ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν ξέρω εξ αφορμής τίνος γεγονότος εγράφη η εξομολόγηση, πλην όμως το θύμα πολλάκις επιτρέπει στο θύτη να αποκτήσει αυτό το ''ρόλο''. Και μην ακούσω την γνωστή αηδία ότι έτσι ''καταδικάζω'' τη βιασθείσα και αθωώνω το βιαστή, καμία σχέση. Μιλάμε για καταστάσεις που το ''θύμα'' ανέχεται συμπεριφορές του θύτη και όχι για μία εγκληματική επίθεση αγνώστου όπως συμβαίνει στο βιασμό.

Για το περιστατικό που αναφέρεις, ο τύπος ναι, μπορεί να έφυγε με σκισμένη μπλούζα, αλλά από τα νεύρα του (κι από συνήθεια) θα την σάπισε στο ξύλο όταν γύρισαν σπίτι. Γνωρίζω πολύ καλά από τέτοιες συμπεριφορές. Η γυναίκα θα έπρεπε να εκμεταλλευτεί τη δημοσιότητα και να ζητήσει προστασία, να κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες για να μην ξαναγυρίσει σ'αυτόν, αν υπήρχε ιστορικό κακοποίησης.'Ομως επέλεξε, περί επιλογής πρόκειται, να εξευτελιστεί και να είναι μαζί του με σκυμμένο κεφάλι. Κάποιοι άνθρωποι ανέχονται τα αδιανόητα για μια στέγη κι ένα πιάτο φαΐ, "για τα παιδιά"(λες κι αυτά καλοπερνάνε σε τέτοιο περιβάλλον) και για το "τι θα πει ο κόσμος".Ναι, τελικά οι τρισάθλιοι αυτοί μπουχέσες βρίσκουν και τα κάνουν. Βρίσκουν θύματα και γίνονται θύτες.