__________________
1.
Αγαπητή Λένα,
παλιά κατατρέχανε στο σοφό της πόλη για συμβουλή ς, εγώ θα κατατρέξω σε σένα για να σου πω τι συμβαίνει στο μικρόκοσμο της γειτονιάς μου και με έχει εξοργήσει.
Στη γειτονιά μας υπάρχει μια οδός στην οποία η πρόσβαση γίνεται μόνο με σκάλες,κοινώς δεν υπάρχει δρόμος.
Εχει τύχει πολλές φορές να χρειάζεται να περάσω από τα μικρού μήκους σκαλιά αλλά να μη μπορώ γιατί κάποιο (συγκεκριμένο όχημα) φράζει την είσοδο. Αναγκαστικά έπρεπε να "γλύψουν" τα ρούχα μου το ΙΧ και να στηριχτώ με τα χέρια μου για να περάσω. Εγώ,που είμαι νέα φιτ και αδύνατη. Ένας παχύσαρκος ή ένας υπερήλικας ή ένας άνθρωπος με κινητικά προβλήματα τί θα έκανε;
Στην οδό αυτή με τα σκαλιά έμαθα πως κατοικεί μια οικογένεια με άρρωστο και παχύσαρκο άνθρωπο που πολλές φορές έχει χρειαστεί να μεταφερθεί εκτάκτως στο νοσοκομείο με φορείο, και φυσικά έχει τύχει να μη μπορεί να γίνει αυτό γιατί φράζει πάντα την είσοδο το συγκεκριμένο ΙΧ.
Η γυναίκα του ανθρώπου αυτού μίλησε με τη σύζυγο του γαϊδάρου που φράζει την είσοδο και έλαβε απάντηση "θα παρκάρω όπου γουστάρω, από κάτω είναι το σπίτι μου".
Αφού είδε κι αποείδε λοιπόν η γυναίκα, αναγκάστηκε να φωνάξει το Δήμο να τοποθετήσει πασαλάκια και πινακίδα "απαγορεύεται".
Ο γάιδαρος όμως επίσης δε πτοήθηκε και παρκάρει πλέον μπροστά από τα πασαλάκια.
Κάποια στιγμή που χρειάστηκε πάλι να έρθει ασθενοφόρο,στο μεταξύ η γυναίκα του αρρώστου κάλεσε την τροχαία και το παράνομα σταθμευμένο ΙΧ έφαγε κλίση.
Το αποτέλεσμα ήταν να κατέβει η γυναίκα του γαϊδάρου να βρίζει τους πάντες. Βγήκε η γυναίκα του αρρώστου και της είπε "βρε κοπέλα μου σου είπαμε υπάρχει πρόβλημα, να παρκάρετε λίγο πιο πέρα".
Το αποτέλεσμα; Το αυτοκίνητο είναι μόνιμα πλέον εκεί.
Απειλές και γαιδουριά - κοινή λογικη και ανθρωπιά σημειώσατε 1.
Και διερωτώμαι, να καλέσω εγώ την αστυνομία την επόμενη φορά;
Φοβάμαι μη βρω το μπελά μου γιατι δε με αφορά άμεσα, η συνείδησή μου όμως λέει ΝΑΙ.
Ίσως να έχω ήδη αργήσει, ωστόσο μη ξεχνάμε και ότι κανένας άλλος δε μεσολάβησε, ακόμα και από αυτούς που γνωρίζουν τις οικογένειες. Εγώ είμαι καινούρια στη γειτονιά.
