ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όπως σας έχω ξαναγράψει δεν μπορώ να χτυπήσω καθόλου τα πρόβατα. Ακόμα και το ύπουλο κριάρι που με καρφώνει κάποιες φορες, ακονίζει τα κέρατά του στην σιδερένια πόρτα και έρχεται δειλά δειλά προς το μέρος μου, τι άλλο να σκεφτώ; Ακόμη και τότε φοβάμαι. Εγώ να φωνάζω στον πατέρα μου ότι θα με κουτουλήσει και ο πατέρας μου να λέει να το βαρέσω στο κεφάλι. Δεν μπορώ να το χτυπήσω, του λέω, και απλά σηκώνω το ξύλο προς το μέρος του και ευτυχώς φεύγει ήσυχα. Τότε που με πλησίασε, με έβλεπε να χαϊδεύω ένα αρνί και όταν αυτό έφυγε, τότε το κριάρι ερχόταν σε μένα. Λέτε να ζήλευε και να ήθελε κι αυτό χάδια; Το ελπίζω. Του είπα να το πουλήσει αλλά δεν θέλει, είναι ωραίο κριάρι λεει. Πράγματι, είναι από τα πιο όμορφα που έχω δει κι εγώ και από τα πιο ύπουλα ίσως, εκτός κι αν όλα είναι στο μυαλό μου :P. Μία άλλη φορά, έτσι όπως κρατούσα το ξύλο δεν είδα ότι υπήρχε πρόβατο πίσω μου και κατά λάθος το χτύπησα με δύναμη στο κεφάλι. Ασυναίσθητα λέω, "ιιι πω πω sorry, συγγνώμη, δεν το ήθελα ρε προβατάκι, δεν σε είδα, κατά λάθος το έκανα κτλ" μέχρι που συνειδητοποιώ τι λέω. Το πρόβατο με κοιτούσε με μία απορία, ανάθεμα κι αν καταλάβαινε τι του έλεγα. Πάντως υπάρχουν κι άλλα άτομα σαν εμένα. Μία συναδέλφισσα :P κατά λάθος σκότωσε ένα κοτόπουλο. Ήθελε να γεμίσει με νερό την ποτίστρα και το κοτόπουλο είχε βάλει κάπου το κεφάλι μέσα, μάλλον να πιεί νερό κάπου θα είχε πέσει, και κάπου εκεί υπήρχε ένας τσιμεντόλιθος και χωρίς να το δει του πλάκωσε το κεφάλι. Όπως μου είπε, πλάνταξε στο κλάμα και του μιλούσε κλαίγοντας τι έπαθες; τι έπαθες; είσαι καλά; Χαχα γελάμε πάντως με τα περιστατικά που σχολιάζουμε, όχι φυσικά για τον θάνατό τους αλλά κυρίως με τον τρόπο που τα αντιμετωπίζουμε. Ενώ κάποιοι άλλοι που είναι πιο σκληραγωγημένοι όπως οι γονείς μας, κάνουν σαν να μην συνέβει τίποτα. Από ότι έχω παρατήρησει μιλάμε πολύ στα ζώα, σαν να είναι άνθρωποι. Ένα παιδί, που έρχεται συνέχεια με το ποδήλατο, προς τα μέρη μας, υπάρχουν κι άλλα καλύβια γύρω, κάποιες φορές τον κυνηγάει ένα σκυλί και μία φορά τον είχε ακούσει ο ιδιοκτήτης να του μιλάει "τι τρέχει; γιατί με κυνηγάς; τι σου έχω κάνει; μου λες;" χεχε. Ένας άλλος πάλι, αλλοδαπός, φωνάζει στα ζώα και τους λεει "που πάτε πρόβατα; περιμένετε περιμένετε, μην φεύγετε". Είχε πολύ πλάκα έτσι όπως τα έλεγε και με την προφορά του. Εντάξει, βέβαια όλα αυτά, εσάς μπορεί να μην σας φαίνεται αστείο, λογικό είναι αλλά εμείς το βλέπουμε από άλλη οπτική επειδή γνωρίζουμε και τους ανθρώπους και τις καταστάσεις.ΥΓ: Μας ψόφησαν 6 μικρά κοτοπουλάκια. Στην αρχή, επειδή τα έβλεπα κάπως φοβισμένα να μαζεύονται στη γωνία, ακίνητα και δεν έτρωγαν, νομίζα ότι κάτι μπορεί να τα τρώει, κάποιο ποντίκι ίσως. Σε κάποια φάση το μυαλό μου πήγε στην γρίπη των άγριων πτηνών, μιας και πριν κάποιους μήνες είχε κάνει την εμφάνιση της στην περιοχή μας και μας σύστησαν οι κτηνίατροι να τα έχουμε κλεισμένα μέσα στα κοτέσια. Ομολογώ ότι φοβήθηκα μην έχουν τίποτα μεταδοτικό στον άνθρωπο. Αλλά μάλλον τελικά είναι άρρωστα και πέθαναν από την κοκκιδίωση. Δεν ξέρω πολλά για αυτή την αρρώστια. Απλά όταν είναι μικρά τα πουλάκια πάντα πρέπει να τους ρίχνουμε ένα φάρμακο στο νερό για μερικές μέρες και όταν μεγαλώσουν θα είναι μια χαρά.