ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα, είμαι μαθητής 2ας λυκείου και όπως σε πολλά παιδιά της ηλικίας μου έτσι και σε εμένα αρέσει μια κοπέλα. Είμαστε στην ίδια τάξη, κάθομαι από πίσω της και μιλάμε που και που. Είναι όμορφη, φαίνεται λίγο ντροπαλή και είναι πολύ καλό κορίτσι. Εγώ είμαι ντροπαλός με τα κορίτσια και γενικά δεν είχα κάποια σχέση επειδή κάθε φορά που μου άρεσε ένα κορίτσι δίσταζα να πάω να της μιλήσω ή να στείλω έστω ένα μήνυμα από το Facebook που είναι πιο εύκολο. Μιλούσαμε πολύ στα διαλείμματα για κάποιο διάστημα και παρατήρησα ότι μου ρίχνει κρυφές ματιές και είπα πως δεν έπρεπε να αφήσω και άλλη ευκαιρία να χαθεί. Έκανα την κίνηση και έστειλα ένα μήνυμα στην ομορφούλα. Αλλά εκεί που μιλούσαμε μου είπε ότι είχε βγει βόλτα με το αγόρι της. Το αστείο εδώ είναι ότι τόσο καιρό δίσταζα και τώρα που έκανα μια κίνηση απέτυχα. Εδώ είναι όμως που η ιστορία γίνεται πιο περίπλοκη από ποτέ. Δεν μιλάμε πλέον πολύ όπως παλιά γιατί την ψηλοντρέπομαι λόγω της διακριτικής χειλόπιτας που έφαγα και λέω να την ξεχάσω αλλά στο σχολείο με κοιτάει συνεχώς, προφανώς γιατί κατάλαβε ότι μου άρεσε σαν κοπέλα αλλά το κάνει συνέχεια, με κοιτάει σαν να θέλει να μου πει κάτι. Μήπως δεν είχε αγόρι και της αρέσω λίγο ; Αν δεν είχε αγόρι γιατί να με πει ψέματα, για να ζηλέψω ; Μήπως με δουλεύει ; Μήπως είναι και αυτή σαν εμένα, ντροπαλή και διστάζει να κάνει κινήσεις ; Αυτά τα ερωτήματα με μπερδεύουν πολύ. Ποια είναι η γνώμη σας ;