Στα βορειοδυτικά της Νορβηγίας, μια ανάσα πριν τα όρια του αρκτικού κύκλου, απλώνεται το Αρχιπέλαγος του Λοφότεν, ένα σύμπλεγμα από μικρά ψαροχώρια που, χάρη στο σχήμα του, έχει πάρει το όνομά του: "πόδι του λύγκα". Από ένα καπρίτσιο της φύσης, αν και τόσο βόρεια, τα νησάκια αυτά αγκαλιάζονται από το Gulf Stream και έτσι το κλίμα είναι αναπάντεχα ήπιο. Ακόμη και οι χειμώνες, αν και δριμείς είναι ανεκτοί και δεν διαφέρουν πολύ από αυτούς της Μεσογείου, αν εξαιρέσεις βέβαια την αρκτική νύχτα με το μόνιμο μισοσκόταδό της. "Νησιά γιομάτα θρύλους, τα Λοφούτεν", έγραψε ο Νίκος Καββαδίας, ίσως για τη σπάνια φυσική ομορφιά τους και τα απόκοσμα τοπία τους, ίσως γιατί εκεί ο ήλιος είτε δεν ανατέλει, είτε δεν δύει.
Ίσως, πάλι για το επιβλητικό Βόρειο Σέλας που απλώνεται πάνω στον ουρανό τους περισσότερους μήνες του χειμώνα.
Χειμώνα, επιλέγω κι εγώ να κάνω τα περισσότερα φωτογραφικά μου ταξίδια στο Βορρά, αφού τότε το φως είναι λιγοστό, αν και οι καιρικές συνθήκες δεν είναι πάντοτε ιδανικές.
Είναι η 5η φορά που ταξιδεύω στη Σκανδιναβία, έχω ήδη βρεθεί τρεις φορές στην Ισλανδία και, πρόσφατα, στα νησιά Φερόες. 'Ομως ο χειμώνας του Βορρά μού προσφέρει πάντα καινούργια τοπία να αντικρίσω και πάντα κάτι διαφορετικό να γνωρίσω. Στα φωτογραφικά αυτά ταξίδια ζεις τη μαγεία του αγνώστου, γίνεσαι πάλι ένα παιδί που στα μάτια του όλα είναι καινούρια, πρωτόγνωρα, διαφορετικά. Κάθε ταξίδι είναι μια περιπέτεια, μια εμπειρία μοναδική, έξω από την καθημερινότητα, έξω από την πραγματικότητα.
Στα Λοφότεν βρέθηκα στα μέσα Φεβρουαρίου 2017. Η διαμονή γίνεται σε μικρά σπιτάκια από κάποιο ψαροχώρι, ίσως και στο χείλος ενός βράχου αλλά οι μετακινήσεις είναι εύκολες ακόμη και με συμβατικό αυτοκίνητο, αφού όλα τα νησάκια επικοινωνούν μεταξύ τους με γέφυρες και τούνελ.
Τις περισσότερες ημέρες είχε μόνιμη συννεφιά, δυνατούς ανέμους και χιόνι. Δεν μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος τι καιρό σού επιφυλάσσουν τα βόρεια κλίματα και πρέπει να είσαι πάντα προετοιμασμένος για τις πιο αναπάντεχες συνθήκες. Στην περίπτωσή μου ήταν ο άνεμος. Μόνιμα ισχυρός και έφερνε πάντα δυνατή χιονόπτωση.
Από την στιγμή που βρίσκεσαι εκεί, το τοπίο σε υποδέχεται με απίστευτη ομορφιά, ένας συνδυασμός από μικροσκοπικά πολύχρωμα χωριά, απόκρημνους γκρεμούς που βυθίζονται κάθετα στη θάλασσα των φιορδ, αμέτρητες βραχονησίδες, θεαματικούς γεωλογικούς σχηματισμούς, απέραντες χιονισμένες εκτάσεις με βράχους να υψώνονται γύρω σου.
Το μόνο που ακούς είναι οι χιλιάδες φωνές των πουλιών, ο άνεμος και ο ήχος της θάλασσας. Αυτός ο συνδυασμός του απόκοσμου τοπίου που ξεπροβάλλει κάθε πρωί και των ήχων της φύσης είναι μια ανεκτίμητη εμπειρία, σε γεμίζει ενέργεια και έμπνευση για ολόκληρη την ημέρα, όποιες συνθήκες κι αν έχεις να αντιμετωπίσεις.
Τι κρατάω λοιπόν από τα ταξίδια αυτά; Όχι μόνο φωτογραφίες αλλά και αισθήσεις και συναισθήματα. Και αυτά αποτυπώνονται πρώτα μέσα μου κι έπειτα στις φωτογραφίες.
(Μέσω του ifocus.gr / www.nickkontostavlakis.com)
