ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν φανταζομουν ποτε οτι θα ερωτευομουν τοσο πολυ, δεν φανταζομουν ποτε οτι θα τον αγαπουσα με ολα του τα στραβα κι οχι παρα αυτα... καποιους μηνες αφου ημασταν μαζι, επλεα σε πελαγη ευτυχιας, ειχα βρει αυτον που εψαχνα χρονια, το εμαθα απο κοινους φιλους.. ηταν ηδη σε αλλη σχεση, 4 χρονια. Ημουν τοσο ζωον, αισθανθηκα προδομενη γιατι εμοιαζε να ειναι ερωτευμενος μαζι μου. Και δεν ειχα παρει χαμπαρι τιποτα.Ποτε δεν μαλωνουμε, παντα συζηταμε, τοσο Σκανδιναβοι, ακομη και για το οτι 30 εγω και 30 φευγα εκεινος ανθρωποι τα ειχαμε κανει τοσο μπαχαλο. Το συζητησαμε πολιτισμενα. Με θελει, το σεξ ειναι εξαιρετικο, η επικοινωνια μας υπεροχη,κοινη αισθητικη και νοοτροπια, συμπληρωνουμε τις φρασεις ο ενας του αλλου συχνα, θελει να μεινει στη σχεση μας. Αρα θα χωρισεις με την αλλη, ειπα; Πρεπει, αλλα μου ειναι δυσκολο, καποιες επιλογες εχουν γινει και δυσκολα αλλαζουν.Ομως με ηθελε..Θα του ελειπα αν εφευγα..κι εμενα τοσο.. Το αφησα να κυλησει για κανενα διμηνο, με επιανε δυσφορια οποτε πηγαινε να την βρει, εμενε σε αλλη πολη εκεινη λογω εργασιας. Δεν πηγαινε συχνα, μια-δυο το μηνα, διημερο. Ελεγα, τωρα θα της το πει, μετα θα της το πει. Τιποτα δεν αλλαζε. Εγω κολλουσα περισσοτερο μαζι του αντι να προταξω το εγω μου και να πω ΜΠΑΣΤΑ δεν γινεται και τις δυο. ΕΛα ομως που εφτασε ο καιρος να το πω. Το βραδι που θα το ξεφουρνιζα, ηρθε αλαφιασμενος. Η αλλη τα ειχε μαθει κι εκεινη, ειχε τους κωδικους του στο φεισμπουκ κ ειχε δει φωτογραφιες μας και συνομιλιες. Καταντραπηκα που εγινε ετσι. Εβαλα τον εαυτο μου στη θεση της, ειχα υπαρξει στη θεση της, αλλα εδωσα πιστωση χρονου. Απο την αλλη καταχαρηκα, τουλαχιστον τωρα θα εληγε η σχεση τους, ειπα.Εξαλλου για να δωσει τοσο χωρο στη ζωη του για μας, κατι ειχε παγωσει στην αλλη του σχεση, κατι ειχε δει σε εμας. Δεν εγινε ετσι.Εκεινος ζητησε συγνωμη απο εκεινη, της ορκιστηκε πως θα με χωριζε. Το εμαθα κατοπιν εορτης ολο αυτο. Χωρις να με ενημερωσει για τις αποφασεις του, εκοψε καθε επαφη μαζι μου. Για 4 μηνες. Εκλαψα, χτυπηθηκα, ειχε διαλεξει εκεινη. Τι αλλο να εκανα παρα να συνεχισω τη ζωη μου. Ελα ομως που στο περας των 4 μηνων με εψαξε και παλι. Ηθελε να μιλησουμε. Εγω ομολογουμενος ακομη τον αγαπω, αλλα δεν αντεχα να ειμαι παλι η "αλλη", ομως ηθελα να ακουσω τι ειχε να πει. Τον συναντησα, πεταλουδες απο την αγωνια στο στομαχι μου. Μου ειπε πως δεν επαψε στιγμη να με σκεφτεται, πως με αγαπουσε, πως χωρισε. Ζητησε συγνωμη για ολα Ειπα ο,τι ειχα να πω, ηθελα να ειμαστε μαζι, τι αλλο εμενε; Συνεχισαμε απο εκει που το αφησαμε, ερωτευμενα 15χρονα. Ωσπου πριν λιγες μερες και ενω μετραμε σχεση σχεδον χρονου,μια φιλη μου ειπε πως τον ειδε μαζι με την αλλη τις προαλλες. Δεν ηθελα να το πιστεψω. Κι ομως, οταν το συζητησαμε το παραδεχτηκε, ηταν ακομη μαζι και με εκεινη.Ειχε ερθει κι εκεινη πλεον στη πολη που μενουμε, αλλα προσωρινα απο οσο μου ειπε εκεινος. Ηθελε για λογους ψ να εχει και εκεινη τη σχεση και για λογους χ και τη δικη μας. Το καλυτερο ομως δεν ηταν καν αυτο. Με πηρε χτες τηλεφωνο για να μου πει πως η αλλη επισης ξαναεμαθε για τη συνεχιση της σδικης μας σχεσης. Τι σατανικος συνδιασμος... για δευτερη φορα.. και την παρακαλαει να μεινει. αλλα τωρα παρακαλαει και εμενα.και τωρα σκεφτομαι οσο πιο ψυχραιμα μπορω.. ας υποθεσουμε οτι μενω μαζι του για ολους εκεινους τους σημαντικους λογους που ξερω οτι με δενουν μαζι του, ας υποθεσουμε πως τον συγχωρω, τι σοι σχεση θα ειναι αυτη πια? Εκτος αυτου, η αλλη? τι θα κανει εκεινη? αυτος θελει και τις δυο, μονο σε εμενα το παραδεχεται, σε εκεινη δεν εχει πει τιποτα τετοιο, αν το συγχωρησουμε και οι δυο, με αλλους ορους, που θα βγει? να παρακαλαω να μετακομισει εκεινη στο Τιμπουκτου μπας και το παρει αποφαση πως μαζι μου ειναι το παρον και το πιθανο μελλον? Δεν ξερω, εχω καταμπερδευτει.. το χειροτερο απ ολα, νιωθω ηλιθια, τοσο μα τοσο ηλιθια... μαλλον και ειμαι. Εξακολουθω να τον θελω... κι η αλλη φανταζομαι το ιδιο.. κι αυτος και τις δυο μας...μηπως να παω να την πιασω και να κανονισουμε κανενα τριο? μηπως να προσπαθησουμε να γινουμε μια ωραια σκανδιναβικη οικογενεια? οχι εεε? να βρω αλλον εε? και το ρημαδοσυναισθημα? και δεν ειμαι πια κανενα πιπινι, κανενας μας δεν ειναι σε αυτη την ιστορια. ποια η ωριμη επιλογη? θα ειναι ομως η σωστη? Τι κανεις οταν βρισκεις καποιον να νοιαζεστε και να περνατε καλα, που ομως εχει και αλλη να νοιαζεται και να αγαπα και στο λεει στα μουτρα πως εγω θα διαλεξω αν θα μεινω ή οχι μαζι του, με αυτους τους ορους παντα? εγω, εκεινος και η γκομενα του... ποσο Σκανδιναβοι..???