Στο σημερινό «Α μπα»: λίγο ακόμα από τα ίδια

Στο σημερινό «Α μπα»: λίγο ακόμα από τα ίδια Facebook Twitter
30


__________________
1.

Καλησπέρα Αμπα!
Έλαβα σήμερα μία απάντηση σε αίτηση μου για περαιτέρω σπουδές που ήταν αρνητική. Το πανεπιστήμιο είναι παγκοσμίου φήμης και εγώ θεωρήτικα πληρούσα τις προδιαγραφές για εισαγωγή. (Κάπου εδώ νομίζετε δεν θα σας πω το όνομα, αλλά κάνετε λάθος, είναι το Κέιμπριτζ και οι σπουδές στη Βιολογία). Λοιπόν μου χάλασε λίγο η διάθεση αλλά τίποτα παραπάνω. Δεν χρειάστηκε να ψάξω τρόπους για να αντέξω την αποτυχία, ούτε με πήρε από κάτω, κτλ κτλ... Και σκεφτηκα, οπως σκεφτόμουν όλο το διάστημα που περίμενα τις απαντήσεις (έκανα και σε άλλες χώρες αιτήσεις) ότι
γιατί να στενοχωρήθω, δεν θα με επαιρναν έτσι κι αλλιώς...
Αλλα μήπως τελικά αυτό είναι χειρότερο? Δεν θα έπρεπε να με έχει στενοχωρήσει λίγο παραπάνω? Γιατί τι λέει για μένα τότε αυτό, ότι έχω αξιολογήσει τον ευατό μου τόσο χαμηλά που δεν στενοχωριέμαι καν με την απόρριψη, που την είχα σίγουρη? Και μήπως έτσι καταντάω να σταματάω να προσπαθώ και να στοχεύω ψηλά γιατί δεν πιστεύω ότι υπάρχει πιθανότητα να αξίζω?
Ελπιζω να μη σε μπέρδεψα, εγω πάντως ένα μπέρδεμα το έχω... (Ξαναδιαβάζοντας την ερώτηση βλέπω ότι δεν φαίνεται το γένος μου, και θα το αφήσω έτσι, και αν θες μου λες αν υποσυνειδητα το μυαλό σου πήγε στο άντρας ή γυναίκα. Το ίδιο και οι αναγνωστες. Θα είχε ενδιαφέρον να δούμε.)
(Και μία δεύτερη παρενθεση, εχω λάβει άλλες θετικες απαντησεις, από πανεπιστήμια χαμηλοτερα στην καταταξη και τη φήμη άλλα όχι απαραίτητα στο επίπεδο.. Του χρόνου θα σε διαβάζω απ' εκεί!)
-i like winter better


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Είναι λίγο τρικυμία εν κρανίω αυτά που γράφεις, και είναι λογικό γιατί προσπαθείς να συμφιλιώσεις αντικρουόμενα συναισθήματα που δεν έχεις επεξεργαστεί ακόμα. Εσύ ξέρεις κατά πόσο θεωρητικά πληρούσες τις προδιαγραφές ή όχι, εμείς δεν ξέρουμε. Αν τις πληρούσες, θεωρητικά, όπως λες, γιατί είχες σίγουρη την απόρριψη; Δεν γίνεται να ισχύουν και τα δύο.


Δεν χρειάζεται να αναλύσουμε γιατί είναι λογικό να περιμένεις απόρριψη από το Κέιμπριτζ (και σε ευχαριστώ τόσο πολύ που δεν το άφησες φλου, δεν φαντάζεσαι). Δεν σημαίνει ότι έχεις «αξιολογήσει τον εαυτό σου ΤΟΣΟ χαμηλά». Είναι πανεπιστήμιο παγκοσμίου φήμης, όπως λες στην αρχή, άρα είχες αξιολογήσει τον εαυτό σου ψηλά. Στόχευσες ψηλά, γιατί πίστεψες ότι υπήρχαν πιθανότητες ότι αξίζεις.


Είναι πιστεύω συνολικά θετικό ότι πήρες ψύχραιμα το αποτέλεσμα που ούτως ή άλλως περίμενες, και είναι επίσης συνολικά θετικό το γεγονός ότι μπορείς να χρυσώσεις το χάπι στον εαυτό σου με τα πανεπιστήμια «χαμηλότερα στην κατάταξη και στη φήμη αλλά όχι απαραίτητα στο επίπεδο». Πολλά συγχαρητήρια για την επιτυχία σου. Καλές σπουδές και καλή σταδιοδρομία.

__________________
2.

Λατρεμένη Α μπα, τι κάνεις όταν έχεις ένα ελάττωμα που δε σου δυσκολεύει ακριβώς τη ζωή, αλλά σίγουρα σε ξενερώνει κι αυτό ακριβώς το ελάττωμα σε έχει βοηθήσει πολύ στη δουλειά σου και στις προσωπικές σου σχέσεις; Εξηγούμαι. Σαν άτομο δεν υψώνω ποτέ μα ποτέ μα ποτέ τον τόνο της φωνής μου, δεν εκρήγνυμαι, δεν λέω πράγματα που μετά θα μετανιώσω αλλά... δεν ξεσπάω ούτε βάζω στη θέση τους τους ηλίθιους. Για να μην παρεξηγηθώ, δε νιώθω θύμα, έχω παραιτηθεί από δουλειές, έχω χωρίσει άντρες που δε μου κάνανε, έχω διακόψει φιλικές σχέσεις που μου έκαναν κακό. Αλλά με ήρεμο τρόπο πάντα. Ο άντρας μου, μου λέει συνέχεια πόσο με θαυμάζει που έχω τέτοιο επίπεδο, στη δουλειά μου (είμαι εκπαιδευτικός) γονείς και παιδιά με λατρεύουν και έχω πολλούς μαθητές κλπ κλπ... Αλλά εγώ νιώθω κότα και ξενέρωτη και δειλή. Σήμερα μία συνάδελφος άνοιξε το στόμα της και είπε μια απαίσια χοντράδα για 3 από εμάς και η μικρότερη ξεσπάθωσε και τη στόλισε αναλόγως. Κι εγώ τη θαύμαζα και τη ζήλευα και ήθελα κι εγώ να της τα ψάλλω αλλά το μόνο που είπα είναι κάτι του στυλ « δεν εκπλήσσομαι με αυτά που είπες γιατί ξέρω τι άνθρωπος είσαι, αλλά λυπάμαι που αναγκάζομαι να σε τρώω στη μάπα καθημερινά» Μια ξενέρωτη βλακεία είπα δηλαδή. Αλλάζει βρε Α μπα αυτό το χαρακτηριστικό? Πώς?? Είμαι και σχεδόν 40....
-chicken