Ευχαριστώ για την απάντηση,
-μικρομεσαία αστή
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Τα δικαιώματα δεν πάνε ανάλογα με την παλαιότητα. Γι'αυτό υπάρχουν νόμοι. Και βέβαια να καλέσεις την αστυνομία. Δεν έχω καταλάβει πώς ακριβώς έχει το πράγμα, μπροστά στα σκαλάκια υπάρχει θέση που καταχράται αυτός, ή απαγορεύεται έτσι κι αλλιώς για όλους; Αν απαγορεύεται έτσι κι αλλιώς, η αντιμετώπιση μου φαίνεται πιο εύκολη, τηλέφωνο στην τροχαία μέχρι να σβήσει ο ήλιος. Δεν χρειάζεται πολύ κόπο, αλλά μια κλήση την ημέρα τον γάιδαρο δεν θα τον κάνει πέρα; Μπορείς να συνεννοηθείς με την οικογένεια που έχει το πρόβλημα για να παίρνετε τηλέφωνο εναλλάξ.
Να δεις πως αν κινητοποιηθείς θα εμφανιστούν κι άλλοι. Το «δεν θέλω να μπλέξω» δεν ισχύει, είσαι ήδη μπλεγμένη, εφόσον ξέρεις τι γίνεται.
__________________
2.
Καλήσπερα και συγχαρητήρια για την στήλη σου :)
Ειπα να σου στείλω και εγω με την σειρά μου για ένα (μαλλον)τετριμμένο θέμα ...
Αυτο που με ενοχλει και θελω να μοιραστώ λοιπόν ,ειναι η συμπεριφορά ενός φίλου που όταν βρει σύντροφο ,εξαφανίζεται και ξεγράφει τα ατομα που εκανε στενή παρέα διαπαντός .Και δεν μιλώ μονο για εμενα προσωπικά (δεν υπήρχε κάποιος τσακωμός απο οσο τουλαχιστον αντιλαμβάνομαι )αλλα για όσα ατομα στην παρέα δεν εχουν μόνιμη σύντροφο ετσι ώστε να μπορούν να βγαίνουν "ζευγαράκια".Υπηρξαν κάποιες προσπάθειες επαναπροσέγγισης απο πλευράς μου αλλα και απο αλλα κοντινά μας ατομα (2-3 τηλέφωνα για καφε /ποτο κτλπ) αλλα υπήρξε ευγενική άρνηση .
Αυτο που θελω να ρωτήσω ειναι :Θεωρείς λογικό το να θεωρώ απο την πλευρά μου κάπως άτιμη και ανάξια σεβασμού μια τετοια συμπεριφορά ;Δεν ειναι σαν να περίμενε να βρει κατι τετοιο και με το που το βρήκε να άφησε πίσω οποία σχεση απλα δεν ήταν προς το συμφέρον του (ψυχολογικό κυρίως )να εχει ;
Δέχομαι οτι απλα μπορει να βαρέθηκε ,να νιώθει πως δεν θελει να εχει επαφές με την παλια του παρέα κτλπ ,αλλα επισης νιωθω 100% σίγουρος πως αν δεν έβρισκε την συγκεκριμένη κοπέλα ,θα συνέχιζε να παίρνει τηλεφωνο καθε μέρα /συγνωμη για το σεντόνι .
-Γιάννης
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Γιάννη, τι να πω, αν είναι έτσι τα πράγματα, ο φίλος σου έχει κάποιες δυσκολίες στη διαχείριση σχέσεων. Δεν ξέρω τι του συμβαίνει, τι του λείπει και φέρεται έτσι, εσύ ίσως να ξέρεις. Επειδή αναφέρεις μόνο το αποτέλεσμα και όχι τις αιτίες, δεν ξέρω αν πιστεύεις αν αξίζει να προσπαθήσεις για αυτή τη φιλία ή όχι. Όταν κάποιος άνθρωπος μας ενδιαφέρει, τότε δεν αρκεί η παρατήρηση της συμπεριφοράς, πρέπει να αναλύσουμε και τα «γιατί». Αλλιώς, αν κρίνουμε χωρίς να εμβαθύνουμε, θα χάσουμε πολλές σχέσεις στην πορεία της ζωής μας.
(Δεν υπονοώ ότι πρέπει να κρατήσεις αυτόν τον φίλο στη ζωή σου. Λέω ότι μόνο εσύ μπορείς να κρίνεις αν θέλεις να κρατήσεις αυτόν τον φίλο στη ζωή σου, αλλά εκτιμώντας τα κίνητρα της συμπεριφοράς του, όχι τα αποτελέσματα).
