ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γουσταρεις καποιον, σε γουσταρει κ αυτος και, αντι να πειτε ο ενας στον αλλον τι νιωθετε και να ειστε μαζι, παιζετε παιχνιδακια. Και το παιζεις εσυ δυσκολη στην αρχη, γιατι φυσικα δεν θες να του δειξεις ποσο κολλημενη εισαι μαζι του. Και αυτος, επειδη σε βλεπει ετσι συγκρατημενη απεναντι του, υποθετει οτι μαλλον δεν ενδιαφερεσαι και πολυ, οποτε αποφασιζει να μη συνεχισει να σε διεκδικει. Και πανω στην προσπαθεια του να σε ξεχασει, βγαινει με αλλες. Και εσυ, βλεποντας τον να βγαινει με αλλες, συμπεραινεις οτι δεν ενιωθε και τιποτα ιδιαιτερο για σενα και σκεφτεσαι οτι ειναι μαλακας, οπως ολοι κλπ. Και πανω στην προσπαθεια σου να τον ξεχασεις και συ, πας με τον πρωτο τυχοντα. Και το μαθαινει ο αλλος αυτο και σε κατηγορει, σε λεει πουτανα κλπ. Που να ξερε οτι καθε βραδυ που πεφτεις για υπνο σκεφτεσαι εκεινον. Και που να ξερες και συ οτι με οσες κ αν παει, εσενα εχει στο μυαλο του και εσενα θελει...Και καπως ετσι δυο ανθρωποι που ενδιαφερονται πραγματικα ο ενας για τον αλλον, αντι να δειξουν τα πραγματικα τους συναισθηματα και να καταληξουν μαζι, καταληγουν χωρια, λογω ΕΓΩΙΣΜΟΥ. Μα δεν ειναι κριμα?Γιατι να φοβομαστε να εκφρασουμε αυτο που νιωθουμε? Γιατι να προτιμαμε να το παιζουμε αδιαφοροι, απ' το να δειξουμε τα αληθινα συναισθηματα μας? Γιατι επιλεγουμε να παιζουμε με αλλους(ενω ολοι αυτοι οι αλλοι δεν ειναι τιποτα για μας), και πληγωνουμε αυτον που οντως αγαπαμε και μας αγαπαει?