ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

4 μήνες συγκατοικούμε, εγώ εργάζομαι με ικανοποιητικό μισθό , εκείνος άνεργος. Υποχρεώσεις έχουμε και οι δυο , δάνεια , πιστωτικές κάρτες συν τα έξοδα του σπιτιού.4 μήνες τώρα δεν έχω πει κουβέντα που δεν συμμετέχει στα πάγια έξοδα του σπιτιού, δεν έχω πει κουβέντα που και για να πάρει τσιγάρα στον δικό μου τραπεζικό λογαριασμό καταφεύγει.όταν πληρώθηκα για τον Φλεβάρη συμφωνήσαμε να μείνει απλήρωτη η τελευταία δόση της εφορίας μου και το χαράτσι της ΔΕΗ για να μπορέσει να καλύψει τα δάνεια του που ήταν ήδη δύο δόσεις πίσω. Δεν έιπα κουβέντα. Επίσης με το επίδομα ανεργίας που θα πάρει τον Μάρτη ,250 ευρώ θα πάνε σε μια φίλη της πρώην του που της τα χρωστάει. Λέω οκ , τα χρέη πρέπει να πληρώνονται συν ότι θα φύγει το παρελθόν του από την ζωή μας. 'Ολα καλά ως εδώ.Εχθές σιδέρωνα η κακομοίρα και γυρνάει κ μου λέει ξέρεις κάτι δεν θα δώσω 250 αλλά 200 και τα υπόλοιπα θα τα κρατήσω να πάω να πάρω το τάδε παιχνίδι. Έμεινα με ανοιχτό το στόμα. Λέω δεν μπορεί μου κάνει πλάκα. Εγώ δεν έχω πάει να κουρευτώ και να βάψω τα μαλλιά μου , δεν πάμε ούτε για καφέ γιατί τα πάντα είναι μετρημένα και θα λέιψουν τα λεφτά από το σπίτι και αυτός θα δώσει λιγότερα από τα χρωστούμενα για να κάνει αυτό που θέλει?Κόντεψα να πέσω κάτω .... από την αχαριστία και την απερισκεψία του.... Πάντα ήμουν άνθρωπος που πλήρωνε τις υποχρεώσεις του και τώρα δεν το έκανα για να τον διευκολύνω και εκείνος με περίσσια ευκολία μου είπε την αποφασή του.Το μόνο που κατάφερα να πω ήταν "ελπίζω να επικρατήσει η λογική έστω και την τελευταία στιγμή".Χθες το βράδυ δεν κοιμήθηκα, σκεφτόμουν ότι ίσως αυτός ο άνθρωπος να μην είναι ο κατάλληλος. Σκεφτόμουν πόσο μ@λ@κας έχω υπάρξει γι ακόμα μία φορά.Είμαι τόσο παράλογη?