__________________
3.
Τι στο καλό συμβαίνει με τον Bill Maher; Πριν χρόνια ήταν (σχετικά) εύστοχος και αστείος. Εδώ και περίπου δύο χρόνια όμως έχει αρχίσει την κατρακύλα. Τα απαράδεκτα ρατσιστικά σχόλια πχ για τους μουσουλμάνους, την αμφισβήτηση για τα εμβόλια και το αποκορύφωμα αστειάκια για τη δουλεία χρησιμοποιώντας μέσα σε όλα και τη χειρότερη λέξη που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει. Θυμήθηκα ότι κάποτε που σε ρώτησαν για καλούς stand up comedians τον είχες προτείνει πράγμα που και τότε μου έκανε εντύπωση γιατί ένα από τα πράγματα που έχω διαβάσει πιο πολύ στη στήλη σου είναι η αξία της πολιτικής ορθότητας και ένα από τα πράγματα που έχω δει πιο πολύ στο σοου του, θα λεγε κανείς το δόγμα του, είναι η αποδόμηση της. Οπότε θέλω να ρωτήσω γιατί άρχισες να τον παρακολουθείς αφού τα της πολιτικής ορθότητας τα έλεγε ανέκαθεν; Εξακολουθείς να τον παρακολουθείς ή πιστεύεις ειδικά μετά τα τελευταία ότι ξόφλησε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Όταν μιλάει ο Μπιλ Μάχερ για την πολιτική ορθότητα δεν αναφέρεται στους ρατσιστές και τους ομοφοβικούς και τους σεξιστές που αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι τα «αστεία» τους και οι «πλακίτσες» τους πλέον δεν περνάνε τόσο στο ντούκου όσο δέκα ή είκοσι χρόνια πριν. Όταν μιλάω εγώ για την αναγκαιότητα της πολιτικής ορθότητας αναφέρομαι σε αυτούς που διαμαρτύρονται για «φασισμό» και «φίμωμα» όταν δεν μπορούν να υποτιμήσουν μια λεσβία, μια δυναμική γυναίκα, έναν ανοιχτά γκέι δήμαρχο ή υπουργό, βασισμένοι μόνο στον σεξουαλικό προσανατολισμό και στην άρνηση συμμόρφωσης στα στερεότυπα που υμνούν μόνο την λευκή, στρέιτ, αντρική συμπεριφορά από λευκούς, στρέιτ άντρες, δηλαδή, τους ίδιους.
Όταν ο Μπιλ Μάχερ μιλάει για πολιτική ορθότητα και σχολιάζει πότε μπορεί να γίνει εμπόδιο αντί για σύστημα ελέγχου που χρειάζονται οι μειονότητες για να αποκτήσουν κάποτε ίδια δικαιώματα, αναφέρεται σε μια κοινωνική ομάδα που υπάρχει στην Αμερική και δεν νομίζω ότι υπάρχει στην Ελλάδα, τουλάχιστον όχι σε αντίστοιχο ποσοστό ή με τις ίδιες προσλαμβάνουσες. Μιλάει σε μια ομάδα των Δημοκρατικών ή σε αυτούς που δηλώνουν liberals, που έχουν συγκεκριμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Έχει νόημα να κριτικάρει αυτούς γιατί ξέρει ότι αυτοί τον παρακολουθούν, και αυτά που λέει σε αυτή την κοινωνική ομάδα, για μένα, ισχύουν. Μιλάει σε ανθρώπους που ζουν σε μια προστατευτική φούσκα που δεν επικοινωνεί ιδιαίτερα με τον υπόλοιπο πληθυσμό (όπως οι φανατικοί ψηφοφόροι του Τραμπ, αλλά αυτοί δεν παρακολουθούν HBO και τις εκπομπές του). Δεν είναι αυτοί που πίνουν απερόλ. Αυτή ο ομάδα είναι προστατευμένη σε σημείο που ο ιδεαλισμός καταλήγει να είναι ρομαντισμός ή τροχοπέδη, μερικές φορές καταλήγει σε παθητική αδιαφορία, και τελικά είναι επικίνδυνη, όπως είδαμε στις τελευταίες εκλογές. Η ομάδα αυτή είναι όμως αυτόνομη, δεν επηρεάζεται από κυβερνήσεις, έχει και εξουσία, και χρήματα (και γι'αυτό λέω ότι δεν υπάρχει ακριβής αντιστοιχία στην Ελλάδα). Τέσλα οδηγούσε πριν, Τέσλα θα οδηγάει και επί Τραμπ. Δεν απευθύνεται σε όλους – απευθύνεται στους συγκεκριμένους «δικούς του», που τους ξέρει πάρα πολύ καλά, και αυτοί τον ξέρουν επίσης.
