Αν και βρίσκομαι σε παρόμοια θέση λόγω κάποιων καταστάσεων που μου έχουν μαυρίσει την ψυχή, θα σου πω ότι όλο αυτό είναι πρόσκαιρο. Χρειάζεται να βρεις την ενέργεια να ξεφύγεις από αυτό το "τοπικό ελάχιστο". Κάποιες φορές είναι τόσο μεγάλη η ανάγκη μας να συμβεί κάτι μόνο του για να μας βγάλει από εκεί που έχουμε πέσει. Είναι δίκαιο να το επιθυμείς αυτό, ωστόσο δεν υπάρχει τέτοια δικαιοσύνη στο σύμπαν. Και επιπλέον, πολλές φορές αυτό που βλέπουμε σε άλλους και θεωρούμε ότι τους δόθηκε απλόχερα, τους χαρίστηκε, μπορεί να μην είναι έτσι και να έχει απαιτηθεί μεγάλη προσπάθεια για να το αποκτήσουν. Κοίτα να είσαι καλά.
23.7.2017 | 18:51
Καλοκαιριάτικα..
Δεν ξέρω πότε έγινε τόσο δύσκολη η ζωή. Πίστευα πως θα υπήρχε και μία ανάπαυλα χαράς και ηρεμίας πού και πού.. Έτσι, σαν ανταπόδοση. Και στα επαγγελματικά και στα προσωπικά και σε όλα γενικώς.. Δεν μπορεί και ένας άνθρωπος μία ζωή να παλεύει ρε φίλε, θέλει μία φορά να χαρεί και κάτι που θα του δοθεί απλόχερα.. χωρίς να ρίξει αίμα και ιδρώτα για αυτό. Τέλος πάντων, τι σας λέω κι εσάς. Απλά κάπου στα 35 μου βαρέθηκα να παλεύω ακόμα και για τα αυτονόητα. Δεν ξέρω τι έχει πάει τόσο λάθος. Καμιά φορά θα ήθελα να κάνω μία καινούρια αρχή αλλά μένω στο να την ονειρεύομαι ακούγοντας μουσική. Δεν λέω, θα έρθουν καλύτερες μέρες από αυτές που βλέπω τώρα ως μαύρες και θα το καταφέρω πάλι με τις δικές μου δυνάμεις αυτό. Απλά θα ήθελα και ένα διάλειμμα, κάτι σαν δώρο, για την υπομονή και την αντοχή μου. Αυτά.
2
