύτερη αξία από όση χρειάζεται, αν το κρατήσεις μυστικό, που δεν γίνεται δηλαδή να κρατήσεις μυστικό για πάντα. Τόσος κόσμος σας ήξερε μαζί, κάπως θα το μάθει και ο μελλοντικός σου φίλος.
Αυτό που σε έκανε τότε να κολλάς τόσο με εκείνη την κοπέλα, όπως φαίνεται, δεν το έχεις ξεπεράσει, το θεωρείς ακόμα ταμπού όλο αυτό, ή τρομερά περίεργο, και γι'αυτό προβληματίζεσαι τόσο. Βρε παιδί μου, μοντέρνα κοπέλα ακούγεσαι. Σιγά τα αίματα. Είσαι φίλη με πρώην. Υπάρχουν και πιο ακραίες καταστάσεις από αυτή. Δεν έχεις δει ούτε μια σειρά του Χριστόφορου;
__________________
5.
Γεια σου Α, μπα!
Έχεις πει πολλές φορές ότι δεν θα έπρεπε να συζητάμε τα προσωπικά μας. Ποιο θεωρείς είναι το όριο; Αντιμετωπίζω μεγάλες δυσκολίες στο να κρατάω το στόμα μου κλειστό. Π.χ. Θα ανακοινώσω σε όλους ότι αρχίζω δίαιτα, ότι αποφάσισα να αγοράσω αυτοκίνητο (πριν να είναι τίποτα σίγουρο). Καταλαβαίνω ότι αυτό είναι λάθος και με φέρνει σε δύσκολη θέση πολλές φορές. Αλλά να μην μοιράζομαι τίποτα με τους άλλους;
- μεγάλη κουβέντα θα πω
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ή όλα θα τα λες, ή τίποτα; Άλλη λύση δεν βλέπεις; Το όριο είναι εκεί όπου αυτό που θα πεις θα σε φέρει σε δύσκολη θέση. Αφού έχεις έρθει πολλές φορές, μάλλον πλέον μπορείς να προβλέψεις τι μπορεί να σε φέρει σε δύσκολη θέση και τι όχι. Άρα, γιατί συνεχίζεις να το κάνεις; Ίσως επειδή έτσι προσπαθείς να κάνεις τους άλλους να έρθουν πιο κοντά σου, να γίνεις πιο αποδεκτή. Δεν είναι τυχαίο που λες παραδείγματα που εκβιάζουν την απάντηση «μπράβο σου, ωραία». Για σκέψου το.
__________________
6.
Πριν από λίγο στο ραδιόφωνο μιλούσαν για την ημέρα της γυναίκας και την ισότητα αντρών και γυναικών.
Παίρνει λοιπόν τηλέφωνο ένας ακροατής που φαινόταν να έχει πολλές γνώσεις και αρχίζει να λέει πόσο τιμούσαν την γυναίκα στην αρχαιότητα στην Ελλάδα, να αναφέρεται σε συγγραφείς κτλ, κτλ.
Και κάποια στιγμή σκάει τη βόμβα (με αφορμή μια αναφορά του στην Έλλη Παππά) και λέει το εξής:
<<Η μητέρα είναι καλύτερη στο να μεγαλώνει το παιδί από τον πατέρα>> και αρχίζει να λέει ότι η γυναίκα ήταν τροφός κτλ, κτλ.
Είπε μάλιστα ότι υπάρχουν πολλές αξιόλογες γυναίκες (που επέλεξαν όμως να μην κάνουν παιδιά!) οι οποίες διέπρεψαν σε διάφορους τομείς της επαγγελματικής ζωής.
Και ρωτάω τώρα εγώ: Αν η γυναίκα είναι από τη φύση της καλύτερη στο να μεγαλώνει το παιδί από τον άντρα, αυτό θα πει ότι πάντα οι γυναίκες θα αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στο μεγάλωμα του παιδιού, άρα θα έχουν λιγότερο χρόνο να δουλέψουν από τους άντρες, άρα θα βγάζουν πάντα λιγότερα χρήματα από τους άντρες, άρα θα είναι πάντα κατώτερες, γιατί φυσικά ισότητα των δύο φύλων χωρίς ίσα χρήματα δεν γίνεται.
Άρα αν ισχύει αυτό που λέει αυτός ο άντρας, οι γυναίκες τελειώσαμε.