Συμφωνώ απολύτως μαζί σου ότι δείχνει ανησυχητικά σημάδια εδώ και κάποια χρόνια. Το χειρότερο για μένα ήταν αυτό με τα εμβόλια. Για τα υπόλοιπα που λες η συζήτηση για μένα είναι μεγαλύτερη (όπως και στο θέμα της πολιτικής ορθότητας) και δεν εξαντλείται στο «ρατσιστικά σχόλια για μουσουλμάνους» και στην «απαράδεκτη ατάκα». Γενικότερα πάντως, δεν είμαι υπέρ της θεοποίησης της αυθεντίας, ούτε της πλήρους αποκαθήλωσης συμβόλων με μένος όταν αρχίζουν να ρετάρουν. Δεν είναι θεσμός, ένας άνθρωπος είναι, με αδυναμίες και δυνατά σημεία. Εξακολουθώ να το παρακολουθώ έχοντας υπόψη μου το σύνολο. Δεν χρειάζεται θα θαυμάζω τα στριφώματα του παντελονιού του για να τον προτείνω σε άλλους. Για την ώρα η εκπομπή του κάθε Παρασκευή είναι μέσα στο πρόγραμμα. Δεν πιστεύω ότι "ξόφλησε", όχι ακόμα.
__________________
4.
Αγαπητή Αμπα,
Διαβάζω κατά καιρούς τα άρθρα σου, και σήμερα αποφάσισα να σου στείλω και εγώ! Έχω ένα πρόβλημα εδώ και παρα πολύ καιρό και όσο και να το συζητάω με πολύ δικά μου άτομα, όσο και αν ψάχνω κάποια ουσιαστική λύση από μόνη μου, δεν μπορώ να βρω τίποτα.
Εδώ και καιρό , και λέγοντας καιρό εννοώ περίπου 2 χρόνια, άφησα το μέρος που σπούδαζα, και γύρισα στο πατρικό μου. Προκειμένου να μην κάθομαι και για να έχω το χαρτζιλίκι μου, αντί να πάω να δουλέψω ως σερβιτόρα, όπως συνηθίζουν να κάνουν οι περισσότεροι "νεολαίοι" , επηρεασμένη και από την μητέρα μου ,αποφάσισα να γραφτώ στις σχολές του ΟΑΕΔ. Πλέον τελειώνω και σκέφτομαι να ξαναγυρίσω στο μέρος που σπούδαζα μιας και οι προοπτικές για δουλειά εκεί είναι περισσότερες από αυτές του τόπου μου. Ο κύριος λόγος όμως που με κάνει να θέλω να φύγω είναι η οικογένεια μου.
Βλέπεις τον καιρό που δούλευα, όπως προανέφερα έμενα στο πατρικό μου, και οι συνθήκες συμβίωσης με τους δικούς μου ήταν δύσκολες και πολύ ψυχοφθόρες κάτι που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Η κατάσταση είναι άσχημη και δεν μπορώ να μιλάω άνετα, όσο και αν το θέλω, για αυτό, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να ελέγξω τον εαυτό μου, να είμαι συνεχώς ένα βήμα πριν την κατάθλιψη και να συμπεριφέρομαι άσχημα σε γνωστούς και φίλους. Δεν έχει να κάνει με βία αλλά με ψυχολογικό πόλεμο κυρίως. Θέλω οπωσδήποτε την συμβουλή σου.
Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων και συγνώμη αν σε κούρασα με το μεγάλο κείμενο μου.
-Αφασία
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δε νομίζω ότι χρειάζεσαι τη συμβουλή μου. Δεν καταλαβαίνω καθόλου τι συζητάς ακριβώς και γιατί δεν βρίσκεις λύση. Μου διαφεύγει κάτι; Θέλεις να φύγεις από το σπίτι και να πας σε άλλη πόλη, και επειδή εκεί θα βρεις δουλειά, και γιατί υποφέρεις μαζί με τους γονείς σου. Win -win. Ούτε δίλημμα βλέπω, ούτε κάποιο αδιέξοδο που χρειάζεται διαχείριση. Φύγε το γρηγορότερο, και αν δεν βελτιωθεί η κατάσταση της ψυχολογίας σου, ψάξε και έναν ψυχολόγο.
(Υπάρχει κάτι που δεν βλέπω; Πέρα από την αναμενόμενη αδυναμία αντίδρασης και τον φόβο για αλλαγή;)
__________________
5.
Αμπά μου, πριν 11 χρόνια στα 20 μου, για ένα χρόνο ,είχα σχέση με ένα αγόρι 3 χρόνια μεγαλύτερο μου, είχε τελειώσει Δικηγόρος και πραγματικά τόσα χρόνια μετά ,θυμάμαι πως μου είχε κάνει εντύπωση ο τρόπος που σκεφτόταν ( αρκετά πολύπλοκος, θα έλεγα, αλλά πολύ έξυπνος). Όντας μικρότερη και εγώ τότε δεν αντιδρούσα όταν μου έλεγε πως νοιώθει άβολα με το κινητό σε κοινή θέα, έτσι το είχε πάντα στη τσέπη στο αθόρυβο. Λίγο κάτι φίλες που τον είδαν με άλλη ,λίγο μια φορά που έτυχε από σπόντα να δω 5 μηνύματα να αναγράφει η οθόνη του κινητού του ,που ποτέ δεν μου ... έδειξε όταν το απαίτησα, μη τα πολυλογώ τον χώρισα. Και από τότε ξεκίνησε το θέατρο του παραλόγου που παρασκηνιακά δρα ακόμα. Αρχικά με έβριζε, που κατά τα λεγόμενα του τον παράτησα ενώ ετοιμαζόταν να μπει φαντάρος, μετά με παρακαλούσε, μετά με ξανά έβριζε. Άρχισα να μην απαντώ στα μνμ του. Ξεκίνησαν οι απειλές οι οποίες ήταν πολυποίκιλες. 'Αν δεν υπήρχαν νόμοι ,θα σε έβρισκαν πεταμένη σε καμία γωνία,' ' να προσέχεις εκεί που περπατάς μη σου συμβεί κάτι,' 'σε έχω κολλήσει aids', 'σήμερα πήρα όπλο και αφού πρώτα πάω με μια π@@@α σαν και εσένα μετά θα αυτοκτονήσω'. Στα 2 τελευταία πήρα τηλ την μαμά του με κλάματα γιατί δεν ήξερα πλέον που θα έφτανε αυτή η κατάσταση. Οι δικοί μου ήταν έτοιμοι να καταθέσουν μήνυση αλλά εγώ επέμενα να μη το τραβήξουμε και πως κάποια στιγμή θα σταματούσε. Παράτησε τον στρατό, ισχυρίστηκε πως μπήκε σε κάποια κλινική, μπορεί και να έλεγε αλήθεια, δεν ξέρω. Δεν άσκησε ποτέ το επάγγελμα του, ούτε δουλεύει πουθενά ως σήμερα. Το θέμα ανά έτος