Αγαπητέ εξομολογούμενε, έχω προσέξει πως στον ερωτικό/σεξουαλικό τομέα, αλλά και στις κοινωνικές επαφές γενικώς, τα πράγματα είναι τόσο εύκολα, όσο το βάθος και τα στανταρ κάποιου σε αυτό που ψάχνει.Αν ψάχνεις για απλές ξεπέτες, έχεις λίγο θράσος, λίγα λεφτά στη τσέπη και μια αντίστοιχη παρέα, βγαίνεις στα ανάλογα μέρη που συχνάζουν αγέλες αναλόγων ενδιαφερόντων και βρίσκεις το άμεσο και γρήγορο.Αν θες κάτι παραπάνω, μια πιο συναισθηματική προσέγγιση, "κανονική" γνωριμία, επικοινωνία κλπ, εκεί το πράγμα σαφώς δυσκολεύει και είναι λογικό...Έπειτα, από ένα σημείο και μετά, "φταίμε" και λίγο εμείς, οι, εντός πολλών εισαγωγικών, πιο "σκεπτόμενοι" και "ευαίσθητοι", γιατί ως τέτοιοι, και φιλτράρουμε πιο πολύ τα πράγματα (οπότε προβληματιζόμαστε και πιο πολύ/κωλώνουμε πιο εύκολα) και απογοητευόμαστε εν τέλει και κλεινόμαστε στον εαυτό μας...Πιστεύω όμως, πως πάντα υπάρχει ελπίδα. Συχνά, το θέμα είναι να το πάρεις απόφαση για να ψαχτείς πιο ενεργά και συγκεντρωμένα. Κι αν νιώθεις πως δεν μπορείς, κάνε μια ενδοσκόπηση να δεις τι είναι αυτό που σε κρατάει από το να το πάρεις απόφαση και προσπάθησε να το ξεπεράσεις. Καλή τύχη και αισιοδοξία σε όλους μας εύχομαι!
29.5.2017 | 15:23
ΚΑΤΙ ΣΚΕΨΕΙΣ
Ακούω τριγύρω μου κάτι συζητήσεις, ακούω και σε διάφορα βίντεο στο ίντερνετ και διαβάζω διάφορα πράγματα σχετικά με τη ''δήθεν ευκολία'' των ερωτικών σχέσεων τη σημερινή εποχή. Κάτι απόψεις, που ακούγονται και από γυναίκες και από άντρες ότι αν δεν ταιριάζεις με κάποιον σε όλα, μπορείς να την/τον έχεις μόνο για σεξ. Αν η χημεία σας είναι καθαρά σεξουαλική, άκουγα προχτές μια συζήτηση που έκαναν δύο φίλες, τότε έχε τον τάδε μόνο για το κρεβάτι έλεγε η μία στην άλλη και βρες έναν άλλο για επικοινωνία, συζήτηση και βόλτες.Και πραγματικά απορώ. Πού ζουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι; Πώς γίνεται να έχει τόσο ήλιο στο δικό τους πλανήτη;Εγώ που ζω εδώ, στον πλανήτη Γη, στην πόλη της Αθήνας, δυσκολεύομαι τόσο πολύ πλέον ακόμα και να βρω μια κοπέλα να μιλήσουμε, να μιλήσουμε απλά, έστω για μισή ώρα, να γνωριστούμε, να φλερτάρουμε λίγο. Όλοι και όλες πίσω από μια οθόνη. Ούτε εγώ κάνω κίνηση(βαρέθηκα την απόρριψη) ούτε οι γύρω μου να με πλησιάσουν. Μοναξιά ατελείωτη.Και όλο ακούω κάτι συζητήσεις τριγύρω μου για μέρη μέσα στην Αθήνα που είναι σεξοκαβάτζες, για τα δήθεν ''ελεύθερα κι ερωτικά Εξάρχεια'', για διάφορες περιοχές της Αθήνας, ακούω όλο κάτι συζητήσεις του τύπου ''βγήκα από το μαγαζί και η κοπέλα με ακολούθησε έξω και φασωθήκαμε στην είσοδο μιας πολυκατοικίας'' ή ''παρθήκαμε στο πάρκινγκ ή στην τάδε παραλία'' και λέω από μέσα μου ή μυθομανείς είναι όλοι αυτοί που τα λένε αυτά ή...δε ξέρω, ζούνε αλλού πραγματικά, στον πλανήτη Η Γ....ΕΝΗ ΤΥΧΗ ΜΟΥ ΤΡΕΧΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΜΠΑΤΖΑΚΙΑ.Ξέρω, θα μου σχολιάσετε ότι ψάχνω μόνο το εφήμερο σεξ, αλλά δε με νοιάζει, πείτε ό,τι θέλετε, εξάλλου δεν θα είναι η πρώτη φορά που άλλο θα λέω κι άλλο θα καταλαβαίνουν. Ελπίζω να ταυτιστούν όσοι καταλάβουν πραγματικά τι λέω σε αυτή την μετά από πολύ καιρό εξομολόγηση. Γειά σας.
2