Το να μην δουλεύει η γυναίκα τους εννέα μήνες της εγκυμοσύνης, και τα πρώτα 1-2 χρόνια που το παιδί είναι μωρό και το θηλάζει κτλ. αυτό είναι όντως στη φύση της γυναίκας (και θα πρέπει να έχει η γυναίκα αυτό το χρονικό διάστημα άδεια μετ΄ αποδοχών από τη δουλειά της, για να είναι και τοτε οικονομικά ανεξάρτητη).
Αλλά από εκεί και πέρα, από τότε που το παιδί απογαλακτίζεται μέχρι να γίνει 18 χρονών, γιατί δεν μπορεί να το μεγαλώσει ο πατέρας και η μητέρα να δουλεύει;
ΥΓ. Ο άντρας που τα έλεγε όλα αυτά ισχυριζόταν ότι θαυμάζει τις γυναίκες, εγώ όμως πιστεύω ότι είναι μεγάλος μισογύνης (τόσο πολύ που μάλλον δεν το έχει καταλάβει).
- Φωτεινή
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Γιατί Φωτεινή θέλεις να αναλύσουμε κάτι που είπε ένας τυχαίος τύπος στο ραδιόφωνο μια μέρα; Είναι η άποψη του κάτι πρωτότυπο, κάτι που πρέπει να συζητηθεί επειδή είναι σημαντικό, είναι κάτι που δεν έχεις ξανακούσει; Το ότι η φύση της γυναίκας, και ότι ο βασικός της προορισμός της είναι να γίνει μανούλα, είναι το σφυρί που μας βαράει στο κεφάλι από τότε που μαθαίνουμε να μιλάμε. Είναι το πιο μπανάλ, και πιο βαθύ μαζί, στερεότυπο φύλου έβερ, αυτό πάνω στο οποίο βασίζεται όοοολο το οικοδόμημα της πατριαρχίας. Το άκουσες πρώτη φορά στο ραδιόφωνο και σε εντυπωσίασε; Είναι η πρώτη φορά που το άκουσες από κάποιον που «φαινόταν να έχει γνώσεις;» Το πήρες στα σοβαρά επειδή αναφέρθηκε η Έλλη Παππά;
Όποιος λέει ότι θαυμάζει τις γυναίκες, λες και είναι κανένα ξεχωριστό είδος πλάσματος που το βλέπει στο νάσιοναλ τζεογκράφικ, κατά πάσα πιθανότητα πιστεύει ότι για τον θαυμασμό του πρέπει να του είμαστε και υποχρεωμένες, και ναι, κατά πάσα πιθανότητα είναι μεγάλος μισογύνης.
_________________
7.
Αγαπητή μου α, μπα, έχεις κάνει ποτέ γυμναστική; Σε συμπαθώ, μου αρέσει ο τρόπος σκέψης σου, πάρα πολλές φορές τον έχω θαυμάσει και με έχεις βοηθήσει και επηρρεάσει πολύ. Επίσης πολλές φορές έχω σκεφτεί ότι επιτελείς ένα είδος κοινωνικού έργου βοηθώντας κόσμο να διευρύνει λίγο τον τρόπο σκέψης του. Εύλογα όμως κάπου θα διαφωνώ και επέτρεψέ μου να σου το πω, και αυτό το κάπου είναι η στάση σου στο pole dance και σε όσους κάνουν pole dancing, και ο λόγος για τον οποίο το κάνουν. Εξ αφορμής της σημερινής ερώτησης (http://www.lifo.gr/lifoland/ampa/135329), και επειδή θυμάμαι να έχει τεθεί και αρκετά παλαιότερα το θέμα, ήθελα να ρωτήσω από που πηγάζει αυτή η αρνητική στάση. Λες «δεν μπορώ να το δω με θετικό τρόπο». Γιατί; Σε ποιόν κάνει κακό; Είτε είναι pole dancing σε ένα στριπτιτζάδικο στο οποίο εργάζονται ενήλικες με την θέλησή τους, είτε γίνεται σε μια αίθουσα διδασκαλίας, γιατί δεν μπορείς να το δεις με θετικό τρόπο; Και σε μια αίθουσα διδασκαλίας, είτε γίνεται για γυμναστική, είτε γίνεται με σκοπό να χορέψεις στο άλλο σου μισό, είτε με σκοπό να κάνεις check in στο facebook, τι φταίει το έρμο το pole dancing, per se? Τα τελευταία 27 χρόνια κάνÏ