συνεχιζόταν Αμπά μου, όχι συχνά αλλά συνεχιζόταν. Πχ μετά από 2 χρόνια χωρισμού με συνάντησε σε μια παραλία με μια φίλη, ήρθε να χαιρετήσει και όταν πληροφορήθηκε από τη φίλη πως θα πηγαίναμε ταξίδι στην Κύπρο μου έστειλε μνμ που έγραφε. Εύχομαι να πέσει το αεροπλάνο να πεθάνουν όλοι και εσύ να είσαι η μόνη που θα επιζήσει και να μείνεις παράλυτη για πάντα. Πραγματικά είναι ότι χειρότερο έχω ακούσει ποτέ μου. Ύστερα ανά έτη έρχονταν μηνύματα στο κινητό μου τύπου, θέλω μια 2η ευκαιρία και συγγνώμη για τότε, τώρα κάνω την αγωγή μου και είμαι καλύτερα από ποτέ. Πριν 5 χρόνια πέθανε ο μπαμπάς του από καρκίνο, και στο κινητό μου έλαβα μήνυμα πως εγώ φταίω που πέθανε ,αφού έβλεπε τον γιο του να μαραζώνει και να παίρνει ψυχοφάρμακα.Το τελευταίο του μνμ ήταν φέτος στις 27 Φεβρουαρίου και μου έλεγε πως ήμουν ένα καρκίνωμα και πως επιτέλους το ξερίζωσε και πως θα θελε να αγνοούσε πλήρως την ύπαρξη μου. Να σημειώσω πως δεν του απαντούσα ποτέ σε τίποτα. Δεν με παίρνει τηλέφωνο μόνο αυτά τα σκόρπια μηνύματα. Ούτε έχει επιδιώξει να με βρει από κοντά, επίσης ποτέ δεν είχε ασκήσει βία όσο ήμασταν μαζί .Πλέον ζούμε και οι 2 στον ίδιο τόπο, επαρχία.(τότε ήμουν φοιτήτρια σε άλλη πόλη) τώρα είμαι ελεύθερη επαγγελματίας και το τηλ μου δυστυχώς είναι εύκολα διαθέσιμο. Εχτές έμαθα πως πέθανε η αδερφή του τελείως ξαφνικά, θα ήθελα να παραστώ στην κηδεία γιατί την γνώριζα, ήταν υπέροχος άνθρωπος, αλλά πραγματικά φοβάμαι. Θεωρώ πως αυτός ο άνθρωπος έχει πάθει ένα είδος εμμονής μαζί μου, πως έχει ταυτίσει όλα τα άσχημα που του έχουν συμβεί με εμένα. Δεν ξέρω αν θα έπρεπε να κάνω κάτι και τι θα ήταν αυτό και αν πρέπει να φοβάμαι ή όχι. Τα μηνύματα όπως προείπα είναι σκόρπια, ποτέ δεν έχει έρθει στον χώρο μου να μου μιλήσει, δεν έχει ιστορικό βίας.. λοιπόν κάνω κάτι? Θα έπρεπε όντως να φοβάμαι για τον εαυτό μου ή α μπα? Πάντα μεταξύ σοβαρού και αστείου λέω σε φίλους πως αν ποτέ με σκοτώσει κάποιος σε αυτόν να πέσουν πρώτα οι υποψίες..
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ναι, θα έπρεπε να φοβάσαι. Και ακόμη και αν υπήρχε κάποιος τρόπος να σου εγγυηθεί κάποιος ότι δεν χρειάζεται να φοβάσαι (κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί κάτι τέτοιο με σιγουριά), και πάλι δεν είναι δυνατόν να αφήνεις κάποιον να σε κακοποιεί επί έντεκα χρόνια.