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ξενέρωτη βλακεία; Πάρα πολύ ωραία το είπες. Κότα είσαι αν δεν λες τίποτα, ή αν αλλάζεις θέμα ή χαζογελάς για να αποφύγεις την αντιπαράθεση. Η μικρότερη ίσως να ξεσπάθωσε με στολίδια ακριβώς επειδή είναι μικρότερη, σε δέκα χρόνια μπορεί να εκφράζεται με άλλου είδους ένταση. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι δήλωσες την αντίθεση σου με ξεκάθαρο τρόπο (όπως αντίστοιχα έχεις παραιτηθεί, έχεις διακόψει σχέσεις και τα λοιπά). Μην θαυμάζεις και μην ζηλεύεις ανθρώπους που είναι πολύ διαφορετικοί από σένα. Προσπάθησε μόνο για την καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.


__________________
3.

 

Αγαπητή Α, μπα,
το παρακάτω πρόβλημα δεν είναι δικό μου, αλλά ενός κοντινού μου φίλου (ο οποίος έχει συμφωνήσει να το μοιραστώ μαζί σου). Έχοντας πλέον αποκτήσει κάποια οικονομική άνεση, οι γονείς του χαίρονται πολύ να του παίρνουν δώρα τύπου ρούχα, ρολόγια κοκ. Ωστόσο, κατ' αυτόν τέτοια δώρα δεν είναι μόνο αχρείαστα, βλέπε πανάκριβα ρούχα, αλλά και σπατάλη χρημάτων που θα μπορούσαν να επενδυθούν κάπου αλλού ή και να αποταμιευτούν. Ο ίδιος έχει θίξει το θέμα είτε προσπαθώντας να τα ανακατευθύνει τη ροή αυτών των χρημάτων πχ σε ταξίδια, είτε ζητώντας τα απευθείας κι όχι με τη μορφή δώρων, με σκοπό να χρησιμοποιήσει αυτός όπως κρίνει (μιας και θέλουν και χαίρονται να τα ξοδεύουν πάνω του). Το πρόβλημα όμως παραμένει κι έχει ξεμείνει κι αυτός από ιδέες. Από τη μία δε θέλει να στεναχωρήσει τους γονείς του, από την άλλη δεν ξέρει πώς αλλιώς να χειριστεί την κατάσταση. Τι θα πρότεινες, κι εσύ κι οι αναγνώστες σου; Ανυπομονώ πολύ για την απάντηση!
- φιλενάδα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν μπορώ να αξιολογήσω το «έχει θίξει το θέμα». Έχει γίνει κατανοητός; Τους το είπε ξεκάθαρα και του είπαν όχι; Γιατί το «έθιξα» μερικές φορές σημαίνει «είπα κάτι αοριστίες γιατί φοβόμουν να πω αυτό που θέλω και ο άλλος δεν κατάλαβε τίποτα, αλλά εγώ δεν το τολμάω να το ξαναθέσω και περιμένω να λυθεί το πρόβλημα από μόνο του». Γονείς του είναι, ελπίζω να έχει το θάρρος να τους πει, παιδιά, ευχαριστώ πάρα πολύ τα δώρα, αλλά δεν φοράω ποσέτ κάθε μέρα, ένα φτάνει. Να ανοίξουμε ένα ταμείο για ταξίδια καλύτερα, που μου αρέσουν περισσότερο; Γιατί να είναι αυτό πηγή στενοχώριας;


Αν το έχει πει χαρτί και καλαμάρι, και τον αγνοούν, δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Είναι δικά τους τα λεφτά και έχουν δικό τους όραμα για το πώς είναι σωστό να τα ξοδεύουν.

__________________
4.

Αγαπητή Αμπα,
Ήμουν με κάποιον για πάρα πολλά χρόνια. Παντρεύτηκαμε μικροί κ ερωτευμένοι. Κάναμε 2 παιδιά. Περάσαμε όμορφα κ δύσκολα αλλά πάντα τον λάτρευα κ τον θαύμαζα. Κυρίως το ήθος του κ τις ιδέες του! Τελικά για να μην σε κουράσω χωρίσαμε. Με άφησε για μια γυναίκα ακριβώς σαν αυτές που έκραζε κ έγινε κι αυτος ακριβώς που κορόιδευε... Δεν θα θίξω τον πόνο που ένιωσα. Θα σε ρωτήσω μόνο πως αλλάζει έτσι κάποιος? Αλλάζει τόσο? Κρύβεται Καλά μήπως κ ξαφνικά εμφανίζεται ο πραγματικός εαυτός του? Η τελικώς εμείς εθελοτυφλούμε για να δικαιολογούμε τον εαυτό μας???
Και στο τέλος της μέρας, μήπως όλα γίνονται για την πάρτη μας κ ολα τ αλλά για το θεαθήναι?
- Διονυσια


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Είναι αδύνατον να σχολιάσουμε έναν γάμο μέσα από πέντε προτάσεις που προέρχονται μόνο από τη μία πλευρά. Ο κόσμος αλλάζει, όχι με την έννοια της μετάλλαξης, όμως. Με τα χρόνια ίσως να έχει λιγότερες αναστολές και να έχει περισσότερο θάρρος να ζήσει αυτό που από πάντα ήθελε. Όταν κοροϊδεύεις κάτι, μπορεί να το κάνεις επειδή κάνεις τα σταφύλια κρεμαστάρια. Στο τέλος της ημέρας πάντως, όσο και αν αντιπαθώ αυτή την έκφραση, ναι, όλα για την πάρτη μας γίνονται. Αυτό δεν σημαίνει ότι ό,τι κάνουμε έχουν στόχο να βλάψουν τους άλλους.

