ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι με ένα αγόρι εδώ και 3 χρόνια και τα 2 αυτός σπουδάζει στην Πάτρα και εμένα με έχουν φάει τα δρομολόγια. Πρόσφατα ειπα να του κάνω έκπληξη και πήγα μεσοβδόμαδα ενω πάω πάντα ΣΚ και τον περιμενα να πάει σπίτι. (Σκηνικό: Στημένη εγώ απ' έξω απο την πολυκατοικία του, με την βαλίτσα, να τον περιμένω να γυρίσει από τη σχολή, κρυμμένη στο απέναντι μαγαζί για να πεταχτώ και να του κανω έκπληξη) Το μαντέψατε? Σκάει μύτη με μια κοπέλα χεράκι χεράκι και μπαίνουν στο σπιτι γελώντας. Παθαίνω πλάκα τον παίρνω τηλ και μου το κλείνει. Μετά απο 5 λεπτά η κοπέλα βγαίνει και τρέχω να την προλάβω. Με τα πολλά της λέω ποια είμαι και μου λέει ότι είναι μαζί 1 χρόνο περίπου και μαλιστα έχει γνωρίσει και την παρέα της. Κάτσαμε σε μια καφετέρια αυτή έκλαιγε και γω δεν ήξερα αν έπρεπε να την παρηγορήσω ή να κλάψω μαζί της. Δείξαμε η μία στην άλλη φωτογραφίες και της έδειξα και προσφατα μυνήματα του για να πιστέψει ότι δεν της έλεγα ψέματα ουτε ότι ήμουν καμία τρελή πρώην. Καταλήξαμε ότι έπρεπε να το πληρώσει πολύ ακριβά. Γυρισα με το επομενο Κτελ Αθηνα μετα απο 2 ωρες που τα λεγαμε. Σκέφτομαι να του πω να έρθει σπίτι και με το που κλειδωσω την πόρτα να πεταχτεί αυτή από την κουζίνα και να τον ξεφτιλισουμε οπως αξίζει σε έναν τέτοιο κοπανο. Μα πόσο ηλίθιες είμαστε και οι 2 που πιστέψαμε ό,τι μας έλεγε. Λυπήθηκα και το κορίτσι αλλα και εμένα. Δεν μας άξιζε. Τωρα με παίρνει τηλεφωνα και πρέπει να κάνω πως δεν τρέχει τίποτα. Σε 2 μέρες θα είναι στην Αθήνα και θα πάθει την πλάκα της ζωης του. Δώστε μου ιδέες θέλω να τον κάνω ρόμπα. Μήπως να κανω παρτυ στο σπιτι και να τον ξεφτιλισω μπροστά σε όλους μας τους φίλους?