Οι γονείς σου φαίνεται να σε στηρίζουν, οπότε ξεκίνα από εκεί. Πρέπει να ανακατευτεί η αστυνομία, δεν γίνεται αλλιώς. Βρείτε έναν δικηγόρο να σας πει τι μπορείτε να κάνετε. Και το τηλέφωνο σου πρέπει να το αλλάξεις και να το δίνεις μόνο σε πελάτες σου και κατόπιν ελέγχου, και να έχεις ένα άλλο προσωπικό τηλέφωνο. Ελπίζω να έχεις κρατήσει κάποια από τα απειλητικά μηνύματα, αν όχι, κράτα τα όλα, αλλά αυτά θα σου τα πει ο δικηγόρος.
Πολύ κακώς εμπόδισες τότε τους γονείς σου, ελπίζω τώρα να ξέρεις ότι είχαν δίκιο. Ήσουν άπειρη, ήσουν άτολμη, ήσουν άβγαλτη, αλλά πλέον πρέπει να είσαι σε θέση να αναγνωρίζεις πότε πρέπει να υπερασπιστείς τον εαυτό σου.
__________________
6.
Γεια σου Λενα μου και αναγνωστες. Το θεμα μου ειναι λιγο first world problem αλλα θα ηθελα πολυ μια γνωμη.
Με τον αντρα μου αγορασαμε προσφατα καινουριο σπιτι το οποιο εχει πισινα.Ειμαστε και οι δυο πολυ διακριτικοι ως προς τον τροπο ζωης μας,δεν δειχνομαστε ενοοω,και με ενοχλουν αρκετα οσοι το κανουν.
Το θεμα μου λοιπον ειναι οτι οταν καλουμε φιλους στο σπιτι,ειναι 2-3 ατομα τα οποια πανε και φωτογραφιζονται στην πισινα και ανεβαζουν τις φωτογραφιες μετα στα social media.Σε καποιες φωτογραφιες ειμαι και εγω με τον αντρα μου και εκεινη τη στιγμη δεν με πειραζει,γιατι ειμαι πολυ υπερ της φωτογραφιας σε ωραιες στιγμες με φιλους,οχι ομως να τις δημοσιευω.
Οταν τις δω ομως μετα ανεβασμενες με πιανει θυμος γιατι δεν μπορω να κανω κατι.Μεχρι και report εχω κανει στις φωτογραφιες τους αλλα χωρις αποτελεσμα δυστυχως (δεν παραβιαζεται καποιος κανονας συμφωνα με το facebook).
Στον αντρα μου εννοειται πως το εχω αναφερει αλλα δεν τον ενοχλει,λεει οτι δεν μπορει να κανει κατι,ουτε να γκρινιαζει στους φιλους μας για κατι τετοιο. Στα ατομα που το κανουν επισης το εχω αναφερει,και πιο αυστηρα απο οτι στον αντρα μου,επισημαινοντας τους οτι με ενοχλει ξεκαθαρα και οτι το θεωρω λιγο δευτερο (μπας και τους ταρακουνησω με τον χαρακτηρισμο αλλα α,μπα!τιποτα).
Θα ηθελα πολυ μια γνωμη αν και νομιζω οτι πρεπει να αποδεχτω το ολο θεμα!
-η μικρη γοργονα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Πρέπει να έχετε κοινή πολιτική με τον άντρα σου σε αυτό το θέμα (όπως στα περισσότερα, έτσι είναι ο γάμος), οπότε πρώτα βρείτε τα μεταξύ σας. Αν δεν σε καταλαβαίνει, προσπάθησε να τον κάνεις να σε καταλάβει, άλλωστε ούτε εδώ δεν μας έχεις πει τι ακριβώς είναι αυτό που σε ενοχλεί (μπορώ να φανταστώ, αλλά πρέπει να είσαι σε θέση να το περιγράψεις με λόγια για να καταλάβει ο άντρας σου, δεν αρκεί να εκφράζεις μόνο δυσαρέσκεια).
Αν τα βρείτε μεταξύ σας, που είναι το δύσκολο, μετά έρχεται το εύκολο. Πες τους ότι αν παρακούσουν ξανά τις επιθυμίες σου, δεν θα τους ξανακαλέσεις στο σπίτι. Και αν παραβούν τους περιορισμούς, μην τους ξανακαλέσεις. Αυτό να δεις πόσο θα τους ταρακουνήσει.