__________________
5.


Α μπα και αναγνωστες το θέμα που με απασχολεί είναι πολύ σημαντικό και θα ήθελα να το σκεφτείς αρκετά ώστε να μην απορριφθει η ερώτηση μου: είμαι 18 ετών και ομοφυλοφιλη. Δεν έχω κάνει ποτέ μου σεξ, θέλω όμως να ξεκινήσω σύντομα τη "σεξουαλική δραστηριότητα" μου . λοιπόν ο προβληματισμός μου έχει να κάνει με τις προφυλάξεις. Ποτέ δεν έχω ακούσει από κάποιον για το ασφαλές ομοφυλοφιλικο σεξ (μεταξύ γυναικών). Τι συμβαίνει; Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο; Κι αν όχι τι μου προτείνετε να κάνω για να ειμαι ασφαλής από όλα αυτά τα νοσήματα; θα πρέπει να κάνουμε εξετάσεις κάθε φορά με κάθε νέα σύντροφο που γνωρίζω; Γενικοτερα δεν ξέρω τι να σκεφτώ καθώς κανείς δεν μου έχει μιλήσει για αυτό.. δεν ξέρω τι ακριβώς εχετε να μου πείτε αλλά θα ήθελα απεγνωσμένα να διαβάσω έστω και μια απαντηση που να μιλά για αυτό.. μία κοπέλα που γνωρίζω μου πρότεινε να κάνουμε σεξ και εγώ την αποφεύγω γιατί φοβάμαι.. τι πρέπει να κάνω;;
-Σοφία

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ο φόβος καταπολεμάται με γνώση. Aυτά είναι θέματα επιστήμης, οπότε πρέπει να διαβάσεις. 

__________________
6.

Ευχαριστώ για την χρήσιμη συντροφιά που μου κρατάς!! Το ερώτημα μου αφορά πρόσωπο του φιλικου μου περιβάλλοντος.. Μια φίλη όποτε την προσκαλω σε παρέα με καινούργια άτομα αισθάνομαι ότι προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή (κυρίως των αντρών) με το να είναι υπερβολικά διαχυτικη και με μια διάθεση να απομονωνει κάποιον στην κουβέντα με αποτέλεσμα να μην περνάω καλά σε επίπεδο παρέας και επιπλέον να αισθάνομαι ότι από την στιγμή που είμαστε φίλες θα νομίζουν όλοι ότι και εγώ είμαι όσο διαθέσιμη δείχνει εκείνη...επιπλέον όταν συνοδευομαι έχει την ίδια στάση λόγω μάλλον της κοινωνικοτητας της ή της αυτοπεποιθησης της... Και τώρα έρχεται η ερώτηση που από ότι έχω καταλάβει δεν σου αρέσει : μήπως είμαι υπερβολική που θυμωνω και μου βγαίνει να την αποφεύγω; μήπως ζηλεύω την άνεση της; μήπως είμαι άδικη μαζί της; μήπως...


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αν δεν περνάς καλά μαζί της, δεν περνάς καλά, δεν χρειάζεται να το δικαιολογήσουμε αυτό. Όμως κατάφερες και έκανες την συμπεριφορά κάποιου άλλου αποκλειστικά δική σου υπόθεση. Δεν στρέφεται γύρω από σένα ο κόσμος. Αν αυτή είναι διαχυτική και απομονώνει κάποιον στην κουβέντα, γιατί αυτό κάνει εσένα να μην περνάς καλά; Από πού κι ως πού οι άλλοι θα υποθέσουν ότι είσαι κι εσύ «διαθέσιμη», επειδή είσαι στον ίδιο χώρο μαζί της; Δεν έχεις δική σου προσωπικότητα; Γιατί σε νοιάζει τι κάνει όταν «συνοδεύεσαι»; Τι θα έπρεπε να κάνει επειδή εσύ συνοδεύεσαι;


Να πω την αλήθεια, ναι, φαίνεται σα να ζηλεύεις την άνεση της, την οποία αναγνωρίζεις ως προσπάθεια να γίνει το κέντρο της προσοχής, αλλά μάλλον βλέπεις ότι πετυχαίνει, και αυτό είναι που δεν σου αρέσει.


Παρεμπιπτόντως δεν υπάρχει τίποτα μεμπτό στο να δείχνεις ότι είσαι διαθέσιμη. Μεμπτό είναι να το δείχνεις αν δεν είσαι.

