ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

μια ιστορια να γελασετε; δε θυμαμαι, παιζει να την εχω ξαναγραψει. Δεν τη λεω συχνα, ελαχιστοι την εχουν ακουσει.Οταν ημουν πολυ πολυ μικρη, δε θυμαμαι ηλικια αλλα πρεπει να ημουν πολυ μικρη, ειχα διαφορους περιεργους εφιαλτες μια εποχη. Ο ενας που θυμαμαι ειναι απο βαφτισια. Εμενα με ειχαν αγκαλια οι γονεις για να βλεπω αλλα δεν εβλεπα καλα. Οποτε εβλεπα τον παπα κατι να κανει, με ενα ψαλιδι και νε κατι αλλο μακροστενο και το μωρακι να κλαιει. Οποτε οπως καταλαβαινετε αυτα που δεν εβλεπα τα γεμιζε η φαντασια μου. Αυτο σε συνδυασμο με την απορια μου γιατι τα κοριτσακια και τα αγορακια ειναι διαφορετικα εκει κατω, κι εβλεπα εφιαλτες οτι ο παπας εκανε κατι νε το ψαλιδι η με ενα μακροστενο μεταλλικο εργαλειο σα βελονα εκει κατω. Εκοβε λιγο πετσακι η τρυπουσε για να κανει ουρηθρα. Κι ετσι ερμηνευα την οψη του φυλου στα παιδακια. Αλλιως ποιος ο ρολος των βαφτισιων; Αυτο το σοβαρο γεγονος πρεπει να γινοταν. Αυτα στο παιδικο μου μυαλο. Μπεμπακι. Εννοειται ουτε στους γονεις μου δε διηγουμουν αυτα τα ονειρα.Αλλος εφιαλτης παλι στην ιδια ηλικια και στην προσπαθεια μου να ερμηνευσω γιατι τα αγορια εχουν πουλακι και μεις οχι: θεωρουσα το σωμα μου φυσιολογικο αρα τη φυσιολογικη εκδοχη. Αρα καπως πρεπει να δημιουργουνταν η διαφορα στα αγορια. Κι εβλεπα εφιαλτη ολα τα αρσενικα μωρα κρεμασμενα αναποδα σε σκοινι με μανταλακι απο το τετοιο τους για να μακρυνει και να κλαινε, να ουρλιαζουν απτον πονο. Και αυτο μου προκαλουσε αισθηματα οικτου για τα αγορακια...Οπως καταλαβαινετε εχω βασιμους λογους να αμφισβητω τη θεωρια του φθονου του πεους του Φροιντ. Οχι απλα δε ζηλευα αλλα μαλιστα τα λυπομουν τα καημενα τα αγορακια. Ισως ειχε νοηνα αυτη η θεωρια σε αλλες εποχες που τα παιδια μεγαλωναν διαφορετικα και οι διακρισεις στην ανατροφη ηταν πολυ πιο εντονες με αποτελεσμα τα κοριτσθα να βιωνουν πιο εντονα το ρατσισμο.Εγω που δεν ειχα τετοια ανατροφη και δε βιωσα διακρισεις δε ζηλεψα ποτε τα αγορια, μονο οταν τους επαιρναν μηχανακι οι δικοι τους. :P