‰ όλα τα είδη χορού, κυρίως κλασικό, καθώς επίσης και γυμναστική. Από μικρή παρακαλούσα τους δικούς μου να με πάνε ενόργανη ή ρυθμική, αλλά δυστυχώς δεν υπήρχε κάτι τέτοιο στην περιοχή μου οπότε είχα αποδεχτεί ότι δεν θα μάθω ποτέ να σκαρφαλώνω δέντρα και κολώνες και να κρέμομαι ανάποδα. Ώσπου ήρθε το pole dancing στην μόδα και άρχισαν να ξεφυτρώνουν παντού σχολές. Επειδή έχω κάνει χορό, αυτό το πράγμα χορό δεν θα το χαρακτήριζα σε καμία περίπτωση. Δεν πατάς σε νότες. Την ικανοποίηση του να περπατάς πάνω στο 4 και 1 δεν θα σου την δώσει, χορό, εν τη στενη εννοία του όρου δεν θα το έλεγα. Αλλά γυμναστική θα το έλεγα. Πιάνοντας την μπάρα με τα χέρια, κλειδώνοντας με τα γόνατα, εκεί που προσπαθώ να ενεργοποιήσω τους κοιλιακούς μου για να δώσω ώθηση και να ανέβω ψηλά, νιώθω την αντίστοιχη ικανοποίηση που νιώθω όταν σφίγγω τους κοιλιακούς μου για να κρατήσω ισορροπία στις πιρουέτες, ή όταν σπρώχνω το πάτωμα με τις πουεντ και ανεβαίνω στη μύτη και νιώθω να ενεργοποιείται ο τετρακέφαλος. Όπως πολύ σωστά λες, «κάθε άσκηση καλύπτει άλλη ανάγκη, πέρα από την καθαρά φυσική, της φυσικής άσκησης δηλαδή». Εμένα, ανάμεσα σε άλλα, μου καλύπτει την ανάγκη να σκαρφαλώνω και να κρέμομαι ανάποδα. Το δικό μου «ανάμεσα σε άλλα» δεν περιλαμβάνει το «να αναστατώνω αρσενικά», αλλά και αυτό να περιλάμβανε, το πρόβλημα πού έγκειται, δεν καταλαβαίνω; Αυτό που αντιλαμβάνομαι, και εδώ θα ήθελα την απάντησή σου, είναι ότι η αρνητική σου στάση πηγάζει από το γεγονός ότι η πλειοψηφία όσων ασχολούνται με την εν λόγω μορφή άσκησης (άσκηση είναι), το κάνουν για να ενισχύσουν την σεξουαλικότητά τους. Και για να βάλουν σέξυ φωτογραφίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και να πάρουν like. Ω! Τι έκπληξη! Πρώτη φορά το ακούω στη ζωή μου ότι ο άνθρωπος αναζητά τον θαυμασμό και την αναγνώριση και ότι θέλει να αρέσει με κάθε τρόπο που μπορεί. Η πλειοψηφία των γιατρών και των δικηγόρων, όσο και αν λένε ότι θέλουν να σώζουν ζωές, προφανέστατα έχουν το ψώνιο μέσα τους. Όσοι κάνουν πρωταθλητισμό επίσης. Εδώ υπάρχουν άτομα που πάνε στο shopping star και έχουν την αίσθηση του κατορθώματος. Γιατί ρίχνουμε στην πυρά ΜΟΝΟ όσους κάνουν pole dancing; Γιατί ΜΟΝΟ το pole dancing αξίζει όλη την κατακραυγή του κόσμου; (Α, και η χορτοφαγία επίσης). Σε τελική ανάλυση είναι διαφορετικό το πράγμα Α, από το για ποιόν λόγο νομίζει ο καθένας ότι του αρέσει το πράγμα Α (1), και αν λέει ψέματα – είτε στον εαυτό του είτε στους άλλους- για ποιόν λόγο του
αρέσει το πράγμα Α (2), και αν ο άλλος που ακούει, φοράει τις παρωπίδες του και φαντάζεται ότι ο πρώτος του λέει ψέματα γιατί του αρέσει το πράγμα Α (3).
