ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με το πρώην αγόρι μου ήμασταν μαζί 3 χρόνια και χωρίσαμε 3 μήνες πριν. Τα πρωτα δυο χρονια είχαμε μια υπεροχη σχέση, ειλικρινά τον αισθανόμουν, κι ακόμα τον αισθάνομαι, οικογένειά μου. Ήταν κάτι το μοναδικό. Είναι όμως ξενοδοχουπάλληλος και περσι το καλοκαίρι έπρεπε να πάει σε ένα μακρινό νησί. Το διάστημα εκείνο είχαμε κάποια προβληματα επικοινωνίας ( δεν επικοινωνούσαμε όσο συχνά ήθελα, κάτι που τώρα καταλαβαίνω καθώς φέτος εργάζομαι κι εγώ στον ίδιο κλάδο ). Όλον τον χειμώνα τα πράγματα ήταν ως εξής: εγω ειχα έναν θυμό, μια πικρία για τα θέματα του καλοκαιριού, αυτός υποσχόταν πράγματα που ποτέ δεν έκανε πράξη. Κύριο όμως θέμα καυγά ήταν το σεξουαλικό. Καθώς μέναμε και οι δυο στα πατρικά μας, ήταν δύσκολο το να βρεθούμε μόνοι. Όλες μου οι προτάσεις για ξενοδοχεία απορρίφθηκαν λόγω οικονομικής στενότητας. Το αποτέλεσμα; Να κάνουμε έρωτα 3 φορές, σε διαστημα 9 μηνών. Μέσα στο διάστημα αυτό, ο φίλος μου φρόντισε να αγοράσει το πιο ακριβό κινητό της αγοράς, και να πάει και διακοπές στο εξωτερικό με τους φίλους του. Και τον Απρίλιο μαθαίνω πως θα δουλεψω σε μια σχετικά μακρινή περιοχή. Και τον έναν μήνα που εμενε μέχρι να φύγω, δεν βρεθηκαμε ουτε μια φορα, με την δικαιολογια ότι δεν εχει μαθει να διαχειριζεται σωστα τον χρόνο του. Τωρα αυτός βρισκεται παλι σε άλλο μακρινο νησι. Ζητάει διαρκη επικοινωνία και μια τελευταια ευκαιρία. Το ενδεχόμενο άλλης κοπέλας αποκλείεται. Δεν έχω αμφιβολίες επ αυτού. Τον αγαπάω πολύ, και τον πιστευω όταν μου λέει πως με αγαπάει κι εκείνος. Αξίζει όμως να τον περιμένω 3 μήνες ακόμα; Πέρισι περίμενα, και ιδού το αποτέλεσμα. Πείτε μου ειλικρινείς απόψεις,