_________________
7.

Γεια σου Αμπα
Ειχα μια κουβέντα με την μητέρα μου η οποία υποστήριζε αυτή την άποψη- ότι άντρας και γυναίκα που εχουν σχέση από πολύ μικροί ο άντρας θα βγάλει το απωθημένο του κάποια στιγμή και θ αρχίσει να ξενοπηδαει. Της απάντησα ότι αυτό είναι σεξιστικό καθώς τι εμποδίζει μια γυναίκα να ξεκινήσει κι αυτή να κυνηγά τ απωθημένα της. Μου απάντησε τα παιδιά.
Ουσιαστικά η θεωρία της πάει κάπως έτσι. Εάν ζευγάρι ξεκινήσει απο μικρό απο την εφηβεία δηλαδη και συνέχισει χωρίς ενδιάμεσα να έχει άλλους παρτενέρ (αυστηρά μονογαμικο) ο άνδρας στα σαραντα πενηντα θα ξενοπηδαει. Η γυναίκα δεν το κάνει γιατί απασχολείται περισσότερο με τα παιδιά και άρα η λογική της αλλάζει (Δεν μου εξήγησε ως τι αλλάζει. Ως τροφού που πρέπει να έχει την ευθυνη; Ως μάνα που πρέπει να είναι το καλό παραδειγμα;) και τελοσπαντων δεν το κάνει, οχι πρώτη από τον άνδρα παρά αφού εκείνος το έχει κανει - και γι αυτό υπάρχει και άνθηση· στην ρομαντική λογοτεχνία για γυναίκες γιατί εκεί βλέπουν δυνητικά τις εμπειρίες που δεν είχαν. Μετά απο όλα αυτα τη ρώτησα για ενα ζευγάρι που ξέρουμε που πίστευα ότι ήταν αγαπημένοι και ζούσαν απο το Λύκειο μαζί. Μου απάντησε σαν να ήταν φυσικό, "Τι ο Χ; Φυσικά και ξενοπηδουσε Εγώ το ήξερα. Το ιδιο και ο Ψ και ο Ω και ο Α. Μη νομιζεις είναι βιολογική ανάγκη του άντρα να κάνει αυτό από την επιθυμία του να γίνει πατερας διότι δεν βιώνει τη διαδικασία της γέννησης. Και γιατί κάνεις κανείς δεν θέλει να πεθάνει χωρίς να έχει ζήσει αυτό που πάντα ηθελε."
Έμεινα. Δες θεωρία. Με ψυχολογικές προεκτάσεις. Εν τέλει τη ρώτησα αν αυτά τα έλεγε και για τη δική μου σχέση την οποία έχω εδώ και επτά χρονια από το πρώτο έτος και την οποία βλέπω να πηγαινει πολύ καλά, εννοώ είναι ενας άνθρωπος που θα ηθελα ήθελα να βάλω και μόνιμα στη ζωή μου αν κατσει διοτι περναω καλα και με σεβεται και συμφωνουμε σε πολλα. Η μητέρα μου το ξέρει αυτό. Είπε ότι δεν ξέρει "αλλα θυμώνεις γιατί βλέπεις τη δική σου ανεπάρκεια στο μελλον. Τα επιχειρηματα σου ειναι θεωρητικα και ανεφαρμοστα στην πραγματικη ζωη. Δεν θα τον κρατήσεις αν δε θέλει να μείνει."
Εν κατακλείδι ρωταω; Το λέει αυτό γιατί έχει κάει η γούνα της απο τα φιλικά της ζευγαρια; Για να με προειδοποιησει; Γιατί έμαθε με μισογυνιστικες αντιλήψεις παλαιότερων ετων; Ειναι οντως η μονογαμια καταδικασμένη από την ίδια τη φύση του ανθρωπου; Είναι το φύλο μια κούπα που αμα σου πέσει με την καλη πλευρά πίνεις τσάι, αν όχι γλείφεις τον πάτο και το λες επιτευγμα; Εάν αποφασίσω να παντρευτώ την σχέση μου των 18 ετών είμαι προσωπικά καταδικασμένη σε μια προδοσία που δεν μπορώ να αποφύγω λόγω της...φυσης;;; Θα μας κοιτάνε ολοι μετά τα 40 σαν ωρολογιακή βόμβα που περιμένουν να σκασει;
Να της κόψω την καλημερα;
- Τη μάνα μου τη λενε Σερσει

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Έμεινες που η μητέρα σου έχει την επικρατούσα άποψη; Που είναι παράγωγο της εποχής της; Χθες γνωριστήκατε;


Αυτές οι θεωρίες είναι κυρίαρχες και εμπεδωμένες σε όλες τις ηλικίες, πόσο μάλλον στις παλαιότερες γενιές. Οι κυρίαρχες θεωρίες είναι γεμάτες από σεξισμό και μισογυνισμό, πάλι να λέμε τα ίδια; Θα σταματήσουμε κάποτε να πέφτουμε από τα σύννεφα όταν ανακαλύπτουμε ότι ο σεξισμός και ο μισογυνισμός δεν είναι εξαίρεση, αλλά συντηρούνται από τους γύρω μας, από τους φίλους, τους δασκάλους, τους γονείς μας;


Άσε τη φύση του ανθρώπου απ'έξω, χρειάζονται ειδικοί επιστήμονες για να μιλήσουν σε αυτό το επίπεδο. Η μαμά σου πιστεύει αυτά που πιστεύει γιατί έτσι δικαιολογεί μέσα της την καταπίεση που βιώνει. Είναι σεξουαλικά ανελεύθερη (και αυτό έχει άπειρες προεκτάσεις) και πιστεύει ότι η ανταμοιβή της είναι η μητρότητα. Αυτό είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της πατριαρχίας, το καρότο για να απαξιώνεται ο φεμινισμός.


Η μονογαμία δεν είναι υποχρεωτική, ούτε καταδικασμένη: μαθαίνεται. Μαθαίνεται όπως η ανάγνωση και η προπαίδεια. Όποιος θέλει να είναι, μπορεί να είναι, και υπάρχουν άνθρωποι που είναι, όχι επειδή φοβούνται ή είναι ενάντια στη φύση τους, αλλά επειδή θέλουν να είναι. Νιώθουν καλύτερα με τον εαυτό τους έτσι. Δεν το κάνουν στο όνομα κάποιας κοινωνιολογικής θεωρίας, για τον εαυτό τους το κάνουν.