- be and let be
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
(Δεν είχα σκοπό να ξανανοίξω το θέμα, αλλά δέχτηκα πολλά μηνύματα σχετικά, με αποκορύφωμα το «γιατί δεν ζητάς συγνώμη για την άποψη σου». Οπότε, ας πούμε ότι με αυτή την απάντηση απαντάω σε όλα τα σχετικά μηνύματα, και απαντάω σε αυτό το συγκεκριμένο μήνυμα επειδή ήταν το πιο ευγενικό.)
Δεν είναι ΜΟΝΟ το pole dancing που κατακρίνεται, μην γίνεσαι και οσιομάρτυρας. Και τι εννοείς με το ΜΟΝΟ; To MONO στον κόσμο; Το μόνο σε σχέση με τι;
Το επιχείρημα «δεν είναι κακό να είσαι λίγο ψώνιο», δεν μου φαίνεται δυνατό επιχείρημα. Μάλλον κακό είναι, αλλά εξαρτάται και για ποιο λόγο είσαι. Ας μη βάλουμε τους πρωταθλητές και τους γιατρούς και τους δικηγόρους στην υπόθεση, είναι κρίμα να λέμε τέτοια. Επίσης, ας αφήσουμε τα επιχειρήματα για το πόσο καλή άσκηση είναι, δεν αντέχω άλλο, είναι καλή άσκηση, οκ. Αλλά δεν είναι και εκεί οι αντιρρήσεις μου.
Ας μιλήσουμε σοβαρά τώρα. Καταλαβαίνω ότι για μερικές γυναίκες είναι ευκαιρία να εκφράσουν την σεξουαλικότητά τους. Καταλαβαίνω ότι υπάρχει η πλευρά της γυναικείας χειραφέτησης που προσπαθεί να βγάλει το στίγμα του στριπτιζάδικου και να επαναπροσδιορίσει το θέμα. Αλλά δεν έχω πειστεί. Δεν ξέρω πώς η ασχολία αυτή για «γυμναστική» αφαιρεί το στίγμα από το στριπτιζάδικο και την αντικειμενοποίηση της γυναίκας, και την κουλτούρα που υπάρχει γύρω από όλο αυτό. Το pole dancing ως χόμπι υπάρχει πολύ καιρό, αλλά δεν βλέπω να προστίθεται στα προγράμματα γυμναστικής των σχολείων, παρόλο που είναι τόσο καλή άσκηση.
Θα το πω ξανά, με όσο πιο απλά λόγια γίνεται. Γιατί δεν κάνουν pole dancing οι άντρες; Γιατί η ιδέα ενός άντρα που κάνει pole dancing προκαλεί γέλιο και είναι τουλάχιστον ντροπιαστική; Κάτι που υποστηρίζεις ότι είναι καλό για τις γυναίκες, για τους άντρες θεωρείται τουλάχιστον γελοίο, υποτιμητικό, αφύσικο, απαράδεκτο, γκραν γκινιόλ. Αν εσύ είσαι εντάξει με τους λόγους που καθιστούν αυτό μια πραγματικότητα, αν έχεις αναρωτηθεί, αν έχεις δώσει τις απαντήσεις, και νιώθεις καλά με αυτές, τι άλλο να πω εγώ. Εντάξει λοιπόν, για σένα. Για μένα, δεν είναι εντάξει. Be and let be, συμφωνώ, άλλωστε δεν είμαι σε θέση να απαγορέψω τίποτα, ούτε έχω τέτοια επιθυμία, γνώμη όμως μπορώ να έχω, και είναι αυτή που είναι, οπότε κι εσύ, άσε με να την έχω.
(Μη μου δώσετε παραδείγματα αντρών που κάνουν pole dancing, το ξέρω ότι υπάρχουν. Δεν αλλάζει κάτι σε αυτά που λέω. Και μην με ξαναρωτήσετε αν έχω κάνει pole dancing ή γυμναστική γενικότερα, «για να ξέρω». Φαντάζομαι ότι κι εσείς έχετε γνώμη για διάφορα πράγματα που δεν έχετε δοκιμάσει, και η γνώμη σας κρατάει από το να τα δοκιμάσετε. Έτσι λειτουργούν οι γνώμες μερικές φορές. Επίσης, το pole dancing δεν είναι σούσι για να το δοκιμάσω.)
