Αυτές οι περιπτώσεις είναι πάντα δύσκολες.Προσπάθησε με καθαρό μυαλό να δεις τι είναι αυτό που σας φέρει ως εδώ και να προσπαθήσεις μέσα από διάλογο να διορθώσεις τα πράγματα.Αν δεις πως δεν διορθώνεται τίποτα,πάρε την γενναία απόφαση και δώσε ένα τέλος.Θα είναι πολύ χειρότερο και για τους 3 να διαιωνίζεται μία άρρωστη κατάσταση που θα κάνει μόνο κακό.Οι λογικές του τύπου αφού τον επέλεξες θα μείνεις εκεί ή το παιδί αν δεν έχει και τους δύο γονείς δεν μεγαλώνει σωστά και δεν ευτυχεί,ανήκουν στις (πολύ) περασμένες δεκαετίες.
3.6.2017 | 23:47
Ως ποτε;...
Τι να κανω; Ειμαι σε μονιμη φαση στεναχωριας.Παντρεμενη νεα με ενα μικρο παιδι. Να θελω να χωρισω και να κομπλαρω.Πως θα το παρει το παιδι;Θα εχει επιπτωση στη ψυχολογια του αν το παρω και φυγουμε. Εχω χασει τον εαυτο μου. Ποτε ξανα δεν εχω νιωσει ετσι.Πολλες σκεψεις μου περνανε απ το μυαλο. Θελω τοσο να ξεφυγω απο αυτη τη κατασταση και να ριξω βρισιδια στον αντρα και στη φαμιλια του.Ποιος ειναι αυτος που μ εχει κανει ετσι;Ενα μηδενικο που μ εχει ισοπεδωσει ψυχολογικα.Τον μισω γι αυτο που μ εχει μετατρεψει. Και τελος μισω εμενα που δε τον αφηνω να ξεφυγω
2
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [20.12.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-12-20/__LiFO_10%2B1_Previews%2810%29.jpg?h=748d7e9c&itok=xZ3nWt1B)