_________________
7.
Καλησπερα Αμπα μου,
Θα ηθελα τη συμβουλη σου σε ενα θεμα που με απασχολει τοσο πολυ που να αναβαλλω το αν θα παντρευτω.
Ειμαι 4 χρονια με το αγορι μου ο οποιος μενει με τους γονεις του και τον αδερφο,την γυναικα και το παιδι τους σε ενα τεραστιο σπιτι σε καλο προαστιο της Θεσσαλονικης.
Με την δικαιολογια οτι τα παιδια μας θα μεγαλωσουν σε ενα ομορφο περιβαλλον και με μια μεγαλη και δεμενη οικογενεια,ο αντρας μου με πιεζει να μεινουμε και εμεις εκει.
Να αναφερω οτι ειναι χωρισμενο στα τρια,ο καθενας εχει την πορτα του και το κλειδι του αλλα μπαινοβγαινουν ολοι και κυριως οι γονεις για καθαρισμα,ψωνια κτλπ.
Οι ανρωποι ειναι διακριτικοι αλλα βρε γιαβρι μου δεν θελω να μεινω με τα πεθερικα και ολη την οικογενεια για παντα! ποιος δεν θελει το δικο του σπιτι,με τα ορια και τους κανονες του?
Τι να κανω,τι να πω? εχω αδικο?
-sosnifi (σωνυφη)
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν υπάρχει δίκιο ή άδικο σε αυτές τις περιπτώσεις, το πού θέλει ο καθένας να μείνει είναι προσωπικό θέμα. Μπορεί άλλη στη θέση σου να πέταγε τη σκούφια της για το ωραίο σπίτι στο ωραίο προάστιο και να έβλεπε τα πεθερικά ως υπηρέτες. Στο «ποιος δεν θέλει το δικό του σπίτι με τα όρια και τους κανόνες του» η απάντηση είναι «πολλοί, και ένας από αυτούς είναι το αγόρι σου». Δεν είναι θέμα δικαιοσύνης ή αντικειμενικότητας, είναι θέμα βαθύ, ταυτότητας, και όπως έγραψα πιο πάνω, πρέπει να υπάρχει κοινή πολιτική σε πολλά θέματα, έτσι είναι ο γάμος.
Το αγόρι δεν θέλει απλά το ωραίο σπίτι, θέλει και την «μεγάλη και δεμένη οικογένεια», και αυτό σημαίνει πολλά ακόμα εκτός από το σπίτι. Το σπίτι είναι ντουβάρια. Αν δεν καταλαβαίνεις όλες τις προεκτάσεις αυτής του της επιθυμίας, και αν δεν είναι κάτι που σου αρέσει και το δικό σου μέλλον περιλαμβάνει ένα σπίτι αλλού, μακριά από όλους τους γονείς και συγγενείς, έχετε πολύ διαφορετικό όραμα ευτυχίας, και είναι πολύ ανησυχητικό που δεν το έχεις καταλάβει εδώ και τέσσερα χρόνια, ενώ συζητάτε για γάμο, και βλέπεις την πολύ μεγάλη διαφορά νοοτροπίας με την αφορμή του σπιτιού. Το σπίτι είναι το σύμβολο. Η εστία, το κουκούλι, η μήτρα που θέλει να έχει στη ζωή του, αυτό είναι το θέμα του.
Και δεν είναι θέμα που θα λύσει, ούτε χρειάζεται να το λύσει. Ούτε εσύ χρειάζεται να λύσεις κάτι. Όμως ένας από τους δύο θα ξεβολευτεί πάρα πολύ, και επειδή οικονομικά συμφέρει το δωρεάν μεγάλο σπίτι, θα δυσκολευτείς να αλλάξεις την προδιαγεγραμμένη πορεία χωρίς να γίνει μεγάλη ρήξη.
σχόλια