30

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
2. Δεν καταλαβαίνω το πρόβλημα πραγματικά. Μου έχει πάρει ΧΡΟΝΙΑ να φτάσω στο σημείο, ειδικά στο γραφείο, να μην εκνευρίζομαι και να αντιδρώ όπως εσύ. Το θεωρώ μεγάλο προτέρημα να κρατάς την ψυχραιμία σου, ειδικά όταν ο άλλος βγαίνει εκτός αυτού.
#2 Για έναν εκπαιδευτικό είναι προσόν να καταφέρνει να μην εκρήγνυται και να μην υψώνει διαρκώς τον τόνο της φωνής του κατά την διάρκεια της εργασίας του. Αλλιώς, θα είναι στην τσίτα και μες στην ένταση απ'το πρώτο λεπτό μέχρι το τελευταίο σε ένα περιβάλλον εκ των πραγμάτων θορυβώδες και...εκρηκτικό :-)Αφού ούτε στην προσωπική σου ζωή σου προκαλεί προβλήματα και το διεκδικείς το δίκιο σου εκεί που πρέπει, γιατί θέλεις να αλλάξεις;
#7ο χ και ο Ψ, μονο με ελευθερες πηδιοσαντε?φανταζομαι και με παντρεμενες.εκεινες οι παντρεμενες πως ξενοπηδιοσαντε? χαλασμενες ηταν?και που το ηξερε? ηταν μπροστα?απλουστατα, η μανα σου ηξερε μονο ανδρες που ξενοπηδανε, γιατι το ξενοπηδημα των ανδρων ειναι απενοχοποιημενο λογω των μισογυνικων θεωριων που σου ανεπτυξε "ο ανδρας, ανδρας ειναι (οχι καπελο), αν την κανει την κουτσουκελα του ειναι γιατι τον προσταζει η φυση. της γυναικας ο προορισμος ειναι να γινει μανουλα (οχι μανα),. μολις γινει μανουλα (μου), ολοκληρωνεται και παυει να ειναι σεξουαλικο ον"οι ανδρες λοιπον λογω απενοχοποιησης, δεν το πολυκρυβουν. γιαυτο τα μαθαινε. και οι γυναικες ξενοπηδιουνται (σχεδον) εξισου (μπορει και οι γυναικες των συγκεκριμενων), αλλα αυτες το κρυβουν προσεκτικα, γιατι οταν ξενοπηδιεται μια γυναικα, ειναι πουτανα και ξεφτιλιζει τον γαμο της, οταν ξενοπηδιεται ενας ανδρας ειναι "ανδρας" και θα πρεπε να τον καμαρωνει η γυναικα του..
#2 Κι όμως, εγώ σε καταλαβαίνω chicken.Αυτό που ο θυμός μας πρέπει συνέχεια να εκφράζεται σχηματικά και "έξυπνα"... Κάποιες φορές είναι ωραίο να μπορείς να κατέβεις από τον σκληρό θρόνο του πνεύματος και να κυληστείς με τα άλλα παιδάκια στις λάσπες και τα χώματα. Εμένα με βοηθησαν πολύ σε αυτό κάποια σεμινάρια θεατρικού αυτοσχεδιασμού. Ακούς την φωνή σου δυνατή χωρίς να σε τρομάζει, βγαίνεις από τον "ρόλο σου" χωρίς να τρομάζεις τους άλλους, γίνεσαι για λίγο και παιδί και ζωάκι.
@ 7Καλό μου κορίτσι η μαμά σου δίνει τις δικές της εξηγήσεις,διαμορφωμένες από τα οικογενειακά και κοινωνικά δεδομένα της εποχής της,σε ένα φαινόμενο που υφίσταται από αρχαιοτάτων χρόνων,το σεξ εκτός γάμου.Θα σου καταθέσω τη προσωπική μου άποψη,την διαβάσεις,την λαμβάνεις υπ'όψη σου, ή την πετάς. Up to you.H μονογαμία είναι μάλλον αφύσικο πράγμα,για αρσενικούς και θηλυκούς εξ΄ισου.Χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχουν άνθρωποι,ελάχιστοι κατά την γνώμη μου, που την εφαρμόζουν γιατί τους πάει ως τρόπος ζωής.Οι περισσότεροι από αυτούς που την εφαρμόζουν το κάνουν,γιατί φοβούνται τα μπλεξίματα.Αν κάποιος μπορούσε να τους εγγυηθεί το ες αεί κρυφό του πράγματος δεν θα είχαν την παραμικρή αναστολή. Από κει και μετά είναι αλήθεια πως οι αρσενικοί έχουν μεγαλύτερη ευκολία στο σεξ εκτός σχέσης ή γάμου από τις κυρίες,κυρίως όσον αφορά στις προηγούμενες γενιές και έχει να κάνει με το brainwashing,που έχουν υποστεί ως παιδιά και νέοι-ες από τις κρατούσες αντιλήψεις.Στα σημερινά παιδιά τα πράγματα είναι σαφώς κάπως πιό ισότιμα σε ότι έχει να κάνει με το σεξ εκτός γάμου-σχέσης.Θα ήθελα να σου πω επίσης να μην ταυτίζεις το σεξ εκτός σχέσης με προδοσία.Προδοσία είναι βαριά λέξη. Σχεδόν κανείς δεν κάνει σεξ εκτός γάμου,ενάντια στον συντροφό του,για τον εαυτό του το κάνει,και όχι για να εκδικηθεί ή να προδώσει κάποιον άλλον.Καταλαβαίνω πως το σκέφτεσαι αλλά,αν και δεν σου το εύχομαι,σου προκύψει να αντιμετωπίσεις παρόμοιο θέμα είτε από τη μία είτε από την άλλη πλευρά,έχε κατά νου πως οι άνθρωποι είμαστε ατελή,ευάλωτα, αλληλοεξαρτώμενα όντα.