ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το ξέρω είναι τρελό, πως μπορεί να θέλω ακόμα έναν άνθρωπο που μου φέρθηκε τόσο σκληρά? Που με ταπείνωνε συνεχώς για ότι έκανα στη ζωή μου, για το επαγγελμά μου, τους φίλους μου, τις απόψεις μου, με αθλιους χαρακτηρισμούς και όλα αυτά γιατί? Για να ανεβάσει τον ίδιο του τον εαυτό στα ύψη! Χωρισαμε ξανα πριν δυο μήνες αλλά ήρθε και με βρηκε και με παρακαλεσε να μη ξανα φύγω από κοντά του και οτι ειχε καταλάβει τα λάθη του και εγώ τον πιστεψα! Και όμως δυο μήνες μετα έκανε και πάλι τα ίδια! Όσο και αν με πόνεσε επρεπε να δώσω ένα τέλος, ένας τέλος που ετσι και αλλιώς θα ερχόταν αφού αλλα ήθελε ο ένας και άλλα ο άλλος! Δε λέω περάσαμε και υπέροχες στιγμές μαζί, αλλά όταν ο βασικός του στόχος ήταν να φύγει για το εξωτερικό και έκανε τα πάντα προκυμένου με με τραβήξει μαζί του ενω δεν ήθελα, γεμιζοντάς με με ενοχές ότι εγω τον κρατάω εδω, το τέλος ήταν συγουρο. Και πως να εμπιστευτεις να πας στο εξωτερικο με εναν τετοιο άνθρωπο? Που σε κοροιδευει επειδη αγαπας την οικογενεια σου, που σε κατακρίνει γι αυτό που σπουδαζεις λέγοντας ότι αυτός κανει κάτι σπουδαίο, που σε χαρακτηρίζει ως ανοητο και κολλημένο επειδή δεν εχεις την ιδια αποψη για το εξωτερικο και τη μεταναστευση, που σου λέει ότι εχεις χαμηλες βλέψεις για τη ζωή σου επειδή δε θέλεις ακριβο αμαξι και τη μεγάλη ζωή. Και ποιος μου λέει εμενα οτι αν πηγαινα μαζι του δε θα μου εκανε και εκει τα ιδια, ή δε θα με παρατούσε! Πως μπορεις να εχεις εμπιστοσυνη σε εναν ανθρωπο που βριζει όλες τις γυναικες, τον κοσμο που περνά χωρις να τον ξέρει, την χώρα του, την ίδια του την οικογενεια? Πως μπορεί να φταίω εγώ για τις δικές του επιλογές που στο κάτω κάτω μονος του τις εκανε, δεν τον αναγκασε κανένας! Και πλέον με μεγάλη μου λύπη διαπίστωσα ότι μόλιες χωρίσαμε αναζητά την επόμενη. Αναμενόμενο θα μου πεις! Εντάξει, απλά για μένα πονάει, όσο και να με πλήγωσε και να μου έκανε κακό, δε μπορώ να τον ξεπεράσω, ανόητη θα μου πεις και θα συμφωνήσω, αλλά αν ήταν στο χερι μου θα πατούσα το μαγικό κουμπί και θα τα διέγραφα όλα!