Τα ροζ συννεφάκια για τον τέλειο σύντροφο,την τέλεια σχέση κλπ...δεν έχουν καλό τέλος, σχεδόν πάντα.Οι σχέσεις θέλουν ψυχραιμία,καθαρό μυαλό και στην τελική ,η καθοριστική ερώτηση που πρέπει να απαντηθεί μετά από κάποια δυνατή κρίση ή και χωρίς αυτήν,είναι:Θέλω να είμαι με τον συγκεκριμμένο άνθρωπο,ναι ή όχι;;Ο άλλος είναι αυτός που είναι,εμείς ξέρουμε τι θέλουμε από αυτόν;; και πως τοποθετούμαστε απέναντί του,απέναντι στις πράξεις του, στις συμπεριφορές του.Αυτεπίγνωση,μεγάλο πράγμα,σε βοηθά να γίνεις σοφότερος,άρα και πιο ήσυχος.Μια και η αληθινή ευτυχία έχει ως βάση την εσωτερική γαλήνη και όχι τον ενθουσιασμό ή το πάθος.Συγνώμη για το σεντόνι..
#2.Έπρεπε να την πεις και μαλάκω,για να είσαι οκ;Δεν ήταν και το απαύγασμα της λεπτότητας αυτό,που της σέρβιρες.Της την είπες και της την είπες για τα καλά.Όταν λες στον άλλο,ότι ξέρεις τι είναι,παλιοχαρακτήρας δηλαδή,και είσαι αναγκασμένος να ανέχεσαι την παρουσία του,γιατί αλλιώς δεν τον πας μία,προσβλητικό είναι.Είναι ευθεία επίθεση στον ίδιο κι όχι απλά η αντίθεση σε μια συμπεριφορά ή η μια άποψη,με την οποία δε συμφωνείς.Δεν ξέρω τι έγινε.Μπορεί κι εγώ να θεωρούσα,ότι έτσι πρέπει να μπει στη θέση της.Να μου είχε ανεβάσει το αίμα στο κεφάλι.Για τα δικά μου δεδομένα πάντως μια τέτοια αντίδραση δεν είναι ψύχραιμη,μειλίχια,συγκρατημένη,αντίδραση φοβισμένης κοτάρας,που διστάζει μην τυχόν και παρεξηγηθεί.Θα 'θελα να 'ξερα πώς τη στόλισε η ηρωίδα σου.
#2 Εξαιρετική απάντηση της έδωσες και αν γενικά είσαι τόσο συγκροτημένη και ψύχραιμη σε ανάλογες περιπτώσεις, είσαι άξια θαυμασμού. Ωστόσο, αντιλαμβάνομαι ότι ίσως αυτό που εννοείς είναι ότι ορισμένα άτομα τέτοιου τύπου απαντήσεις δεν τα αγγίζουν. Δηλαδή, αν είναι να καταλάβουν από κάτι, αυτό θα είναι από "τραμπουκισμό" και χοντράδα, παρά από "σφάξιμο με το βαμβάκι", όπως ανέφερε κάποιος στα σχόλια. Μου έχει τύχει σε παρέα να είμαι με μια γνωστή, η οποία όσο περνούσε η ώρα γινόταν όλο και πιο ειρωνική και προσβλητική απέναντί μου, παρά τις σαρκαστικές απαντήσεις που της έδινα. Για καλή μου τύχη, είχα μαζί φίλη που, αν και ήρεμος άνθρωπος, σε εκείνη την περίπτωση εκνευρίστηκε αφάνταστα από την συγκεκριμένη κοπέλα και τις συνεχείς διακοπές της με χοντροκομμένα σχόλια, οπότε της απάντησε μια-δυο φορές στο ίδιο στυλ και τόνο και μόνο τότε εκείνη σώπασε και μπορέσαμε να κουβεντιάσουμε με τους υπόλοιπους σε ήρεμο κλίμα. Δυστυχώς υπάρχουν αρκετοί τέτοιου είδους άνθρωποι, τους οποίους, αν δεν μπορείς να τους αποφύγεις, ίσως χρειαστεί να τους αντιμετωπίσεις μιλώντας τους στη γλώσσα τους, ακόμη κι αν αυτή δεν είναι η δική σου. Εσύ πάντως μια χαρά της τα 'πες της συναδέλφου!
#7 Πολύ πεσιμίστρια η μαμά (προσωπικά μου φαίνεται οριακά χαριτωμένος περιέργως ο τρόπος με τον οποίο εξέφρασε τις απόψεις που εξέφρασε). Θα με ενδιέφερε περισσότερο να καταλάβω γιατί η μαμά μου υποστηρίζει τις συγκεκριμένες απόψεις, διότι όπως αποδίδει σε εσένα ανησυχία περί ανεπάρκειας και φόβο ότι μπορεί τα λόγια της να βγουν αληθινά για τη δική σου περίπτωση, κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο θα μπορούσε να αποδοθεί σε εκείνη είτε απόπειρα διαχωρισμού της θέσης της από το γκρουπ γυναικών/ζευγαριών στα οποία αναφέρεται (όσους κάνουν σχέση από μικρή ηλικία, αν η ίδια η μαμά βρήκε τον σύζυγο αργότερα), πράγμα που σχεδόν πάντα είναι ύποπτο, είτε (κι εδώ το τραβάω λίγο), αν εκείνη ανήκει στην ομάδα γυναικών που παντρεύτηκαν τον εφηβικό/νεανικό τους έρωτα, απόπειρα δικαιολόγησης πιθανού κέρατου που έφαγε ή υποψιάζεται πως έφαγε κάποια στιγμή. Φυσικά και να μην της κόψεις την καλημέρα και σε κάθε περίπτωση, συνέχισε να συζητάς με τη μαμά σου, αλλά έχε υπόψη σου ότι οι ψυχαναλυτικές της απόπειρες μπορούν κάλλιστα να χρησιμοποιηθούν και εναντίον της. Αυτό που μάλλον προσπαθώ να πω είναι ότι όταν βλέπεις κάποιον να υποστηρίζει με πάθος μία συγκεκριμένη θεωρία (ειδικά όσες αφορούν ανθρώπινες σχέσεις) ως δόγμα για όλους ανεξαιρέτως, ενώ η δική σου λογική επαναστατεί ενάντια σ' αυτήν (δεν γίνεται όλοι, παντού να λειτουργούμε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο), συνήθως το κάνει επειδή υπάρχει κάτι καθαρά δικό του και προσωπικό κάπου πίσω (π.χ. ματαίωση, αρνητική εμπειρία) -εκτός από τις καλά εδραιωμένες πατριαρχικές αντιλήψεις-, το οποίο προσπαθεί να διαχειριστεί και να τακτοποιήσει. Προσωπικά μου είναι δύσκολο να παθιαστώ και να επιμείνω για κάτι απλά θεωρητικά, χωρίς να με αφορά την ίδια. Τέλος πάντων, όπως είπα συνέχισε να κουβεντιάζεις με τη μαμά σου και όσο δύσκολο κι αν είναι, μην προσπαθείς να την "τσακώσεις" να αντιφάσκει όταν πρόκειται για σένα ("δηλαδή το ίδιο πιστεύεις και για τη δικιά ΜΟΥ σχέση;"), όπως βλέπεις έχει τον τρόπο της να στο γυρνάει πίσω ("απλά ανησυχείς ότι κατά βάθος έχω δίκιο"). Όσο η συζήτηση έχει το μοτίβο απόλυτη άποψη - προκλητική ερώτηση - ορθή-κοφτή απάντηση που συμφωνεί με την απόλυτη άποψη - ακόμη πιο προκλητική ερώτηση κ.ο.κ., θα θυμώνεις μαζί της και δεν θα συνεννοείστε κιόλας.
#7 Είναι θέμα τύχης. Γιατί, ούτως σοι άλλως είναι δύσκολη η συνύπαρξη με έναν "ξένο", πόσο μάλλον με γονείς και σόγια που προστίθενται στους δικούς μας γονείς με σόγια, με τους οποίους δυσκολευόμαστε ήδη. Εάν λάβουμε υπόψιν και την μικρή ηλικία, που υποτίθεται ότι ψάχνουμε να βρούμε ποιοι ήμαστε, για αυτοπραγμάτωση, τότε είναι σχεδόν αδύνατο ένα κοινό μέλλον 'μέχρι ό θάνατος να μας χωρίσει'.Δηλαδή, όλοι αλλάζουμε στην πορεία αλλά η κοινή εξέλιξη είναι θεωρώ εφικτή με ώριμους ανθρώπους που είναι έτοιμοι να εργαστούν σκληρά για το κοινόβιο και να εκτιμούν τα κεκτημένα. Η πολυγαμία της φύσης μας προστίθεται στο όλο σκηνικό. Γιατί αν μαθαίνετε, προϋποθέτει για μένα ότι πρωτύτερα έχουμε ανακαλύψει και αποδεχτεί αυτήν την ρευστότητα μέσα μας. Αλλιώς βαδίζουμε στα τυφλά και έχουμε μέσα μας μια ωρολογιακή βόμβα.Το ότι αναφέρομαι και στα δύο φύλλα είναι θαρρώ σαφές, επειδή έχει αναφερθεί κι εδώ μέσα άπειρες φορές ότι μαθηματικά δεν βγαίνει η εξίσωση του ετερφυλοφιλου άνδρα που ξενοπηδάει συνέχεια.
#7 Είσαι ενήλικη και δεν γνώριζες οτι η μητέρα σου είχε αναχρονιστισκές απόψεις? Εντύπωση μου κάνει. Δεν είναι λόγος να της κόψεις την καλημέρα γι αυτό, η άποψη της έχει δημιουργηθεί απο τον κοινωνικό περίγυρο που μεγάλωσε, δύσκολο να αλλάξει σε αυτή την ηλικία.Ναι, ο γάμος σε μικρή ηλικία μπορεί να οδηγήσει στον χωρισμό γιατί ουσιαστικά δεσμεύεσαι από μικρός, δε ζεις εμπειρίες που θα μπορούσες να ζήσεις ως single ή χωρίς παιδιά. Ομως η απιστία δεν δικαιολογείται (και θα μπορούσε να γίνει κι απ τα δύο φύλα). Και υπάρχουν και τέτοια ζευγάρια που είναι απόλυτα ευτυχισμένα και ζουν μαζί μέχρι τα βαθειά γεράματα. Δεν υπάρχει κανόνας.Ναι ολα αυτά περί αντρών που από την φύση (wtf) είναι πολυγαμικά όντα είναι βλακείες αλλά υπάρχουν γενιές που το ενστερνίζονται, υπάρχουν και νέες κοπέλες και άντρες που ακόμα το πιστεύουν (όπως πιστεύουν οτι η ομοφυλοφιλία είναι ασθένεια ή οτι προερχόμαστε από τον Αδαμ). Το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να συνεχίσεις τη ζωή σου όπως θες. Οι χωρισμοί συμβαίνουν σε ζευγάρια που είναι 4 ή 40 χρόνια μαζι.
#5απ οσο ξερω υπαρχουν τα dental dams τα οποια χρησιμευουν για αυτο ακριβως, προστασια στο σεξ αναμεσα σε ομοφυλοφιλες γυναικες. δε ξερω που μπορεις να αγορασεις στην Ελλαδα, αλλα πιστευω οτι σιγουρα θα μπορεις να παρεις απο το ιντερνετ.ελπιζω να σε βοηθησα!
#4 Δε μας λες πολλά πράγματα. Ηταν η πρώτη σας σχέση? Με το μικροί τι εννοείς, 18 ή 25? γιατί έχει διαφορά. Αν παντρευτήκατε στα 20 πχ και ήταν η πρώτη σχέση και για τους δύο τότε ο κίνδυνος να αλλάξουν τα θέλω σας και εσείς ως άνθρωποι. Οι άνθρωποι εξελίσονται, ωριμάζουν και αλλάζουν θεωρίες μεγαλώνοντας, δεν είχες τις ίδιες απόψεις στα 20 και στα 40. Δεν νομίζω οτι έκρυβε τον πραγματικό του εαυτό (ίσως και να το έκανε βέβαια). Κατά πάσα πιθανότητα μπορεί να του πέρασε ο έρωτας ή να ήθελε νέες εμπειρίες ή να αναθεώρησε κάποια πράγματα ή, ή... Αυτά που ρωτάς τα ξέρεις εσύ καλύτερα.
#2 Το να μην υψώνεις τον τόνο της φωνής σου αλλά να μην ανέχεσαι να σε αδικούν είναι προτέρημα που πολλοί θα ήθελαν να έχουν. Πολλές φορές με το να θυμώνεις και να φωνάζεις χάνεις απλά το δίκιο σου. Μια χαρά απάντησες στην συνάδελφο, την έβαλες στη θέση της χωρίς φωνές και υστερίες. Η αλλη που την στόλισε δεν κατάφερε περισσότερα πίστεψέ με. Δεν είσαι κότα ούτε θύμα απλά ξέρεις να διατηρείς την ψυχραιμία σου.
"Εν τέλει τη ρώτησα αν αυτά τα έλεγε και για τη δική μου σχέση..." (έλιωσα!)Άντε καλέ, πώς σου πέρασε από το μυαλό, τι καχύποπτη που είσαι, μην πει μια κουβέντα η δόλια μάνα, αμέσως να την κατηγορήσουν!
#6Ο λαός λέει: δείξε μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι. Από την αρχαιότητα ακόμα: όμοιος ομοίω αεί πελάζει. Αυτός είναι και ο λόγος που διαλέγουμε τους φίλους μας με προσοχή, γιατί όχι μόνο θέλουμε να τους εκτιμάμε και να τους θαυμάζουμε αλλά και να μην μας ρεζιλεύουν στην άτιμη την παλιοκενωνία. Δεν λέω ότι το να δείχνει η φίλη σου διαθέσιμη όπως το έθεσες κομψά σε κάνει ρεζίλι ντε και καλά, αλλά βλέπω ότι εσύ νιώθεις έτσι. Αν ήσουν κι εσύ του φλερτ θα ένιωθες τέλεια να έχεις μια φίλη ανοιχτή και κοινωνική. Μπορεί στα δικά της μάτια να φαίνεσαι σεμνότυφη και πουριτανή.Το ζήτημα είναι να νιώθεις ότι ταιριάζεις. Και ναι οι άλλοι σε κρίνουν από τους φίλους σου. Ποια θα ήθελε ας πούμε να βγει με το αγόρι της και έναν φίλο του τόσο μπαμπουίνο που να την πέφτει σε όποια βλέπει σαν το τελευταίο λιγούρι. Όσο να πεις θα σε βάλει σε σκέψεις για το αγόρι, γιατί κάνει παρέα με έναν άνθρωπο που δεν σέβεται τις γυναίκες και την παρέα με την οποία βγαίνει (δεν ταυτίζω εννοείται τις δύο συμπεριφορές, απλώς είναι το πιο συχνό φαινόμενο, ο φίλος νεάτερνταλ).
#1 μάλλον είσαι απλά ρεαλίστρια και ψύχραιμη. Ηδη είχες θέσει έναν υψηλό στόχο (το να μπεις στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο) και πολύ καλά έκανες. Οπότε δε βλέπω σε ποιο σημείο έχεις ρίξει τον πήχη κλπ που λες. Να συνεχίζεις να θέτεις υψηλούς στόχους, αλλά να είσαι προσγειωμένη ως προς τις απαιτήσεις σου όπως τώρα. Κατά τη γνώμη μου και μόνο η διαδικασία του να κάνεις εκεί αίτηση είναι από μόνη της μια εμπειρία. Και μόνο τα στατιστικά εισαγωγών να δεις για πανεπιστήμια τέτοιου κύρους, θα καταλάβεις πόσο δύσκολο είναι να μπεις. Δε λέει από μόνο του κάτι για τις ικανότητές σου.
Αγαπητό 7 σε ενοχλεί το γεγονός ότι υπάρχει αυτό ως φαινόμενο ή η εξήγηση που δίνει η μαμά σου; Πολλές παντρεμένες/χωρισμένες φίλες μου μου έχουν πει ότι θα προτιμούσαν να είναι λίγο πιο υποψιασμένες μπαίνοντας σε ένα γάμο. Όχι γιατί αυτό θα συμβεί 100% αλλά γιατί υπάρχει πιθανότητα να γίνει και αν είσαι στο ροζ συννεφάκι, πονάει περισσότερο. Μάλλον γι αυτό σου το λέει η μαμά σου αν και διαφωνώ με την εξήγηση που δίνει.
#5 μπράβο σου που σκέφτεσαι την υγεία και την ασφάλειά σου, είσαι πολύ ώριμη!Θα σου πρότεινα να απευθυνθείς στην http://www.colouryouth.gr αλλά και στο http://mycheckpoint.gr/ όπου θα σε ενημερώσουν υπεύθυνα για την πρόληψη και τις ασφαλείς πρακτικές στο σεξ. Το είχα γράψει και σε σχόλιο πριν καιρό, κάνουν εξαιρετική δουλειά!Ξεκίνα από αυτά και σου εύχομαι καλή ζωή!
Παντως τι κριμα να ζουμε σε τοσο πουριτανη κοινωνια που η κοπελα εχει φτασει σε αυτη την ηλικια κ δεν γνωριζει για προφυλαξη κ μαλιστα αναζητα απαντησεις στην αμπα!μαθημα σεξουαλικης αγωγης τωρα στα σχολεια!